Περπατώντας στα χώματα της Κύπρου

Όταν πήγα στην θαλασσοφίλητη Κύπρο απέκτησα πολλές νέες εμπειρίες, καθώς και μου δημιουργήθηκαν πολλά ανάμεικτα συναισθήματα.

Όλα ξεκίνησαν αυτό το καλοκαίρι, όταν ταξίδεψα για πρώτη φορά σε αυτήν την γλυκεία χώρα. Μόλις έφτασα αισθάνθηκα ενθουσιασμό, καθώς είχα ακούσει πάρα πολλά για την ιστορία του νησιού αυτού και ήθελα πολύ να το δω από κοντά.

Τις πρώτες ημέρες έμεινα στην ταλαιπωρημένη και όμορφη πόλη της Λευκωσίας. Υπήρξαν πολλά μέρη μέσα στην πόλη που μου έκαναν εντύπωση, αλλά τα δύο που δεν θα ξεχάσω ποτέ είναι η Πράσινη Γραμμή και τα Φυλακισμένα Μνήματα. Δεν μπορώ να διανοηθώ ότι βρισκόμαστε στον 21^ο αιώνα και

υπάρχουν ακόμα μέρη ή και ολόκληρες χώρες και πόλεις που είναι διχοτομημένες! Όταν επισκέφτηκα τα Μνήματα ένιωσα μεγάλο θαυμασμό για τον ηρωισμό, αλλά και λύπη για την τύχη των αγωνιστών της ΕΟΚΑ. Παρ΄όλα αυτά στην Λευκωσία συνάντησα μέρη που μου προκάλεσαν πιο ευχάριστα συναισθήματα από τα παραπάνω. Ένα από αυτά ήταν το Παγκύπριο Γυμνάσιο, το πιο παλιό γυμνάσιο στο νησί, αλλά και η παλιά πόλη

που έμοιαζε σαν να είναι βγαλμένη από άλλη εποχή. Βέβαια, κάποια στενά της παλιάς πόλης τελείωναν απότομα, λόγω των φυλακίων της Πράσινης Γραμμής, κάτι που μου δημιούργησε φόβο. Φυσικά, όμως, η μοντέρνα πόλη της Λευκωσίας ήταν κι εκείνη εντυπωσιακή, μιας και εκεί υπήρχαν πολλοί ουρανοξύστες, μαγαζιά, αλλά και πολλά εστιατόρια και ταβέρνες.

Μετά την Λευκωσία ήρθε η σειρά της Λεμεσού, που κατά την γνώμη μου ήταν η πιο ωραία από όλες. Η πόλη αυτή είναι εκείνη που με έκανε να καταλάβω, γιατί η Κύπρος χαρακτηρίζεται θαλασσοφίλητη. Ήταν τόσο διαφορετική από όλες τις πόλεις στις οποίες έχω βρεθεί με όλους αυτούς τους τεράστιους ουρανοξύστες και τα καταστήματα που βρίσκονται παράλληλα με την ακτογραμμή. Στην Λεμεσό υπάρχει κι εκεί μια παλιά πόλη, στην οποία βρίσκονται πολλές εκκλησίες, τζαμιά και παραδοσιακές ταβέρνες με πολύ νόστιμο φαγητό. Το πιο υπέροχο χαρακτηριστικό της παραθαλάσσιας αυτής πόλης είναι ακριβώς αυτό: ότι είναι παραθαλάσσια. Όχι απλώς παραθαλάσσια, αλλά με μία πολύ όμορφη, καθαρή και δροσερή θάλασσα, η οποία μετριάζει την κάποιες φορές ανυπόφορη ζέστη του νησιού.

Ο επόμενος προορισμός ήταν η Πάφος. Δυστυχώς, όμως, δεν κατάφερα να επισκεφτώ την πόλη της Πάφου, αν και έχω ακούσει ότι είναι πολύ όμορφη. Παρ΄όλα αυτά επισκέφτηκα τον Ακάμαντα, μία μαγευτική παραλία με καταγάλανα νερά, στην οποία κανείς μπορεί να πάει μόνο με πλοίο. Επίσης, στον δρόμο για εκεί πέρασα από τα περίφημα Λουτρά της Αφροδίτης, τα οποία με εντυπωσίασαν πάρα πολύ.  Ακόμα, συνάντησα τους Τάφους των Βασιλέων, λίγο έξω από την Πάφο, οι οποίοι μοιάζουν με υπόγεια δωμάτια, που προκαλούν δέος στον επισκέπτη.

Επομένως, το ταξίδι μου αυτό στην Κύπρο θα μου μείνει αξέχαστο και εύχομαι ο κάθε αναγνώστης αυτού του άρθρου να βρεθεί στο ιστορικό και θαλασσοφίλητο αυτό νησί μια μέρα.