Τα STARακια

του Νικία Κόνσολα

Οι δάσκαλοι τα παλαιότερα χρόνια ήταν πολύ αυστηροί. Εάν γυρίσουμε τον χρόνο 40 χρόνια πίσω, χρησιμοποιούσαν ακόμα τη «Βέργα». Αυτό μου διηγήθηκε η γιαγιά μου, όταν εκείνη ήταν μαθήτρια. Τι ήταν η «Βέργα» , ρώτησα τη γιαγιά μου και εκείνη μου είπε πως ήταν ένα ξύλο. Αν κάποιος μαθητής ήταν άτακτος, τότε ο δάσκαλος του έλεγε: «Άνοιξε το χέρι σου παιδί μου», και του έδινε μια «ξυλιά»… Εγώ της απάντησα, πως στις μέρες μας δε γίνονται αυτά. Η τιμωρία των παιδιών στις μέρες μας είναι η «ωριαία αποβολή». Εκείνη γέλασε και συνέχισε, λέγοντας πως όταν εκείνη ήταν δασκάλα, δηλαδή πριν 15 χρόνια περίπου, υπήρχε και πάλι αυστηρότητα από την πλευρά των δασκάλων, αλλά όχι τόση μεγάλη. Τα παιδιά σέβονταν και ταυτόχρονα υπάκουαν στον δάσκαλο. Τότε της απάντησα, πως και εμείς σεβόμαστε και ακούμε τους δασκάλους μας και τους καθηγητές μας. Εκείνη με τη σειρά της μου είπε πως τώρα τα παιδιά μπορούν να συζητούν πιο ελεύθερα με τους καθηγητές και τους δασκάλους τους, χωρίς να φοβούνται. Τώρα τα παιδιά είναι ελέυθερα.