Η ΣΧΕΣΗ ΜΟΥ ΜΕ ΤΗΝ ΚΑΡΑΝΤΙΝΑ (εντελώς αμφιλεγόμενη)

καζουλλειο καραντίνα2

της Εύας Τσερκέζη 

Καραντίνα! Δεν θα αρχίσω να μουρμουράω και να γκρινιάζω γι” αυτό. Νομίζω αρκετά γκρίνιαξα στην αρχή της καραντίνας . Όχι τίποτα άλλο, εγώ τον μπαμπά μου λυπάμαι που έπρεπε να ακούει εμένα και την αδερφή μου να μουρμουράμε για ό, τι κι αν γίνεται. Και εμείς με το δίκιο μας όμως ( σχεδόν) . Από την μία έχουμε το σχολείο… δηλαδή τις φωνές των καθηγητών σε μία οθόνη και από την άλλη έχουμε… έχει βασικά  η αδερφή μου τα φροντιστήρια.

Τώρα που το σκέφτομαι εγώ δεν έχω και πολλά να πω. Να πω ναι, να μουρμουρίσουν τα παιδιά που έχουν και πολλά φροντιστήρια. Εγώ όμως για το μόνο που μπορώ να πω κάτι είναι το σχολείο . Αλλά δεν θα το κάνω. Αρκετά θα έχουν πει ήδη άλλα παιδιά μαζί με εμένα τις προηγούμενες ημέρες. Αυτή την φορά θα το αφήσω στην ησυχία του και θα μιλήσω για  άλλα θέματα.

Στην πολυκατοικία που μένω λοιπόν, αυτοί που μένουν από κάτω μας βάζουν συνέχεια τραγούδια σε πολύ μεγάλη ένταση. Τώρα θα πείτε εντάξει άμα είναι  ωραία τραγούδια τι σε πειράζει Εύα; Δεν είναι όμως. Είναι από αυτά τα τραγούδια που δεν μου αρέσουν καθόλου. Για παράδειγμα εγώ αυτή την στιγμή που γράφω, ακούω ήσυχη μουσική με αγγλικούς στίχους γιατί με βοηθάει να σκεφτώ και να μου έρθουν ιδέες. Τώρα καλές ιδέες, κακίες, εσείς θα μου πείτε . Για να ξαναμπώ όμως τώρα στο θέμα γιατί ξέφυγα πάλι λίγο οι γείτονες μας ακούνε το ακριβώς αντίθετο από αυτό που ακούω εγώ! Και δεν μπορώ και να πω τίποτα. Τι να πω; « Μην βάζετε αυτό το είδος μουσικής γιατί δεν μου αρέσει»; Θα μου γυρίσουν την πλάτη και με το δίκιο τους οι άνθρωποι. Ευτυχώς που υπάρχουν τα ακουστικά! Δεν ξέρω τι θα έκανα χωρίς αυτά.

Αυτές τις μέρες κιόλας με έχει πιάσει μια μανία και θέλω να μάθω καινούρια χόμπι. Τις προάλλες είδα μια σειρά με μια κοπέλα που παίζει πολύ καλά σκάκι και είπα γιατί να μην μάθω και εγώ; Πολύ κακή ιδέα. Έμαθα μεν τις κινήσεις και τα σχετικά αλλά μετά από ένα σημείο το μυαλό μου σταμάτησε να λειτουργεί. Μπορεί και γι” αυτό τις τελευταίες μέρες να ξεχνάω τι κάνω. Ας πούμε τώρα, την στιγμή που γράφω, ξέχασα ότι αυτή την εργασία πρέπει να την παραδώσω κάποτε και δεν την γράφω μόνο και μόνο για να περάσει η ώρα . Επίσης σκέφτηκα να παραγγείλω και ένα μουσικό όργανο το γιουκαλίλι ( που αμφιβάλλω ότι είναι το γιουκαλίλι και όχι η γιουκαλίλι αλλά τέλος πάντων)  με την δικαιολογία ότι τώρα πια έχω μάθει να παίζω το μαντολίνο και μου έχει λείψει να μαθαίνω ένα έγχορδο όργανο.  Βέβαια όμως δεν θα πάω σε δάσκαλο. Θα μάθω μόνη μου από το ίντερνετ. Όπως έμαθα και το σκάκι. Και τα μαγικά κόλπα, πώς να κλέβω στα παιχνίδια με χαρτιά, πώς να επισκευάζω ντουλάπες, πώς να παίζω επαγγελματικό ποδοσφαιράκι ( ναι, πήραμε και ποδοσφαιράκι εξαιτίας μου) , πώς να μαγειρεύω ή κάτι παρόμοιο, δεν ξέρω άμα το πώς να φτιάχνεις το τέλειο τόστ θεωρείται μαγειρική αλλά εγώ το λέω γαστρονομία όπως λένε και οι φίλοι μου στις πρωινές εκπομπές, και άλλα πολλά πράγματα που βέβαια θα μου χρειαστούν στο μέλλον και θα κάνουν την ζωή μου ευκολότερη.

Επίσης ένα πράγμα που είμαι πραγματικά χαρούμενη και περήφανη που άρχισα να κάνω στην καραντίνα  είναι η γυμναστική. Παρόλο που ο μπαμπάς μου και η γιαγιά μου δεν με βοηθάνε καθόλου σε αυτό πιστεύω ότι εγώ έχω καταφέρει να κάνω ασκήσεις που δεν μπορούσα να κάνω πριν την καραντίνα και πραγματικά βλέπω αποτέλεσμα ( όπως μου είχε υποσχεθεί η καλή μου φίλη στο youtube). Σε αυτό δεν βοήθησε μόνο το youtube όμως. Και οι προπονητές στο μπάσκετ άρχισαν προπονήσεις από τηλεδιασκέψεις και μας στείλανε και προγράμματα που μπορούμε να παρακολουθήσουμε και ασκήσεις που μπορούμε να κάνουμε. Δεν είναι το «τέλειο», το «τέλειο» θα ήταν να βγαίνουμε έξω και να κάνουμε κανονικά τις προπονήσεις. Μπορεί να μην είναι το ίδιο αλλά είναι σίγουρα  το ιδανικότερο για  την κατάσταση αυτή που βιώνουμε.

Το συμπέρασμά μου είναι ότι καλή και η καραντίνα αλλά δεν υπάρχει τίποτα καλύτερο από την καθημερινότητα που όλοι μας θεωρούσαμε δεδομένη. Παρόλα αυτά εγώ αλήθεια πιστεύω ότι όλοι μας θα βγάλουμε κάτι καλό από όλο αυτό. Ακόμη κι αν αυτό είναι το πώς να φτιάξεις το τέλειο τόστ . Και αυτό θεωρώ ότι τελικά θα μου χρησιμεύσει. Ποιος ξέρει, μπορεί να με δείτε στο βιβλίο γκίνες καμιά μέρα.

 

Υ.Σ. Ακόμη να έρθει το (η) γιουκαλίλι που παράγγειλα.

Σχολιάστε

Top