Αναμνήσεις από το ελληνικό Δημοτικό σχολείο μιας άλλης εποχής…
Με αφορμή το κείμενο του Ν. Καζαντζάκη, «Η Νέα Παιδαγωγική» στη Λογοτεχνία της Α` Γυμνασίου, τα εγγόνια παίρνουν συνέντευξη από τους παππούδες και τις γιαγιάδες τους στο πλαίσιο διαθεματικής εργασίας.
Την επιμέλεια των εργασιών είχε η φιλόλογος και διδάσκουσα του μαθήματος, Ευγενία Καλομοίρη
Συνεντεύκτρια: Αιμιλία Παππά, Α3
Συνεντευξιαζόμενη: Μαρία Κοσμίδη
Πού και πώς ήταν το Δημοτικό σχολείο που πήγαινες, όταν ήσουν παιδί;
Πήγαινα στο 4ο Δημοτικό σχολείο Συνοικισμού. Τα περισσότερα παιδιά ήταν από προσφυγικές οικογένειες. Το σχολείο είναι το ίδιο με σήμερα.
Πώς πηγαίνατε στο σχολείο; Υπήρχαν λεωφορεία ή πηγαίνατε με τα πόδια;
Πηγαίναμε με τα πόδια. Το σχολείο βρισκόταν στο κέντρο του Συνοικισμού και δεν χρειαζόταν να μετακινηθούμε με λεωφορείο.
Τι ρούχα φορούσατε στο σχολείο; Υπήρχαν σχολικές στολές;
Φορούσαμε σχολικές μπλε ποδιές, με πρόσθετο λευκό γιακαδάκι και λευκή κορδέλα στα μαλλιά. Επίσης, φορούσαμε ειδικά αθλητικά παπούτσια που λέγονταν ελβιέλες.
Πόσα παιδιά υπήρχαν στην τάξη σου;
Σε κάθε τάξη υπήρχαν περίπου 40 μαθητές.
Πώς ήταν η σχολική τσάντα, τα βιβλία και τα τετράδια σας;
Δεν είχαμε πολλά βιβλία, όπως έχετε εσείς σήμερα. Τα τετράδια μας ήταν απλά με μπλε εξώφυλλο και οι σάκες μας είχαν θήκες και θύμιζαν μεγάλους φακέλους.
Ποιο ήταν το αγαπημένο σου μάθημα και γιατί;
Αγαπούσα τα Μαθηματικά γιατί έλυνα εύκολα όλες τις ασκήσεις.
Πότε και πώς σας εξέταζαν; Γράφατε τεστ και διαγωνίσματα;
Μας εξέταζαν προφορικά κάθε μέρα. Μας σήκωναν στον πίνακα και γράφαμε και τεστ κάποιες φορές.
Είχατε μελέτη και εργασίες για το σπίτι;
Είχαμε λίγες εργασίες για το σπίτι.
Πώς ήταν και πώς σας συμπεριφέρονταν γενικά οι δάσκαλοι;
Οι δάσκαλοι ήταν αυστηροί, απόμακροι και απαιτητικοί. Μιλούσαν απότομα και μερικές φορές ήταν βίαιοι.
Είχες κάποιον δάσκαλο που σου έκανε ιδιαίτερη εντύπωση και για ποιους λόγους;
Υπήρχε ένας δάσκαλος που χτυπούσε τους μαθητές που δεν διάβαζαν ή που έκαναν φασαρία.
Κάνατε εκδρομές ή σχολικές γιορτές; Αν ναι, πώς ήταν;
Δεν πηγαίναμε εκδρομές, αλλά οργανώνονταν πάντα γιορτές στις εθνικές επετείους με χορούς και τραγούδια.
Τα παιδιά τότε έκαναν αταξίες στο σχολείο; Αν ναι, ποια ήταν η χειρότερη που θυμάσαι;
Τα παιδιά έκαναν αταξίες, ειδικά τα αγόρια. Θυμάμαι κάποια παιδιά που είχαν σκάσει τα λάστιχα του ποδηλάτου του διευθυντή και τιμωρήθηκαν με αποβολή.
Υπήρχαν τιμωρίες στο σχολείο; Αν ναι, τι είδους;
Υπήρχαν αποβολές ως ποινές και χαμήλωνε ο βαθμός, ενώ καλούσαν τους γονείς στο σχολείο για παράπονα.
Τι παιχνίδια παίζατε στο διάλειμμα;
Παίζαμε κρυφτό, κυνηγητό και μερικές φορές τα κορίτσια παίζαμε με τις κούκλες.
Είχες κάποιον αγαπημένο φίλο στο σχολείο που θυμάσαι ακόμη;
Θυμάμαι τη φίλη μου τη Μαρία που κάναμε παρέα και εκτός σχολείου.
Τι όνειρα είχες ως παιδί για το μέλλον σου όταν ήσουν στο σχολείο;
Είχα ως όνειρο να τελειώσω το σχολείο και να βρω μια δουλειά, για να βοηθάω οικονομικά τη μητέρα μου. