Το Βραβείο Νόμπελ Λογοτεχνίας απονέμεται από το 1901 σε έναν εν ζωή συγγραφέα, από οποιαδήποτε χώρα, ο οποίος σύμφωνα με το Άλφρεντ Νόμπελ έχει το ποιο εντυπωσιακό συνολικό έργο στον τομέα της Λογοτεχνίας. Την φετινή χρονιά τη σημαντική αυτή διάκριση πήρε η Γαλλίδα 82χρονη Annie Ernaux «για το θάρρος και την κλινική οξύτητα με την οποία αποκαλύπτει τις ρίζες, τις αποξενώσεις και τους συλλογικούς περιορισμούς της προσωπικής μνήμης», όπως αναφέρει η Βασιλική Σουηδική Ακαδημία Επιστημών. Το βραβείο συνοδεύεται από το χρηματικό έπαθλο των 10 εκατομμυρίων σουηδικών κορώνων, δηλαδή περίπου 920.000 ευρώ.
Η Ernaux γεννήθηκε το 1940 στη Λινμπόν της Νορμανδίας και μεγάλωσε στο γειτονικό Υβτό. 
Τα κείμενά της, κάποια από τα οποία είναι εμπνευσμένα από την περίοδο που εργαζόταν ως κουβερνάντα παιδιών στο Λονδίνο, είναι περισσότερο επικεντρωμένα στην αυτοβιογραφία και όχι στη μυθοπλασία. Παρόλα αυτά, πολλά έργα της έχουν μεταφραστεί σε άλλες γλώσσες, κάποια και στα ελληνικά, και έχουν πάρει τιμητικά βραβεία όπως το Βιβλίο Βραβείου των Los Angeles Times με το βιβλίο «Μια γυναίκα ήταν φιναλίστ» , το «Ντροπή», το οποίο ανακηρύχθηκε ως το καλύτερο βιβλίο των Publishers Weekly το 1998 , το «Δεν βγήκα από το σκοτάδι μου» ως κορυφαία απομνημονεύματα το 1999 από την Washington Post και το «L’Occupation» συμπεριλήφθηκε στην λίστα με τα Δέκα Καλύτερα Βιβλία του More Magazine το 2008.
Ανάμεσα στους Νομπελίστες συγγραφείς είναι και δύο σπουδαίοι Έλληνες Λογοτέχνες, ο Γιώργος Σεφέρης, ο οποίος τιμήθηκε με το Βραβείο Νόμπελ Λογοτεχνίας το 1963 «για το υπέροχο λυρικό ύφος του, που είναι εμπνευσμένο από ένα βαθύ αίσθημα για το ελληνικό πολιτιστικό ιδεώδες…», όπως ανέφερε η Σουηδική Ακαδημία και ο Οδυσσέας Ελύτης το 1979 «για την ποίησή του, η οποία, με φόντο την ελληνική παράδοση, ζωντανεύει με αισθητοποιημένη δύναμη και πνευματική καθαρότητα βλέμματος τον αγώνα του σύγχρονου ανθρώπου για ελευθερία και δημιουργικότητα».
Όμως, υπάρχουν και άλλοι σημαντικοί Έλληνες συγγραφείς που ενώ προτάθηκαν για να τους απονεμηθεί το βραβείο πολλές φορές, δεν κατάφεραν να το πάρουν στα χέρια τους. Μερικοί από αυτούς είναι ο Νίκος Καζαντζάκης, ο οποίος ήταν υποψήφιος εννιά φορές, ο Γιάννης Ρίτσος, ο οποίος ήταν τέσσερις συνεχόμενες και ο Κωστής Παλαμάς που ήταν δεκατέσσερις φορές. Σε όλες τις περιπτώσεις είναι σημαντικό το ότι προβάλλεται ο ελληνικός πολιτισμός και η ελληνική γλώσσα.
Εν κατακλείδι, αξιοσημείωτο να αναφέρουμε είναι ότι το Βραβείο Νόμπελ Λογοτεχνίας δεν είναι η μόνη διάκριση που κάνει έναν συγγραφέα σπουδαίο. Υπάρχουν πολλές εξίσου σημαντικές βραβεύσεις, όπως επίσης και λογοτέχνες παγκοσμίου φήμης, οι οποίοι δεν έχουν τιμηθεί με το Βραβείο Νόμπελ.
Σοφία Κουβελιώτη Α2
