Τα STARακια

από τις Μαρίνα Λούκαρη και Δέσποινα Μπάρκα

Η συγκινητική  πρωτοβουλία της μαθήτριας του Γυμνασίου μας Ζωής Καλούδη  να συγκεντρώσει χρήματα  για το μικρό Παναγιώτη Ραφαήλ  μας  έκανε όλους υπερήφανους , έκανε αίσθηση και συγκίνησε το πανελλήνιο.Μέσα από τη συνέντευξη που ακολουθεί θα θέλαμε να τη γνωρίσουμε καλύτερα και  είναι μεγάλη η χαρά μας που τη φιλοξενούμε στις σελίδες του περιοδικού μας.Με την όμορφη αυτή πράξη αγάπης και προσφοράς έστειλε  ένα αισιόδοξο μήνυμα  σε όλους:Οι νέοι νοιάζονται και δρουν.Ας μιμηθούμε όλοι μας το παράδειγμά της όπως μπορούμε ο καθένας …

- Ζωή , ας μιλήσουμε πρώτα  για σένα .Πες  μας λίγο για τον εαυτό σου .Από που κατάγεσαι ;

Ζ : Από τη Ρόδο , και συγκεκριμένα από  την Αρχίπολη

- Έχεις κάποιο χόμπυ ;

Z   : Ναι , το αγαπημένο μου χόμπυ είναι η ζωγραφική και η αγιογραφία που μαθαίνω στο χωριό μου.

- Σε κάποιες φωτογραφίες στον Τύπο σε είδαμε  να  κρατάς δύο διαφορετικές αγιογραφίες .Πώς φτιάχνονται αυτές ;

Z : Δεν είναι αγιογραφίες , είναι πυρογραφίες .

-Τι είναι αυτό ;

Ζ:Είναι κάτι άλλο .Χαράσσεις π.χ με πυρογράφο πάνω στο ξύλο.

-Νομίζουμε θα πρέπει να γράψεις ένα άρθρο στο περιοδικό μας γι αυτό το θέμα …(γέλια )

Σκέφτηκες ποτέ να ασχοληθείς επαγγελματικά με την πυρογραφία ή την αγιογραφία  ή θέλεις να παραμείνουν το χόμπι σου ;Αλήθεια με τι θα ήθελες να ασχοληθείς στο μέλλον ;

Ζ :Όχι δεν σκέφτηκα να ασχοληθώ επαγγελματικά με  αυτά ,αλλά θα παραμείνουν το χόμπι μου. Στο μέλλον θα ήθελα πολύ να ασχοληθώ με την ζαχαροπλαστική.

-Πες μας τώρα πως σκέφτηκες να συγκεντρώσεις  χρήματα  για το μικρό Παναγιώτη Ραφαηλ ;

Ζ :Είχα ακούσει για την περίπτωσή του και ότι ο κόσμος συγκεντρώνει χρήματα και θέλησα και εγώ να βοηθήσω.

-Πώς κατάφερες όμως  να μαζέψεις ένα τόσο μεγάλο ποσό  ;Θύμισέ μας ξανά πόσο ήταν.

Ζ :Το χρηματικό ποσό που κατάφερα να μαζέψω ήταν 300 ευρώ. Για να συγκεντρώσω αρκετά χρήματα σκέφτηκα το εξής : Έχοντας φτιάξει μια αγιογραφία που μου άρεσε πολύ , σκέφτηκα να πουλήσω κάποιους λαχνούς  στο χωριό μου και ο νικητής να πάρει δώρο την αγιογραφία την οποία  είχα φτιάξει εγώ.

-Πολύ  έξυπνη και ὀμορφη ιδέα , πράγματι. Πες μας όμως πώς  ένιωσε η οικογένειά σου για την πράξη που έκανες?

Ζ :Οι οικογένεια μου είναι πολύ περήφανη για αυτό που έκανα . Απόρησαν βέβαια λίγο  για το πώς κατάφερα να μαζέψω αυτό το επαρκές ποσό.

-Η προσπάθειά σου μας συγκίνησε όλους. Όχι μόνο  στο σχολείο μας και στη Ρόδο , αλλά  η πράξη σου έγινε είδηση στα αθηναϊκά κανάλια  , και διαδόθηκε στο διαδίκτυο και  έγινε γνωστή σε όλη την Ελλάδα .Πώς νιώθεις γι αυτό ;

Ζ :Περήφανη βέβαια αλλά είναι λίγο παράξενο…

-Σε αναγνωρἰζουν  στο δρόμο ;Τι  σου λένε ;

Ζ:Ναι με αναγνωρίζουν άτομα που δεν ξέρω.Μου λένε μπράβο κλπ.Κι αυτό είναι παράξενο..

-Χαίρεσαι ;

Ζ :Ναι , βέβαια

- Αν είχες την ευκαιρία θα έκανες ξανά μια τέτοια πράξη?

Ζ :Αν μου δινόταν η ευκαιρία φυσικά και θα το ξανάκανα.

-Θα  ήθελες να περάσεις κάποιο μήνυμα στους συμμαθητές σου?Αν ναι ποιο είναι αυτό?

Ζ  : Ναι ήθελα να περάσω ένα μήνυμα στους συμμαθητές μου και αυτό είναι «Όσο μπορεί καθένας να βοηθάει».