Διονύσιος Σολωμός: Η ζωή του, η σχέση του με την Κέρκυρα
Το Μουσείο Διονυσίου Σολωμού
Στην καρδιά της παλαιάς πόλης της Κέρκυρα βρίσκεται ένα μουσείο αφιερωμένο στην οικογένεια, τη ζωή και το έργο του Διονυσίου Σολωμού. Πρόκειται για το σπίτι του Σολωμού κατά την περίοδο που ζούσε στην Κέρκυρα το οποίο με αλλαγές χρησιμοποιείται ως μουσείο. Τα εκθέματα περιλαμβάνουν το οικογενειακό δέντρο του Σολωμού, αρκετά χειρόγραφα που περιέχουν ολοκληρωμένα αλλά και ανέκδοτα ποιήματα και διάφορα προσωπικά του αντικείμενα.
Ο Διονύσιος Σολωμός γεννήθηκε στη Ζάκυνθο στις 8 Απριλίου του 1798 από εύπορους γονείς. Από την παιδική του ηλικία, λοιπόν, βρισκόταν περιτριγυρισμένος από δασκάλους. Ακολούθησε σπουδές στην Ιταλία το 1815 όπου αποφοίτησε από το Λύκειο. Τον Νοέμβριο της ίδιας χρονιάς εισήλθε στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου της Παβίας, από την οποία αποφοίτησε το 1817. Δεδομένων των φιλολογικών ενδιαφερόντων του, η άνθηση της ιταλικής λογοτεχνίας δεν τον άφησε ανεπηρέαστο. Καθώς μάλιστα μιλούσε, πλέον, θαυμάσια την ιταλική γλώσσα, άρχισε να γράφει ποιήματα στα ιταλικά. Ο Σολωμός επέστρεψε στην πατρίδα του το 1818, μετά το τέλος των σπουδών του. Στη Ζάκυνθο υπήρχε αξιόλογη πνευματική κίνηση ήδη από τον 18ο αιώνα. Έτσι ο Σολωμός βρήκε έναν κύκλο από ανθρώπους με ενδιαφέρον για τη λογοτεχνία, με τους οποίους γρήγορα ανέπτυξε φιλικές σχέσεις. Εκεί το 1823 έγραψε τον «Ύμνο εις την Ελευθερία » ίσως το πιο διάσημο έργο του.
Το 1828 ο Σολωμός μετακόμισε στην Κέρκυρα, σημαντικό πνευματικό κέντρο των Επτανήσων εκείνη την εποχή. Η Κέρκυρα του προσέφερε όχι μόνο ένα πιο πνευματικό περιβάλλον, αλλά και την απομόνωση που ταίριαζε στον ιδιόμορφο χαρακτήρα του.
Στην Κέρκυρα, ο Σολωμός βρέθηκε σύντομα στο επίκεντρο ενός κύκλου θαυμαστών και ποιητών, πνευματικών ανθρώπων με μεγάλη μόρφωση και προοδευτικές και φιλελεύθερες ιδέες. Τα σημαντικότερα πρόσωπα με τα οποία συσχετίστηκε ο ποιητής ήταν ο Νικόλαος Χαλικιόπουλος Μάντζαρος με τον οποίο συνεργάστηκε για να μελοποιήσει έργα του, ο Ιωάννης και ο Σπυρίδων Ζαμπέλιος, ο Ερμάννος Λούντζης, ο Ανδρέας Μουστοξύδης, ο Πέτρος Αρμένης, ο Ιάκωβος Πολυλάς και ο Γεράσιμος Μαρκοράς.
Ο Σολωμός έζησε την υπόλοιπη ζωή του στο νησί μας όπου αργότερα πέθανε τον Φεβρουάριο του 1857. Ήταν τόσο μεγάλη η φήμη του ώστε όλος ο λαός πένθησε. Το θέατρο της Κέρκυρας έκλεισε, η Ιόνιος Βουλή σταμάτησε τις εργασίες της και αποφάσισε να κηρυχθεί πένθος για τον ποιητή. Μετά τον θάνατό του οι ποιητές που συγκροτούσαν τον κύκλο των «σολωμικών ποιητών» συνέχισαν την παράδοση στην ποίηση που ο Σολωμός είχε ξεκινήσει.
Στις 17 Φεβρουαρίου 1952 ιδρύθηκε η «Εταιρεία Κερκυραϊκών Σπουδών» από 23 ιδρυτικά μέλη με Πρόεδρο το δημοσιογράφο Κώστα Δαφνή (1911-1987) στον οποίο ανήκε η αρχική ιδέα για την δημιουργία ενός πνευματικού σωματείου.
Κατά τα πρώτα χρόνια, η «Εταιρεία Κερκυραϊκών Σπουδών» στεγάστηκε σε κάποιο χώρο στην Άνω Πλατεία, επί της οδού Καποδιστρίου, συγκεντρώνοντας κατά κύριο λόγο βιβλία. Αργότερα η «Εταιρεία Κερκυραϊκών Σπουδών» απέκτησε την κατεστραμμένη από τους βομβαρδισμούς οικία όπου ζούσε από το 1832 μέχρι τον θάνατό του ο Διονύσιος Σολωμός. Οι εργασίες ανοικοδόμησης του κτηρίου ξεκίνησαν τον Δεκέμβρη του 1964. Το κτήριο χρησιμοποιήθηκε για ομιλίες και σεμινάρια, προκηρύχθηκαν βραβεία και πραγματοποιήθηκαν ελεύθερες διαλέξεις.
Αργότερα, με δωρεές προσωπικών αντικειμένων, χειρόγραφων και πορτραίτων της οικογένειας του ποιητή η «Εταιρεία Κερκυραϊκών Σπουδών» μετέτρεψε το σπίτι του μεγάλου ποιητή σε Μουσείο, ώστε οι κάτοικοι της Κέρκυρας και οι μελλοντικοί επισκέπτες της να μπορούν να μάθουν και να θαυμάσουν τη δράση μιας από τους πιο σπουδαίες προσωπικότητες στην ιστορία της Ελλάδας που είχε περάσει σχεδόν τη μισή της ζωή στο νησί μας.
