Τα STARακια

του Νικία  Κόνσολα 

ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΜΟΣ ΤΩΝ ΔΥΤΙΚΩΝ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΕΛΛΗΝΕΣ

                «Μπροστά στο δικαστήριο της αδέκαστης ιστορίας ο Έλληνας αποδείχθηκε ανέκαθεν κατώτερος από τις περιστάσεις, παρότι από άποψη διανοητική κατείχε πάντοτε τα πρωτεία. Ο Έλληνας είναι ευφυέστατος αλλά και εγωιστής, δραστήριος αλλά και αμέθοδος, φιλότιμος αλλά και γεμάτος προλήψεις, θερμόαιμος, ανυπόμονος, αλλά και πολεμιστής. Έχτισε τον Παρθενώνα και αφού μέθυσε από την αίγλη του, τον άφησε να γίνει στόχος των ερίδων του. Ανέδειξε το Σωκράτη για να τον δηλητηριάσει. Θαύμασε τον Θεμιστοκλή για να τον εξορίσει. Υπηρέτησε τον Αριστοτέλη για να τον κυνηγήσει. Γέννησε τον Βενιζέλο για να τον δολοφονήσει. Έχτισε το Βυζάντιο για να το υποδουλώσει. Έφερε το ’21 για να το διακυβέψει. Τη μία στιγμή κόβεται για την αλήθεια και την άλλη μισεί εκείνον που αρνείται να υπηρετήσει το ψεύδος. Παράδοξο πλάσμα, ατίθασο, περίεργο, ημίκαλο, ημίκακο, με αβέβαιες διαθέσεις, εγοπαθές και σοφόμωρο ο Έλληνας. Οικτίρατέ τον, θαυμάστε τον αν θέλετε. Ταξινομήστε τον αν μπορείτε. Δεν θα τα καταφέρετε.»

Έτσι χαρακτηρίζουν οι ξένοι τους Έλληνες. Με αυτά τα λόγια, διατύπωσε ο δικαστής N. Kelli τις απόψεις του για το χαρακτηρισμό του Έλληνα.

————————————————————————————————————————————————

ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΑΝΑΔΡΟΜΗ

Οι Έλληνες έχουνε ιδιαίτερα χαρακτηριστικά και οι παράγοντες που συνέβαλλαν στη διαμόρφωση του χαρακτήρα αυτού, είναι οι παρακάτω:

Α. Η αρχαία πολιτιστική κληρονομιά

Β. Η Ορθοδοξία και το Βυζάντιο

Γ. Η γεωγραφική της θέση: «Σταυροδρόμι» μεταξύ Δύσης και Ανατολής

Δ. Οι διάφορες ιστορικές συγκυρίες

Ανάλογα με τις ιστορικές περιόδους, έχουν και τις εξής ονομασίες:

Α. Γραικοί: Η αρχαιότερη ονομασία των Ελλήνων, γιατί έτσι αναφέρονται στα αρχαία κείμενα του Αριστοτέλη: «ᾤκουν Σελλοί καὶ οἱ καλούμενοι τότε μὲν Γραικοί, νῦν δὲ Ἕλληνες», ονομασία που χρησιμοποιήθηκε και στην περίοδο του Νεοελληνικού Διαφωτισμού από τον Αδαμάντιο Κοραή και Ρήγα Φεραίο και άλλους, καθώς μιλούν για το γένος των Γραικών.

Β. Έλληνες: Όρος που αναφέρεται από τον Όμηρο που κατοικούσε στη Νότια Θεσσαλία, 7ος αιώνας π.Χ. Την περίοδο του Μέγα Αλεξάνδρου, Έλληνες ονομάζονταν όσοι μιλούσαν την ελληνική γλώσσα και μετά την εξάπλωση το Χριστιανισμού, ο όρος Έλληνας ταυτίζεται με τους ειδωλολάτρες.

Γ. Ρωμιός: Δηλώνει τον πολίτη της Ανατολικής Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας, δηλαδή του Βυζαντίου. Αργότερα, Ρωμιοί ονομάζονται οι Έλληνες κατά την περίοδο της Τουρκοκρατίας. Ο όρος αυτός αργότερα χρησιμοποιήθηκε ειρωνικά και δηλώνει τον δουλοπρεπή Νεοέλληνα.

————————————————————————————————————————————————

ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ ΤΩΝ ΝΕΟΕΛΛΗΝΩΝ

                Με όποια ονομασία και αν τους αναζητήσουμε, οποιαδήποτε ιστορική αναδρομή και να κάνουμε, διαπιστώνουμε πως ο Έλληνας και συγκεκριμένα ο Νεοέλληνας, από τον 20ο ΑΙΩΝΑ και μετά, πρόκειται για μία σύνθετη προσωπικότητα με σπουδαία προτερήματα και σοβαρά ελαττώματα. Ο δισυπόστατος χαρακτήρας του, μεταλλάσει τα προτερήματα σε ελαττώματα και αντίστροφα, ανάλογα με τις περιστάσεις και τις κοινωνικές συμβάσεις.

