Το σχολείο για μένα είναι μια μικρή κοινωνία και αυτό με βοηθάει να γίνω καλύτερος άνθρωπος. Το είχα αναφέρει και σε ένα προηγούμενό μου άρθρο.

Μου έχει κάνει μεγάλη εντύπωση και είχα την απορία πώς ήρθαν οι συμμαθητές μου ξανά στα θρανία. Συγκεκριμένα ήθελα να τους ρωτήσω τα παρακάτω ερωτήματα:

1)    Τι τους οδήγησε στα ΣΔΕ;

2)    Τι είναι το σχολείο για τον κάθε συμμαθητή μου;

3)    Τι θα κάνουν μετά τα ΣΔΕ, θα πάνε στο λύκειο;

Όλα αυτά απασχολούν κι εμένα, αλλά θέλω πολύ να μιλήσω  μαζί τους,  να με εμπιστευτούν, γιατί ήθελα να πολύ να έχω αυτή την επικοινωνία και να ακούσω προσεκτικά  την κάθε άποψη, γιατί ο κάθε άνθρωπος είναι διαφορετικός και μοναδικός, οπότε εγώ θα επιθυμούσα να μάθω και να σεβαστώ την κάθε άποψη από τους συμμαθητές μου.

Στο σχολείο έχουμε από το πιο μικρό λουλούδι, άπειρο, ευαίσθητο, αλλά κι από αυτό έχεις να πάρεις γνώσεις, καθώς παρακολουθείς την  πορεία του, μέχρι το πιο  μεγάλο δέντρο, που έχει περάσει  πολλά στη ζωή του και με την εμπειρία του θα βοηθήσει και τους άλλους. Όλοι έχουν να πάρουν και να δώσουν!

Αυτό που μου έχει κάνει μεγάλη εντύπωση είναι ότι ο Μαθητής δεν έχει ηλικία. Όντως είμαστε σαν μικρά παιδιά με τα καλά μας και με τα ανάποδα μας, με το γέλιο μας, με τους καυγάδες μας. Γιατί η κάθε μέρα είναι διαφορετική για τον κάθε άνθρωπο. Άλλος έχει όρεξη για μάθηση, άλλος νιώθει ντροπή, άλλος ξεπερνά  της αναστολές του. Όντως είμαστε ΜΑΘΗΤΕΣ!

Ανακαλύπτεις πώς πρέπει να  συμπεριφερθείς, σαν παιδί, σαν έφηβος ή ενήλικας, αυτό είναι στο χέρι του κάθε ανθρώπου. Γίνομαι κοινωνικός, αποκτώ φίλιες, χαλάω φίλιες, γιατί ανακαλύπτω πως δεν ήταν αυτό που φαινόταν, μαθαίνω τι σημαίνει ομαδικότητα -για όποιον δεν ξέρει, ανακαλύπτουμε τον εαυτό μας, να αποκτούμε  εμπιστοσύνη στον εαυτό μας, να υπάρχει αλληλεγγύη  μεταξύ μας και να προσπαθούμε να γίνουμε ένα καλό παράδειγμα για άλλους.

Αποκτάς ακόμα και εχθρούς χωρίς να τους έχεις πειράξει,  συναντάς συμπεριφορές άσχημες, εμφανίζεται ακόμη και το φαινόμενο του bullying. Αλλά βλέπεις και εξαιρετικές προσωπικότητες.

Μαθαίνω και ανακαλύπτω πώς πρέπει να συμπεριφέρομαι.

Έθεσα τα ερωτήματα και συζήτησα με τους συμμαθητές μου.

