Η άνοιξη είναι η εποχή της βλάστησης και της ανθισμένης φύσης.

Η γη γίνεται πολύχρωμη από τα διάφορα λουλούδια, τα φρούτα και τα λαχανικά. Τα φρούτα της Άνοιξης είναι οι φράουλες, τα κεράσια, τα ροδάκινα, τα μούρα, τα βερίκοκα, τα βατόμουρα, τα μούσμουλα και τα αβοκάντο της Κρήτης. Τα λαχανικά που φυτρώνουν την Άνοιξη είναι τα παντζάρια, τα κρεμμυδάκια, οι αγκινάρες, ο αρακάς, τα κουκιά, τα ραδίκια, το σπανάκι, το ραπανάκι, τα σέσκουλα, τα αντίδια και τα σπαράγγια. Οι άνθρωποι λατρεύουν να περπατούν στη φύση και να απολαμβάνουν την ομορφιά της.

 

Παροιμίες Μαρτίου

Μάρτης γδάρτης και κακός παλουκοκαύτης.

Κάλλιο Μάρτης καρβουνιάρης παρά Μάρτης λιοπυρφάρης.

Ο Μάρτης έχει τ΄ όνομα κι ο Απρίλης τα λουλούδια.

Μάρτης βροχερός, Θεριστής κουραστικός.

Τα λόγια σου είναι ψεύτικα σαν του Μαρτιού το χιόνι, που το ρίχνει αποβραδίς και το πρωί το λιώνει.

 

Παροιμίες Απριλίου

Τον Απρίλη φωτιά και τον Θεριστή γούνα.

Απρίλης βροχερός, χρονιά ευτυχισμένη.

Στου Απριλίου τις 18, πέρδικα ψόφησε στ΄ αυγό.

Τον Απρίλη και τον Μάρτη παίρνε ακαμάτη εργάτη.

 

Παροιμίες Μαΐου

Ζήσε Μάη μου να φας τριφύλλι και τον Αύγουστο σταφύλι.

Τον Μάη με πουκάμισο, τον Αύγουστο με κάπα.

Ο Μάης φτιάχνει τα σπαρτά κι ο Μάης τα χαλάει.

Καλός ο ήλιος του Μαγιού, τ΄ Αυγούστου το φεγγάρι.

Το Μάη γεννήθηκα και μάγια δε φοβούμαι.

Πρωταπριλιά

Όταν επιτέλους φτάνει η 1η Απριλίου όλοι κάνουμε στους φίλους και στους συγγενείς μας μερικές πλάκες και λέμε μερικά αθώα ψέματα. Μερικοί άνθρωποι θεωρούν ότι με τις πλάκες θα πάει καλά ο Απρίλης. Άλλοι άνθρωποι κάνουν πλάκα γιατί έτσι είναι το έθιμο της Πρωταπριλιάς. Παλιότερα πίστευαν ότι με τις πλάκες θα έχουν καλή σοδειά  οι καλλιέργειές τους. Επίσης πίστευαν πως εάν βρέξει την Πρωταπριλιά , η βροχή είναι φάρμακο για τη σοδειά των γεωργών. Μια εκδοχή για το πώς ξεκίνησαν τα ψέματα την Πρωταπριλιά λέει ότι ένας λαός της Βόρειας Ευρώπης κατά την 1η Απριλίου ξεκινούσαν την περίοδο του ψαρέματος. Επειδή, όμως, τον Απρίλιο δεν έχει πολλά ψάρια έλεγαν ψέματα για το πόσα ψάρια έπιανε ο καθένας και έτσι με το πέρασμα των χρόνων έγινε έθιμο να λέμε ψέματα την 1η του Απρίλη.

Για να λύσετε το σταυρόλεξο της άνοιξης, πατήστε εδώ.

 

Ήρθε πάλι χελιδόνα!

Ένα από τα πιο όμορφα έθιμα της άνοιξης είναι τα κάλαντα της άνοιξης ή αλλιώς χελιδονίσματα. Είναι γνωστό ότι ήδη από την αρχαιότητα οι Έλληνες γιόρταζαν τον ερχομό της άνοιξης με τραγούδια που τιμούσαν τα χελιδόνια, των οποίων ο ερχομός σηματοδοτούσε την έναρξη της πιο σημαντικής εποχής του χρόνου, αφού κυριολεκτικά η ίδια η επιβίωση των ανθρώπων εξαρτιόταν από την καλή απόδοση των καλλιεργειών. Το έθιμο συνεχίστηκε κατά τη διάρκεια των βυζαντινών χρόνων, καθώς και κατά την τουρκοκρατία και με αυτό τον τρόπο μεταφέρθηκε και διασώζεται ως τις μέρες μας. Όπως όλα τα παραδοσιακά κάλαντα, οι στίχοι και η μελωδία διαφέρουν ανά περιοχή.

Στην ηχογράφηση που ακολουθεί, θα ακούσετε τους μαθητές του Δ2 τμήματος να τραγουδούν το χελιδόνισμα «Χελιδονάκι μου γοργό», από την περιοχή του Ανατολικού Αιγαίου. Για να ακούσετε την ηχογράφηση, που πραγματοποιήθηκε με την επιμέλεια της καθηγήτριας Μουσικής του σχολείου μας, πατήστε  εδώ.

 

Μαζιώτη Παναγιώτα, Μαρδίκης Παύλος, Μπάρτζη Γεωργία, Παπαγρηγορίου Θεοδόσης