Α. ΠΡΟΤΕΡΗΜΑΤΑ ΕΛΛΗΝΩΝ:

-Αγάπη για την ελευθερία. Ο Έλληνας αγαπά με πάθος την ελευθερία σε όλες της τις μορφές και μισεί την υποταγή. Η ελευθερία είναι γι’ αυτόν ο δρόμος που οδηγεί στην επίτευξη επιτυχίας.

-Έντονη ατομικότητα. Επιδιώκει να διακρίνεται μέσα στην ομάδα και να αναγνωρίζεται η αξία του. Το στοιχείο αυτό της προσωπικότητάς του οδηγεί και στην ανάπτυξη άλλων θετικών χαρακτηριστικών, όπως η θετική φιλοδοξία, το πνεύμα συναγωνισμού, η ανεξάντλητη υπομονή, η επιμονή και η μαχητικότητα, η ισχυρή θέληση.

-Ορθολογισμός, διαύγεια στη σκέψη, προσέγγιση της πραγματικότητας με τη λογική.

-Ευφυΐα, ευστροφία, δημιουργική και πολυμήχανη σκέψη. Πρόκειται για το γνωστό «ελληνικό δαιμόνιο».

-Φιλοπατρία. Η πατρίδα είναι για τον Έλληνα ύψιστο ιδανικό, το οποίο είναι πάντα έτοιμο να υπερασπιστεί με πάθος χωρίς να υπολογίζει αγώνες και θυσίες και χωρίς να προσδοκά κάποια ανταμοιβή.

-Ανδρεία, γενναιότητα, λεβεντιά. Η αντρειοσύνη στον Έλληνα δεν στηρίζεται στην επιπολαιότητα, τη θρασύτητα και την επίδειξη δύναμης, αλλά στο αίσθημα της τιμής, του δικαίου και του χρέους, στην ευγενική περηφάνια, την αξιοπρέπεια και τη σεμνότητα.

-Αγάπη για τη ζωή, αγωνιστικότητα, δυναμισμός, θετικό πείσμα και καρτερικότητα.

-Αυτάρκεια και ολιγάρκεια. Πρόκειται για τα χαρακτηριστικά του Έλληνα που είχαν πάντοτε αφετηρία το φτωχό έδαφος της χώρας και τα πενιχρά οικονομικά του κράτους.

-Φιλότιμο: το αίσθημα τιμής και αξιοπρέπειας, που συνδέεται με το ήθος, την εντιμότητα, την ευγένεια της ψυχής και που οδηγεί το άτομο να υπερασπίζεται τον εαυτό του ενάντια σε κάθε μορφή ταπείνωσης και εξευτελισμού.

-Αγάπη για το συνάνθρωπο, συμπόνια, ανθρωπιά.

-Δημοκρατικό φρόνημα.

-Έντονη αίσθηση του δικαίου και αποστροφή προς την αδικία.

-Πίστη στον Θεό χωρίς φανατισμό και μισαλλοδοξία.

-Πνεύμα κοινωνικότητας, εγκαρδιότητας και φιλίας.

-Πνεύμα φιλοξενίας.

-Καλαισθησία, αγάπη προς το ωραίο και τις τέχνες, με αποτέλεσμα μια πλούσια και υψηλής ποιότητας καλλιτεχνική δημιουργία.

-Πνεύμα αισιοδοξίας, ευθυμίας και χιούμορ, με το οποίο ο Έλληνας αντιμετωπίζει συχνά τις δυσκολίες και τις αντιξοότητες τόσο στον ατομικό όσο και στον κοινωνικό και εθνικό βίο.

-Η αγάπη προς την οικογένεια και τις παραδόσεις.

-Εμπορικό και επιχειρηματικό δαιμόνιο.

-Πάθος για το ταξίδι, την περιπέτεια, την κατάκτηση του αγνώστου.

Β. ΕΛΑΤΤΩΜΑΤΑ ΕΛΛΗΝΩΝ:

-Υπερτροφικός εγωισμός, έπαρση, αλαζονεία, φιλαυτία, που οδηγεί σε συμπλέγματα ανωτερότητας και καταστρέφει την ομαδικότητα, τη συνεργασία και την ομοψυχία.

-Αρχομανία, πάθος προβολής και επίδειξης. Μόλις ο Έλληνας αποκτήσει μια, έστω και ελάχιστη εξουσία, μεταμορφώνεται σε μικρό δυνάστη. Από την άλλη η ματαιοδοξία του τον κάνει κενόδοξο, αλαζόνα, άτομο που επαίρεται για μικρά και ασήμαντα πράγματα. Σ’ αυτήν την υπερτροφική ματαιοδοξία του Έλληνα οφείλεται κι ένα άλλο ελάττωμά του, η προγονοπληξία.