Το πιο σημαντικό για τους περισσότερους εκπαιδευόμενους είναι το απολυτήριο, γιατί θα είναι χρήσιμο στη δουλειά τους. Όμως αναφέρθηκαν κι σε άλλα θέματα. Πιο συγκεκριμένα οι απαντήσεις στα ερωτήματα οι δικές μου και των συμμαθητών μου είναι οι εξής:

1)    Τι σε οδήγησε στο ΣΔΕ;

Η άποψη των συμμαθητών μου για το τι τους οδήγησε στο σχολείο:

• Τρεις λόγοι με οδήγησαν στο ΣΔΕ. Ο πρώτος και κύριος λόγος είναι τα παιδιά μου, σκεφτόμουν ότι στην πορεία της ζωής τους ίσως βρεθούν αντιμέτωπα με κάποια σύγκριση μαμάδων και δεν θα ήθελα να ντραπούν για μένα. Ο δεύτερος λόγος είναι καθαρά ψυχολογικός, για τον εαυτό μου, για να νιώσω καλύτερα, και ο τρίτος λόγος είναι από ένα πείσμα.
• Απωθημένο, γιατί  δεν τους άφησαν οι γονείς ή τα αδέλφια τους να συνεχίσουν.
• Επειδή τότε είχαν την νοοτροπία τα κορίτσια  να μένουν σπίτι να κάνουν τις δουλειές, δεν θα  πάνε να μάθουν γράμματα, να προσέχουν τα πιο μικρότερα αδέλφια ή να πάνε να δουλέψουν να βοηθήσουν την οικογένεια για βιοποριστικούς λογούς ή η ανεργία.
• Φοιτούσε κάποιος από την οικογένεια και με το ζόρι με πήρε μαζί  για μάθηση.
• Η ανάγκη για μόρφωση.
• Λόγω συνταξιοδότησης.
• Να  φύγω από το σπίτι λόγω ηλικίας, να μην πάθω αλτσχάιμερ, με παρότρυνε το παιδί μου.
• Ένιωθα άσχημα που δεν μπορούσα να βοηθήσω το παιδί μου στα μαθήματα.
• Το είδα στην τηλεόραση.

 Τι οδήγησε εμένα στο ΣΔΕ:

• Αφορμή ήταν και απωθημένο που δεν με άφησε ο πατέρας μου να τελειώσω το σχολείο. Για γνώσεις κι όχι μόνο. Ήθελα να είμαι ένα καλό παράδειγμα στα παιδιά μου, ιδιαίτερα στο μεγάλο μου γιο, που είχαμε κάνει μια συμφωνία μαζί, εγώ να τελειώσω το σχολείο και εκείνος αυτό που είχε ανάγκη για εκείνον!!!

 2)    Τι είναι το σχολείο για τον κάθε  συμμαθητή μου;

Το σχολείο για τους συμμαθητές μου είναι:

•  Αυτοπεποίθηση, δύναμη, κοινωνικότητα, επαφή με κόσμο.
• Χώρος μάθησης, επικοινωνία, εμπειρία, φιλίες, παρέες.
• Όνομα και πράγμα η Δεύτερη Ευκαιρία, αν την χάσεις τέλος!
• Καινούργιους ανθρώπους.
• ΔΕΥΤΕΡΗ ΕΥΚΑΙΡΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΖΩΗ ΜΟΥ
• Έξοδος από το σπίτι, εξέλιξη, κοινωνικός προσανατολισμός, ομαδικότητα.
• Η Καλύτερη εμπειρία ζωής.
• Εξάσκηση του μυαλού, χρήσιμα πράγματα που δεν γνωρίζω βοηθώντας για καλύτερη σταδιοδρομία, μετάβαση. 
• Το σχολείο είναι  η εξέλιξη μου.

Τι είναι για μένα το σχολείο:

• Το σχολείο για μένα είναι τα πάντα στη ζωή σου, αυτό νομίζω τα λέει όλα!

 3)    Τι θα κάνουν μετά τα ΣΔΕ, θα πάνε στο λύκειο;

Οι συμμαθητές μου είπαν τι θέλουν να κάνουν μετά τα ΣΔΕ:

• Θα συνεχίσω στο Γενικό Λύκειο και επιπλέον σπουδές.  
• Θα συνεχίσω στο ΕΠΑΛ.
• Ήρθα υποχρεωτικά, αλλά στην πορεία το λάτρεψα, η ανάγκη μου για γνώσεις θα με οδηγήσει στο λύκειο.
• Θα το σκεφτώ στην πορεία.

