Ανταπόκριση από τη Ρώμη
♦ Τετάρτη 29-11-23, το ρολόι δείχνει λίγο μετά τις 8:00 και ένα γκρουπ 30 μαθητών μόλις προσγειώθηκε στο διεθνές Αεροδρόμιο της Ρώμης, Λεονάρντο Ντα Βίντσι. Πώς φτάσαμε όμως εδώ;
Όλα ξεκίνησαν μερικούς μήνες πριν όταν τρεις καθηγήτριες του σχολείου μας πήραν την πρωτοβουλία να σχηματίσουν μια ομάδα παιδιών που θα εκπροσωπούσαν το σχολείο μας στο 8ο Ευρωπαϊκό Μαθητικό Συνέδριο στη Ρώμη. Έτσι, μέσα σε ένα διάστημα δύο μηνών και παρά την πίεση των σχολικών υποχρεώσεων, φτιάξαμε τον καλύτερο δυνατό σχηματισμό.
Δημιουργήθηκαν 4 ομάδες. Μία ανέλαβε να φτιάξει το πρόγραμμα περιηγήσεων, μία άλλη ασχολήθηκε με το καλλιτεχνικό περιεχόμενό τους, ενώ δημιουργήθηκε και ομάδα media που ανέλαβε να φωτογραφίσει τις στιγμές της 4ήμερης επίσκεψής μας στην ιταλική πρωτεύουσα. Τέλος, υπήρξε η ομάδα που ασχολήθηκε με την εργασία που θα παρουσιάζαμε στο Συνέδριο, με θέμα «Όμηρος και Βιργίλιος».
Οι μέρες προετοιμασίας πέρασαν γρήγορα και είναι πλέον παραμονές της αναχώρησής για τον προορισμό μας. Μένουν μόνο μερικές αλλαγές της τελευταίας στιγμής και όλα είναι έτοιμα. Έτσι βρισκόμαστε χαράματα Τετάρτης έξω από το σχολείο μας από όπου ξεκινήσαμε για το Ελευθέριος Βενιζέλος. Λίγες ώρες μετά θα προσγειωθούμε στη Ρώμη προλαβαίνοντας μάλιστα την ανατολή του ήλιου.
Αμέσως επιβιβαστήκαμε στο λεωφορείο και ξεκινήσαμε για τη Σιένα που βρίσκεται στην περιοχή της Τοσκάνης. Εκεί είχαμε την ευκαιρία να κάνουμε βόλτα στο κέντρο της πόλης, να δούμε μεσαιωνικά αρχοντικά, στενά και καλντερίμια, πανέμορφες εκκλησίες και τον Καθεδρικό Ναό με τον επιβλητικό πύργο του. Μετά το πρόγευμα συνεχίσαμε την περιήγηση στο κέντρο της πόλης και επιστρέψαμε και πάλι με το λεωφορείο στη Ρώμη. Τακτοποιηθήκαμε στο ξενοδοχείο και αργότερα βγήκαμε βραδινή βόλτα. Έτσι ολοκληρώθηκε και η πρώτη μέρα της εκδρομής.
♦ Ξημερώνει Πέμπτη, η μέρα της παρουσίασης στο Μαθητικό Συνέδριο. Ξεκινήσαμε για το Βατικανό και ξεναγηθήκαμε στον Ιερό Ναό του Αγίου Πέτρου. Τόσο η αρχιτεκτονική του χώρου όσο και το κλίμα από μόνο του δημιουργούσαν μια ιδιαίτερη αίσθηση που δύσκολα ξεχνιέται. Ο τεράστιος χώρος με τις αμέτρητες λεπτομέρειες αλλά και οι υπόγειες στοές σε κάνουν να καταλάβεις πως όντως πρόκειται για τη μεγαλύτερη εκκλησία του κόσμου. Αν και σύντομη, η επίσκεψή μας στο Βατικανό ήταν μοναδική, όμως έπρεπε να αναχωρήσουμε γιατί σε λίγες ώρες ερχόταν η σειρά της δικής μας ομάδας να παρουσιάσει την εργασία της.
Φτάσαμε στο Teatro Italia Roma, όπου έλαβε χώρα το 8ο Μαθητικό Συνέδριο, και η αλήθεια είναι πως το άγχος δεν έλειπε. Το θέμα του φετινού Συνεδρίου ήταν «Ένα μακραίωνο ταξίδι (509 π.Χ. – σήμερα): Ιστορία, Πολιτισμός, Κοινωνικοί και πολιτικοί θεσμοί, Δημοκρατία» και η δική μας συμμετοχή είχε τίτλο «Όμηρος και Βιργίλιος: Οδύσσεια και Αινειάδα». Ύστερα από λίγη ώρα αναμονής παρουσιάσαμε την εργασία μας, τηρώντας το αυστηρό όριο των 12 λεπτών, και με μεγάλη ανακούφιση πήραμε τον δρόμο για το κέντρο της πρωτεύουσας. Φτάνοντας στο ιστορικότερο σημείο της αρχαίας Ρωμαϊκής Αγοράς περπατήσαμε κατά μήκος της. Ξεκινώντας φυσικά από το επιβλητικό Κολοσσαίο, το μεγαλύτερο σωζόμενο αρχαίο ρωμαϊκό αμφιθέατρο του κόσμου, συνεχίσαμε προς την αψίδα του Μ. Κωνσταντίνου.
