Τα STARακια

από τις Έφη Πανιέρα και Άννα -Μαρία  Σταματίου

23-11-20

Αγαπητό μου ημερολόγιο,

    Σήμερα είναι πάλι Δευτέρα. Μισώ τις Δευτέρες. Πρωινό ξύπνημα και webex πρωί πρωί, δεν είναι ότι καλύτερο… Όχι ότι έχω κάτι με τους καθηγητές αλλά αυτή η φωνή που μιλάει ασταμάτητα είναι ικανή να μου τρυπήσει το τύμπανο. Φυσικά όμως πρέπει να προσέχω γιατί θα γυρίσουμε κάποτε στα σχολεία και δεν θα ξέρω τίποτα.

     Η δεύτερη καραντίνα, δεν μπορώ να πω ότι μου αρέσει αν και στην αρχή ανυπομονούσα να έρθει, τώρα όλα είναι διαφορετικά. Δεν υπάρχει κανένα ενδιαφέρον και οι μέρες αρχίζουν να επαναλαμβάνονται. Τουλάχιστον στη πρώτη καραντίνα  είχαμε μια αγωνία γιατί δεν ξέραμε σχεδόν τίποτα για τον ιό και έτσι ήρθαμε πιο κοντά με τις οικογένειες μας βλέποντας ειδήσεις κάθε μέρα στις 6:00. Οι καθηγητές αλλά και εμείς δεν γνωρίζαμε την webex καλά οπότε ήταν πιο χαλαρά τα πράγματα. Επίσης το πρόγραμμα είχε πιο λίγες ώρες κάθε μέρα και δεν μετριούνταν απουσίες. Τότε, υπήρχε και δημιουργικότητα και πολύς ελεύθερος χρόνος οπότε περνούσαμε τέλεια. Μάθαμε να συνυπάρχουμε με τους δικούς μας για μεγάλο χρονικό διάστημα παρά τους τσακωμούς και τις διαφωνίες που είχαμε.

     Τώρα όμως, συνεχίζουμε να ζούμε τις βαρετές ζωές μας μόνο που είμαστε περιορισμένοι μέσα σε τέσσερις τοίχους. Περνάμε όλοι αμέτρητες ώρες μπροστά σε έναν υπολογιστή . Αφού σκεφτόμουν ότι μόλις τελειώσει η καραντίνα οι οφθαλμίατροι θα πλουτίσουν! Και αφού περάσουμε 5 ώρες στον υπολογιστή και κάνουμε ένα διάλλειμα ξεκινάμε να διαβάζουμε για την επόμενη μέρα. Όλες αυτές τις σελίδες που ο κάθε καθηγητής μας έχει δώσει με προθεσμία 2 μέρες λες και δεν έχουμε τίποτα άλλο να κάνουμε. Εάν λοιπόν προλάβω να διαβάσω τα μαθήματα του σχολείου έχω και στα φροντιστήρια άλλες 10 σελίδες λεξιλόγιο και 3 εκθέσεις γιατί «αλλιώς δεν θα μάθω σωστά την γλώσσα»…

      Από ότι κατάλαβες οι μέρες μου είναι κουραστικές και βαρετές, εκτός από τους τσακωμούς που έχω με την αδερφή μου που ακόμα και αυτοί δίνουν ένα ενδιαφέρον στη αδιάφορη ζωή μας στην δεύτερη καραντίνα. Ανυπομονώ να τελειώσει… Καλά, τώρα έρχονται και τα Χριστούγεννα και ίσως το Χριστουγεννιάτικο πνεύμα μας κάνει να περάσουμε όμορφα ακόμα και κλειδωμένοι στα σπίτια μας.

Λοιπόν ημερολόγιο, πρέπει να κοιμηθώ γιατί αύριο είναι Τρίτη και πρέπει να σηκωθώ νωρίς…

Καληνύχτα

Έφη

30-11-20

Αγαπητό μου ημερολόγιο,

Όπως ξέρεις μπήκαμε σε καραντίνα για δεύτερη φορά φέτος, διότι τα κρούσματα του κορωνοϊού αυξάνονταν, οπότε μας έβαλαν μέσα για να μας προστατέψουν. Μπορώ να πω πως δε με χαλάει που είμαι στο σπίτι μου όλη μέρα, αφού πριν μας κλείσουν έφευγα από αυτό στις 7:40 και γυρνούσα κατά τις 21:00. Τώρα έχω τον χρόνο να το απολαύσω και να κάνω πράγματα που με χαλαρώνουν, που πριν δεν προλάβαινα με όλες τις δραστηριότητες, τα μαθήματα κτλ.

Δυστυχώς, δεν αποφύγαμε το σχολείο. Δεν ξέρω αν στο είχα αναφέρει προηγουμένως, αλλά αρχίσαμε τα διαδικτυακά μαθήματα και όπως πάντα διαβάζω και προσέχω τι λέει η καθηγήτρια. Βέβαια πρέπει να καταβάλεις μεγαλύτερη προσπάθεια για να καταλάβεις και να ακούσεις τη κυρία, αλλά κάνω ότι μπορώ.

Ένα κακό του διαδικτυακού μαθήματος είναι ότι δυσκολεύεσαι να εμπεδώσεις το μάθημα π.χ. η καθηγήτρια, προσπαθεί να μας το διδάξει με κάθε τρόπο ώστε να το κατανοήσουμε αλλά και πάλι δεν είναι το ίδιο με το να είσαι στον ίδιο χώρο γιατί: α)σε κρατάει ξύπνιο, β)καταλαβαίνεις το μάθημα και γ)περνάς πιο ωραία* και όταν πας σπίτι το μόνο που χρειάζεται να κάνεις, είναι να το κάνεις μια ανάγνωση, επειδή το θυμάσαι από την τάξη.

Τέλος πάντων ό, τι και να λέμε τώρα δεν θα αλλάξει τίποτα. Το σημαντικό είναι ότι είμαστε όλοι υγιείς.

Άννα -Μαρία