Η ομάδα του Οίστρου θυμάται τα 57 θύματα της ανείπωτης τραγωδίας των Τεμπών αφιερώνοντας σ” αυτά το παρόν τεύχος και αναδημοσιεύοντας το ποίημα του εκπαιδευτικού Αλέξανδρου Ζαφειρόπουλου.
Δε θέλω φέτος την άνοιξη ν’ ακούω το χαρούμενο
των πουλιών τραγούδι που τις εξωτικές
ομορφαίνει αυλές των πολυτελών
κατοικιών σας
Ούτε το βούισμα των μελισσών που από ανθάκι
σ’ ανθάκι συλλέγουν τη γύρη για το μέλι
που τ’ αχόρταγα γλυκαίνει
λαρύγγια σας
Των κυμάτων τον ήχο που τον χειμώνα
της θάλασσας ημερεύει προαναγγέλλοντας
καλοκαίρι για τις κυριλέ
διακοπές σας
δε θέλω ν’ ακούω
Μακριά σας θέλω να μείνω
Τον αποκρουστικό στην κοιλάδα των Τεμπών κρότο
των τρένων και τον γοερό των μανάδων θρήνο
ν’ ακούω
Κι έπειτα δάκρυ στο δάκρυ τους
και λυγμός στον λυγμό τους
να γίνω
αzαφ
Αντί επιλόγου : Μέσα σ” αυτό το τρένο βρισκόταν ο Άγγελος Τηλκερίδης από το Αγγελοχώρι Νάουσας! Ο Άγγελος με τη ζωντάνια του και το χιούμορ του «ζέσταινε» τις κρύες σχολικές τάξεις του Γυμνασίου Ειρηνούπολης. Χαρούμενος, ευφυής, ευγενικός κέρδιζε τους συμμαθητές και τους καθηγητές του! Δε σταματούσε να σκιτσάρει! Και μάλιστα συγκεντρωνόταν καλύτερα όταν τραβούσε γραμμές στο χαρτί!
Μιχαηλίδου Θεανώ
