Τα Γιαννιτσά_Τοπική Πολιτιστική Κληρονομιά – Γεσθημανή Αποστολίδου

Ο βυζαντινός θεσμός των εμποροπανηγύρεων, που επιβίωσε στα χρόνια της Τουρκοκρατίας, καταγράφεται ότι για πρώτη φορά  πραγματοποιήθηκε στα Γιαννιτσά, με συμμετοχή  εμπόρων από την Ευρωπαϊκή Toυρκία, τον Οκτώβρη του 1859 και είχε διάρκεια 20 – 25 μέρες. Η δεύτερη μαρτυρία του 1867 αναφέρει ότι  είναι η πιο σπουδαία στη Μακεδονία, μετά των Σερρών, με βάση το ύψος των συναλλαγών και πως η διάρκεια της ήταν οκτώ μέρες. Μαρτυρίες του 1886 και 1887 αναφέρουν πως η εμποροπανήγυρη ήταν ετήσια και είχε διάρκεια περίπου ένα μήνα, ενώ το 1908 μάλλον άρχισε να φθίνει ο θεσμός και περιορίστηκε στις οκτώ μέρες. Τα επόμενα χρόνια ατόνησε εντελώς και το 1912 διακόπηκε, εξαιτίας της οικονομικής καταστροφής και της δραματικής μείωσης του πληθυσμού σε 8.500 κατοίκους, που υποβίβασε τα Γιαννιτσά σε Κοινότητα.

  Η επόμενη δημοσιογραφική αναφορά στην πανήγυρη των Γιαννιτσών είναι το 1921, επί δημαρχίας του Δ. Ρεβυθιάδη. Είχε οκταήμερη διάρκεια και η έναρξη έγινε στις 6 Σεπτεμβρίου, ημέρα, Δευτέρα. Αναφέρεται ως πανήγυρη του Αγίου Λουκά (πιθανότατα, γιατί η παλιά ημερομηνία έναρξης – 18 Οκτωβρίου – συνέπιπτε με τη γιορτή του Αγίου Λουκά). Επίσης, την Κυριακή 5  Σεπτεμβρίου 1921 έγιναν αγώνες πεχλιβάνηδων (πάλης) με χρηματικό  έπαθλο 300 δραχμές στην Τούμπα (σήμερα Μεγάλο Πάρκο ή Φιλίππειο). Ταυτόχρονα, από το 1921 στο χώρο της σημερινής λαϊκής αγοράς γινόταν η ζωοπανήγυρη.  Επίσης, γινόταν Γεωργοκτηνοτροφική Έκθεση, για την προβολή των γεωργικών προϊόντων της περιοχής. Η πανήγυρη, μέχρι το 1970, γινόταν επί της Χατζηδημητρίου (στο χώρο μπροστά από το Πνευματικό Κέντρο.

Ευθύμης Σ.

Πηγή:Γιαννιτσά_Ιστορικό φωτογραφικό Λεύκωμα Δήμου Γιαννιτσών-Ελένη Μαυροκεφαλίδου