Τα STARακια

της Αιμιλίας Παπαποστόλου

Γειά σας, με λένε Αιμιλία, είμαι 13 και έχω διαβήτη. Δύο εβδομάδες πριν τα πέμπτα μου γενέθλια διαγνώστηκα με διαβήτη τύπου ένα. Μέχρι σήμερα ζω με τον διαβήτη λίγο παραπάνω από οχτώ χρόνια.

Ο διαβήτης τύπου ένα είναι όταν ο πάγκρεας του ανθρώπου δεν παράγει πια ινσουλίνη. Ινσουλίνη είναι απαραίτητη για την ζωή όλων των ανθρώπων, χωρίς την ινσουλίνη δεν ζει κανείς. Ινσουλίνη κρατάει την γλυκόζη του αίματος σε φυσιολογικά επίπεδα. Δηλαδή, χωρίς την ινσουλίνη, το σάκχαρο του αίματος ανεβαίνει πολύ ψηλά.

Ο οργανισμός ενός υγιή ανθρώπου παράγει μόνο του ινσουλίνη, ενώ ο οργανισμός ενός διαβητικού δεν παράγει ινσουλίνη καθόλου και γι΄αυτό πρέπει να την βάζει μόνος του.

Από πέντε χρόνων κάνω ενέσεις ινσουλίνης καθημερινά για να κρατάω το σάκχαρό μου σε φυσιολογικά επίπεδα.

Καμία φορά το σάκχαρό μου πέφτει πιο χαμηλά από το φυσιολογικό και με κάνει να ζαλίζομαι. Πολλές φορές μου λένε οι φίλοι μου «βάλε ινσουλίνη». Αυτό είναι λάθος, διότι η ινσουλίνη κατεβάζει το σάκχαρο. Όταν είναι χαμηλό το σάκχαρο, πρέπει να πιώ έναν χυμό ή να φάω κάτι για να ανέβει το σάκχαρο.

Άλλες φορές το σάκχαρό μου μπορεί να έχει ανέβει και να είναι ψηλά και να μου λένε να πιώ χυμό! Τότε είναι που άμεσα πρέπει να κάνω την ένεσή μου και να βάλω ινσουλίνη για να κατέβει το σάκχαρο. Αν πιώ και χυμό, θα ανεβεί κι άλλο.

Πολύ άνθρωποι και οι γιατροί λένε πως ο διαβήτης είναι αρρώστια. Εγώ δεν νιώθω ότι είναι αρρώστια, είναι τρόπος ζωής.