-Ροπή προς την άκρατη ελευθερία. Διαστρεβλώνοντας την έννοια της ελευθερίας, ο Έλληνας θέλει συχνά να ενεργεί χωρίς όρια, γεγονός που οδηγεί στην ασυδοσία, την περιφρόνηση των κανόνων και την καταπάτηση της ελευθερίας των άλλων.

-Ζηλοφθονία, μικροψυχία και χαιρεκακία, που οδηγεί στη διχόνοια, τη σύγκρουση και την αλληλοεξόντωση.

-Αίσθημα του ανικανοποίητου. Ο Έλληνας είναι ασταθής, εύκολα ενθουσιάζεται και απογοητεύεται και καταλήγει στη μεμψιμοιρία, τη δυσθυμία και τη μιζέρια.

-Φλυαρία και μικρολογία, πλεόνασμα λόγων και έλλειμμα έργων.

-Αδράνεια, νωθρότητα, τεμπελιά.

-Πονηριά, δολιότητα, απάτη και κατεργαριά.

-Ατομικισμός, ιδιοτέλεια και συμφεροντολογία.

-Ανευθυνότητα, οχαδερφισμός, ευθυνοφοβία.

-Αίσθημα αυτοϋποτίμησης και κατωτερότητας, που οδηγεί στην ξενομανία.

-Πολυμερία και παντογνωσία. Ο Έλληνας νομίζει συχνά ότι τα ξέρει όλα, ότι είναι ειδικός σε κάθε ζήτημα, ενώ δεν διστάζει να εκφράζει τη γνώμη του ακόμα και για θέματα που δεν γνωρίζει σε βάθος, με αποτέλεσμα να γελοιοποιείται.

-Ευερεθιστότητα και οξυθυμία, που οφείλεται στη συναισθηματική υπερβολή, τον εγωισμό και το κακώς εννοούμενο φιλότιμο.

-Επιπολαιότητα, έλλειψη τάξης, συνέπειας και προγραμματισμού. Η οπτική του Έλληνα είναι συχνά κοντόφθαλμη, λείπει ο μακρόπνοος σχεδιασμός, ενώ είναι χαρακτηριστική η προχειρότητα που επιδεικνύει στην πραγματοποίηση ατομικών ή κοινωνικών στόχων.

-Δογματισμός, συντηρισμός.

-Σοβινισμός: η αγάπη προς την πατρίδα εκτρέπεται κάποιες φορές σε τυφλό υπερεθνικισμό, που πυροδοτεί το μίσος προς τους άλλους.

————————————————————————————————————————————————

ΕΠΙΛΟΓΟΣ

                Και σύμφωνα με τα λόγια του ποιητή και δοκιμιογράφου Κυριάκου Πλησή:

«Είμαστε ένας λαός (όχι μονάχα οι Νεοέλληνες αλλά και όλοι οι Έλληνες της ιστορίας) των αντιθέσεων. Πλάι στους μετεωρισμούς μας στα ύψη, οι πτώσεις μας στα βάθη. Αντιφατικοί πολλές φορές με τον εαυτό μας. Ο ψοφοδεής και ταλαίπωρος που γίνεται ήρωας, ο ήρωας που γίνεται προδότης. Μεγαλοσύνη και αθλιότητα στο ίδιο πρόσωπο. Ο Δημάρατος, ο Θεμιστοκλής, ο Αλκιβιάδης δεν μπήκαν τυχαία στην ιστορία μας.»

Έτσι η φυσιογνωμία του Νεοέλληνα επηρεάζεται από την παράδοση, την ιστορική γνώση, τα μνημεία και τα μουσεία.

——————————————————————————————————————————

πηγές :

Αρχαία Ιστορία, Α΄ Γυμνασίου, Των: Θέόδωρου Κατσουλάκου, Γεωργίας Κωκκορού-Αλευρά, Βασίλειου Σκουλάτου

Του Ινστιτούτου Τεχνολογίας Υπολογιστών & Εκδόσεων «Διόφαντος»

Βικιπαίδεια, Η Ελεύθερη Εγκυκλοπαίδεια

Έκφραση – Έκθεση Για Το Γενικό Λύκειο – Τεύχη: Α΄ &  Β΄  &  Γ΄ Των: Χρίστου Τσολάκη, Κυριακής Αδαλόγλου, Άβρας Αυδή, Νίκου Γρηγοριάδη, Ανθούλας Δανιήλ, Ιωάννας Ζερβού, Ελένης Λόππα, Διονύση Τάνη, Του Ινστιτούτου Τεχνολογίας Υπολογιστών & Εκδόσεων «Διόφαντος»

Επίκαιρος Λόγος, Των: Δήμητρας Καλαβρουζιώτου, Θεώνης Ντρίνια, Αλεξάνδρας Στράτου, Των Εκδόσεων Σαββάλας

Έκφραση Έκθεση Για Την Β΄ Τάξη Γενικού Λυκείου, Των: Αλέξανδρου Μητσέλου, Σπύρου Μητσέλου, Της Ελληνοεκδοτικής