Ειρήνη αναζητώ, ώστε ευτυχία να έχω.
Όμως, γιατί δεν βρίσκω πουθενά; Μα τι κάνω λάθος;
Άγχος, πίκρα και θυμός την ψυχή μου κατακλύζουν.
Λυτρωμένος θα ζήσω άραγε ή για πάντα μόνος;
__________
Ο κόσμος που ζούμε, κόλαση θυμίζει.
Σε όλο του το μεγαλείο, ο άνθρωπος το ενισχύει.
Γιατί το κάνουμε όλο αυτό; Γιατί δεν το αλλάζουμε;
Γιατί να μην ζούμε ευτυχισμένοι; Μα είναι τόσο απλό!
___________
Ανάμεσα στα πολλά και τα διάφορα, υπάρχει ένα σπουργίτι.
Ζεστασιά μονάχα αναζητάει, φαγητό και λήθη.
Μια λήθη λυτρωτική, όμορφη και απλή
Που να φαντάζει ευτυχία, που να φαντάζει ειρήνη.
Ελευθερία Μποβίλα