Τι θα κάνω εγώ μετά το ΣΔΕ:

• Μετά τα ΣΔΕ θέλω πολύ να συνεχίσω, αλλά ένα ένα τα σκαλιά!!!

Ορισμένοι συμμαθητές μου επίσης έγραψαν τη γνώμη τους για την εμπειρία τους από το σχολείο.

Ο Π.Β. έγραψε απαντώντας στα ίδια ερωτήματα:

Φαίνεται πως χωρίς χαρτί Γυμνασίου ή Λυκείου, η κοινωνία μας είναι έτσι διαμορφωμένη που βρίσκεις σχεδόν όλες τις πόρτες κλειστές. Ακόμα και κοινωνικά να το δεις αν πεις σε κάποιον ότι δεν έχεις τελειώσει το Γυμνάσιο, αμέσως – αμέσως σχηματίζει για σένα μια άποψη αρνητική κυρίως. Έπειτα εγώ είμαι ένας άνθρωπος που δραστηριοποιείται πολύ στο διαδίκτυο. Τακτικά ανεβάζω κάποια θέματα, τα οποία προηγουμένως έχω ερευνήσει και μελετήσει πολύ. Κάποιος λοιπόν που θα διαβάσει κάτι από τα κείμενα μου εύλογα μπορεί να αναρωτηθεί: «Ποιος είναι αυτός που γράφει; Τί είναι αυτός; Τί έχει σπουδάσει;» Φαντάσου να μάθει ότι δεν έχω τελειώσει ούτε το Γυμνάσιο, δεν πρόκειται να με πάρει στα σοβαρά και πιθανόν να μην ξαναμπεί ποτέ ξανά στον κόπο να επισκεφτεί την ιστοσελίδα μου, πόσο μάλλον να ξαναδιαβάσει κάτι από τις εργασίες μου και ας έχω κοπιάσει απίστευτα πολύ για αυτές. Δυστυχώς η κοινωνία μας έχει ανάγκη από τέτοιου είδους «πιστοποιητικά», «διαπιστευτήρια», «επιβεβαιώσεις», για να είσαι κι εσύ μέσα στη λίστα των αξιόπιστων, παραμερίζοντας το γεγονός πως ανάμεσά μας ζουν άνθρωποι με χαρτιά και με πτυχία, επιστήμονες που πήραν τη γνώση και μέσω αυτής καταδυναστεύουν πολλές φορές τους συμπολίτες τους – ας μην αναφερθούμε σε ονόματα και ειδικότητες δεν είναι του παρόντος. Υπάρχουν όμως! Όλοι το ξέρουμε, όλοι τους ξέρουμε, όλοι τους έχουμε δει και τους αντιμετωπίζουμε καθημερινά! Κι όμως αυτοί έχουν πρόσωπο στην κοινωνία επειδή έχουν ως ασπίδα τους τα πτυχία. Για να μην αφήσω όμως κάποιο κενό στην ερώτησή σου «τι με οδήγησε στα ΣΔΕ»: Είναι μια ολόκληρη ιστορία. Στην πραγματικότητα έχω τελειώσει το γυμνάσιο, απλά δεν μπορώ να το αποδείξω. Το γεγονός ότι έζησα για αρκετά χρόνια στο εξωτερικό και φοίτησα κι εκεί σε ξένα σχολεία, στην προσπάθειά μου να συμψηφίσω τα απολυτήριά μου βρέθηκα μπροστά σε ένα βουνό από εκπλήξεις. Μέχρι και σε δικηγορικό γραφείο έφτασα. Όταν αναζήτησα μάλιστα κάποια απολυτήριά μου από τα σχολεία που είχα φοιτήσει με ενημέρωσαν πως το ένα από αυτά έχει κλείσει, ενώ το δεύτερο που ήταν και το πιο σημαντικό δεν είχε πλέον αρχεία από τη σχολική χρονιά που εγώ φοίτησα, επειδή εν τω μεταξύ είχαν μετακομίσει σε άλλη σχολική μονάδα και πιθανόν χάθηκαν. Έτσι, δεν μου έμενε άλλη λύση από το να επισκεφτώ τα ΣΔΕ, μπας και σώσω ότι ακόμα μπορεί να σωθεί. Μια απόφαση στην οποία η οικογένειά μου με στήριξε από την αρχή. Το ψαχτήρι σχετικά με το σε ποιο ΣΔΕ θα εγγραφώ ήταν η σύζυγος! «Τι είναι για σένα το σχολείο 2ης Ευκαιρίας»; Αν μου έκανες αυτή την ερώτηση ένα χρόνο πριν, μπορεί και να σου απαντούσα: »τώρα στα γεράματα μάθε γέρο γράμματα». Σήμερα όμως που το ζω από μέσα και βλέπω τον τρόπο λειτουργίας του, τον τρόπο με τον οποίο παραδίδονται τα μαθήματα, σου απαντώ πως το σχολείο 2ης ευκαιρίας είναι έτσι όπως θα έπρεπε να είναι και το σχολείο της 1ης ευκαιρίας. Εδώ δεν μαθαίνεις τίποτα παπαγαλία χωρίς να το έχεις πρώτα κατανοήσει. Οι καθηγητές μόλις τους δείξεις τη διάθεση ότι θέλεις μάθεις, θα σκύψουν από πάνω σου και θα σου δώσουν να καταλάβεις ό,τι σε δυσκολεύει. Εδώ δεν μαθαίνεις το μάθημα σαν ένα ποιηματάκι που πας την άλλη μέρα να σε ακούσει ο δάσκαλος, να δει ότι  διάφορα βιβλία που ανοίγουμε στο σπίτι και διαβάζουμε πλέον τα κρατάμε στα χέρια μας με άλλη αξία και σίγουρα στο τέλος της χρονιάς δεν πετάμε βιβλία στον προαύλιο χώρο του σχολείου από χαρά που τελείωσε η σχολική χρονιά. Χαίρομαι που φοιτώ σε ένα τέτοιο σχολείο και θα στεναχωρηθώ πολύ αν για οποιοδήποτε λόγο βρούμε μπροστά μας εμπόδιο το υπουργείο παιδείας με τα διάφορα που ακούγονται κατά καιρούς σχετικά με τις ελλείψεις δασκάλων κ.ο.κ

