Το εκκλησάκι του Ιωάννη του Προδρόμου θεωρείται ότι έχει κτιστεί τον 13ο με 14ο αιώνα. Θεωρείται βυζαντινό μνημείο. Το εσωτερικό του παρεκκλησίου είναι κατά ένα μεγάλο μέρος κατεστραμμένο και το ίδιο ισχύει και για μερικές από τις τοιχογραφίες. Όσες διασώθηκαν βρίσκονται στον κυρίως ναό και στο ιερό βήμα. Χαρακτηρίστηκαν από τους ειδικούς ως «εξαιρετικά δείγματα βυζαντινής αγιογραφίας του 14ου αιώνα». Τα πρόσωπα των συγκεκριμένων αγιογραφιών δεν έχουν μάτια, διότι έχουν αφαιρεθεί από τους Οθωμανούς τόσο κατά την περίοδο της Τουρκοκρατίας όσο και κατά την περίοδο της Ελληνικής Επανάστασης. Στο παρελθόν όλο το εκκλησάκι ήταν γεμάτο από αγιογραφίες, αλλά σήμερα σε πολλά σημεία του έχει ασβεστωθεί. Μερικές από τις αγιογραφίες που διακρίνονται μέσα στο εκκλησάκι είναι ο Μυστικός Δείπνος, ο Άγιος Γεώργιος και οι μορφές του Αγίου Κωνσταντίνου και της Αγίας Ελένης. Αξιοσημείωτο είναι ότι ο ναός βρίσκεται χαμηλότερα του σημερινού δρόμου. Για να εισέλθεις, δηλαδή, πρέπει να κατέβεις σκαλοπάτια.
Σύμφωνα με την παράδοση, σε αυτό το μικρό εκκλησάκι στο κέντρο της Καστέλλας οι επαναστάτες και ήρωες της Εύβοιας, Αγγελής Γοβιός, Κώτσος Δημητρίου, Νικόλαος Κριεζώτης, Γιαννάκης Δημητρίου, Αναγνώστης Γοβιός και άλλοι Έλληνες κοινώνησαν των Αχράντων Μυστηρίων, πήραν την ευχή του ιερέα την παραμονή της μεγάλης και θρυλικής μάχης των Βρυσακίων (15/7/1821). Ο ιερέας ευλόγησε και τη σημαία-λάβαρο του αγώνα. Έπειτα πήρε το ιερό Ευαγγέλιο και τον Τίμιο Σταυρό και κατευθύνθηκε στον λόφο Ουρδί στο οχυρό (σύμφωνα με μαρτυρίες), με σκοπό να ευλογήσει και τους υπόλοιπους συναγωνιστές του Αγγελή, οι οποίοι είχαν μείνει εκεί για να το φυλάνε.
Ένα χρόνο αργότερα στις 29 Μαρτίου 1822 κηδεύτηκε στον περίβολο του ιερού παρεκκλησίου και θάφτηκε στην κόγχη του ιερού δίπλα από το υπεραιωνόβιο κυπαρίσσι, το οποίο δεν σώζεται σήμερα, ο μεγάλος αγωνιστής, οπλαρχηγός Αγγελής Γοβιός.
Ντάβος Γιάννης ΣΤ΄ Τάξη