Piazza di Spagna, Via dei Condotti, Πάνθεον ήταν μόλις μερικά από τα ιστορικά σημεία αναφοράς της ιταλικής πρωτεύουσας, ενώ καταλήξαμε στη Fontana di Trevi η οποία δίνει ξεχωριστή αύρα στην ατμόσφαιρα της πόλης. Αφού συνεχίσαμε τη βόλτα μας στις γύρω περιοχές και δειπνήσαμε, επιστρέψαμε πάλι στο ξενοδοχείο για ξεκούραση και διανυκτέρευση.
♦ Είναι πρωί Παρασκευής και ξεκινάμε για την Piazza del Popolo, αυτή τη φορά χωρίς να πιεζόμαστε από τον χρόνο. Στη διαδρομή περάσαμε μέσα από τις σημαντικότερες συνοικίες της πόλης οι οποίες έμοιαζαν να έχουν σταματήσει στον χρόνο. Δεν είναι τυχαίο άλλωστε που η Ρώμη έχει τον τίτλο της Αιώνιας Πόλης. Μόλις φτάσαμε στην Piazza del Popolo, ξεκινήσαμε έναν μεγάλο περίπατο κατά μήκος των οδών Via del Corso και Via del Condotti. Αν και εμπορικοί δρόμοι, έδιναν και αυτοί τον δικό τους τόνο στην πόλη και καθώς ήταν χριστουγεννιάτικη περίοδος οι στολισμοί δεν θα μπορούσαν να λείπουν. Κάναμε βόλτα στην ευρύτερη περιοχή, απολαύσαμε αυθεντικό ιταλικό εσπρέσο και κατευθυνθήκαμε προς το σημείο συνάντησης από όπου πήραμε το λεωφορείο για να πάμε στην Piazza Navona. Το κλίμα ήταν και εκεί ιδιαίτερο, ο τεράστιος οβελίσκος στη μέση της πλατείας αλλά και τα δύο σιντριβάνια δεν μπορούσαν να μείνουν απαρατήρητα, ενώ το κλασικό κτίριο που αποτελούσε το κυριότερο κομμάτι της πλατείας στέγαζε την καθολική εκκλησία Sant’ Agnese in Agone αλλά και την πρεσβεία της Βραζιλίας.
♦ Σάββατο 1/12. Είναι η τελευταία μέρα της επίσκεψής μας στην Ιταλία και ξεκινήσαμε για μια τελευταία βόλτα στη Ρώμη αυτή τη φορά βιαστικά, καθώς έπρεπε να είμαστε εγκαίρως στο αεροδρόμιο για να αναχωρήσουμε για Αθήνα. Ξεκινήσαμε τον περίπατο από τη Villa Borghese με το υπέροχο πάρκο της και συνεχίσαμε προς την Piazza del Popolo, που άλλωστε μας ήταν οικεία από την προηγούμενη μέρα. Με έναν τελευταίο καφέ η ώρα πέρασε. Στο αεροδρόμιο αποχαιρετήσαμε την ξεναγό που μας καθοδηγούσε όλες αυτές τις μέρες και ετοιμαστήκαμε για επιβίβαση. Αν και με σχετική καθυστέρηση, το ταξίδι της επιστροφής ήταν καλό… όσο καλό θα μπορούσε να είναι ένα ταξίδι αποχωρισμού από την Αιώνια Πόλη. Φτάνοντας στο Ελευθέριος Βενιζέλος επιβιβαστήκαμε στο λεωφορείο για το σχολείο μας.
♦ 4 μέρες-3 νύχτες. Αυτό ήταν όλο! Μολονότι η επίσκεψή μας στη γειτονική Ιταλία ήταν σχετικά σύντομη, αποτέλεσε μια μοναδική εμπειρία για όλους μας. Αν και έχουμε συνηθίσει στους κλισέ αποχαιρετισμούς από οποιοδήποτε ταξιδιωτικό προορισμό, η αλήθεια είναι πως η Ρώμη άφησε τη δική της ξεχωριστή αύρα. Γράφοντας αυτή την ανταπόκριση είχα την ευκαιρία να ανακαλέσω κάθε στιγμή της παραμονής μας την ιταλική πρωτεύουσα και ελπίζω το αντίο που είπαμε να είναι προσωρινό…
