Ο εθισμός στο Διαδίκτυο είναι μια σχετικά νέα μορφή εξάρτησης η οποία δεν έχει αναγνωριστεί ακόμη ως κλινική οντότητα καθώς βρίσκεται υπό εξέταση από την επιστημονική κοινότητα προκειμένου να οριοθετηθεί. Παρ’ όλα αυτά, μπορούμε να πούμε ότι η εξάρτηση από το Διαδίκτυο χαρακτηρίζεται από την «καταναγκαστική, υπερβολική χρήση του Διαδικτύου και τον εκνευρισμό ή δυσθυμική συμπεριφορά που παρουσιάζεται κατά την στέρηση της».

Το Διαδίκτυο έχει την ικανότητα να καλύψει συγκεκριμένες ψυχολογικές ανάγκες ενός ατόμου, όπως για παράδειγμα να δημιουργήσει μια «ιδανική κατάσταση εαυτού». Στο Διαδίκτυο επίσης δεν υπάρχουν άμεσες συνέπειες των πράξεων και  ο χρήστης μπορεί να μπει και να βγει όποτε θέλει αλλά και να υιοθετήσει διαφορετικές ταυτότητες. Συνήθως τα παιδιά που αντιμετωπίζουν το πρόβλημα του εθισμού μεγαλώνουν σε δύσκολες καταστάσεις και στην πλειοψηφία τους είναι αγόρια.

Το φαινόμενο μπορεί να εμφανιστεί σε έφηβους 10-14 ετών, αλλά είναι πιο συχνό στην ηλικία των 15-17 ετών. Οι περισσότεροι έφηβοι είναι εξαρτημένοι στα ηλεκτρονικά διαδικτυακά  παιχνίδια και στη χρήση των σελίδων κοινωνικής δικτύωσης (π.χ. facebook).

Προειδοποιητικά σημάδια-συμπτώματα που πρέπει να ανησυχήσουν τους γονείς:

• Το παιδί ασχολείται συνεχώς και για πολλές ώρες με το Διαδίκτυο, παραμελώντας τις υποχρεώσεις του στο σπίτι και στο σχολείο.
•  Αδυνατεί να σταματήσει τη δραστηριότητα, ή προσπαθεί ανεπιτυχώς να μειώσει ή να ελέγξει το χρόνο ενασχόλησης με το Διαδίκτυο.
•  Προτιμά τα παιχνίδια στο Διαδίκτυο, από το να συναντά φίλους του, με αποτέλεσμα να απομονώνεται.
• Πέφτει η απόδοση του στο σχολείο.
• Το Διαδίκτυο το απασχολεί ακόμα και την ώρα του φαγητού ή του διαβάσματος.
• Αντιδρά πολύ νευρικά ή επιθετικά όταν κάποιος το διακόπτει από το παιχνίδι ή από τη συζήτηση που είχε online.
• Ξενυχτά συχνά για να μένει συνδεδεμένος / συνδεδεμένη στο Διαδίκτυο.
• Δείχνει άγχος, ανησυχία, εξάρσεις θυμού ή βίας ή καταθλιπτική συμπεριφορά όταν δεν παίζει στο Διαδίκτυο.

Η λύση δεν είναι η απαγόρευση την πρόσβασης στο Διαδίκτυο. Το πρώτο και πιο σημαντικό βήμα είναι να περιοριστεί η χρήση του υπολογιστή σε λίγες ώρες την ημέρα – περί τις δύο ώρες ενδεικτικά. Επίσης, ο ηλεκτρονικός υπολογιστής θα ήταν σκόπιμο να μη βρίσκεται στο δωμάτιο του εφήβου αλλά σε έναν κοινόχρηστο χώρο όπως το σαλόνι, ενώ χρήσιμο είναι παράλληλα με τη χρονικά περιορισμένη ενασχόληση με τα παιχνίδια να ενταχθεί στο εβδομαδιαίο πρόγραμμα και μία ομαδική δραστηριότητα (π.χ. αθλητισμός).