 «Τι σκέφτεσαι για μετά στο ΣΔΕ;»: Κοίτα, στο πίσω μέρος του μυαλού υπάρχουν διάφορες σκέψεις. Δεν θα ήθελα όμως να αναφέρω καμία από αυτές. Ας τελειώσουμε πρώτα με το καλό το πρώτο έτος, ας ολοκληρώσουμε και το δεύτερο που είναι το έτος που σου δίνει και το πολυπόθητο χαρτί κ αι ύστερα βλέπουμε! Δεν θέλω να μιλάω για μακρινά σχέδια αν πρώτα δεν ολοκληρώσω τις δυο αυτές χρονιές.

Ο Διονύσης από το β΄ κύκλο έγραψε:

Στο ΣΔΕ με οδήγησε η ανάγκη για επιπλέον μόρφωση, η δίψα για μάθηση. Για ολοκλήρωση της υποχρεωτικής εκπαίδευσης, που επιτρέπει την έξοδο από το καθεστώς του κοινωνικού αποκλεισμού.

Για μένα το σχολείο είναι απόκτηση γνώσεων. Με την μόρφωση που παρέχει ανοίγει μελλοντικούς δρόμους, οι οποίοι μπορούν να συνδράμουν τους αυριανούς πολίτες στην επιλογή του κατάλληλου επαγγέλματος. Μας δίνει μαθήματα ζωής, μας βοηθά στην κοινωνική μας συμπεριφορά.

Δεν με φοβίζει πια το μέλλον. Αν όλοι σκεφτούμε ότι είμαστε χρήσιμοι και απαραίτητη στους άλλους και ότι όλοι μας έχουμε την ανάγκη των διπλανών μας, θα φροντίζουμε για μια καλύτερη κοινωνία.

Το ΣΔΕ δίνει ευκαιρίες, ελπίδες, δυνάμεις. Με έμαθε πράγματα μου έμαθε να έχω τη δική μου σκέψη, μου άνοιξε την όρεξη να συνεχίσω να πλουτίσω τις γνώσεις μου. Ήταν όνειρο ζωής.

Η Ντίνα από το β’ κύκλο:

Η δίψα για γνώση με οδήγησε να έρθω στο ΣΔΕ. Γιατί τον καιρό που έπρεπε να πάω δεν ήταν εύκολο, λόγω επιβίωσης έπρεπε να δουλέψω. Η νοσταλγία για γνώση υπήρχε πάντα, αν και σε μεγάλη ηλικία δε δίστασα καθόλου, γι΄ αυτό κάτι που το θέλεις το επιδιώκεις πάση θυσία να  το πραγματοποιήσεις, και αυτό έκανα.

Για μένα το σχολείο είναι πηγή ζωής, είναι όπως το οξυγόνο. Αξιοποιείς το πνεύμα, την προσωπικότητα, αντιλαμβάνεσαι πολύ καλύτερα την κοινωνία και τα πράγματα γύρω σου, όλα αυτά  που λέμε ζωή. Μαθαίνεις να συνεργάζεσαι με  τα μέλη του τμήματος,  να κοινωνικοποιείσαι  και παίρνεις χαρά, αυτό είναι το σχολείο

Να συνεχίσω σκέφτομαι μετά το ΣΔΕ με περισσότερη χαρά όσο είμαι υγιής.

Ο Κωνσταντίνος από το β’ κύκλο:   

Στο ΣΔΕ θα μπορούσα να πω με οδήγησε το ότι έπρεπε να βγάλω το σχολείο, κατά βάση το λύκειο, για να μπορέσω να εργαστώ.

Για μένα το σχολείο είναι να εκπαιδεύομαι, να εξασκώ το μυαλό μου, να μαθαίνω  αξιόλογα και χρήσιμα  πράγματα, που μπορούν να με βοηθήσουν και στη σταδιοδρομία μου. Επίσης το  σχολείο για μένα είναι κοινωνικοποίηση απέναντι στον εαυτό μου, είναι κάτι σημαντικό για μένα .

Σκέφτομαι μετά να πάρω την ειδικότητα από το λύκειο  και να προχωρήσω στη νοσηλευτική. Επίσης αν χρειαστεί θα δουλέψω μαθησιακά και για το δεύτερο πτυχίο.

Ο Μπακάρ από το β’ κύκλο, ο οποίος είναι Σύριος πρόσφυγας, που έφυγε αναγκαστικά λόγω του πολέμου και δεν μπορούσε να συνεχίσει τις σπουδές.

Από μια γνωστή και φίλη, που βοηθούσε πρόσφυγες να σπουδάσουν και ήρθε στο ΣΔΕ Καλλιθέας να μάθει πολύ καλά την ελληνική γλώσσα.

Είναι δράση η  μόρφωση,  έμαθα τόσα πράγματα. Δεν ήξερα  ότι η ελληνική γλώσσα έχει πέντε ‘ι’. Συνεργασία, σε ένα θρανίο 3 πολιτισμούς!!!

Θα συνεχίσω σπουδές. 

Το σχολείο όμως δεν είναι μόνο οι εκπαιδευόμενοι, οι καθηγητές και τα μαθήματα. Είναι και  οι επισκέψεις και τα διαλείμματα  με τους καφέδες και τα γέλια. Είναι το κυλικείο με το Βλαδίμηρο, που ήταν κι αυτός η συντροφιά και η στήριξή μας όλη τη σχολική χρονιά.

Επομένως όλοι που ενδιαφέρονται και έχουν στο πίσω μέρος του μυαλού τους να ξανακαθίσουν  στα θρανία, αλλά διστάζουν …

τους λέω να το τολμήσουν, θα είναι το καλύτερο δώρο που θα κάνετε στον εαυτό σας για μια δεύτερη ευκαιρία !!!

Να κάνετε έγκαιρα εγγραφή & Καλή Αρχή!!!

Γιάννα Λυκούργου, εκπαιδευόμενη α΄ κύκλου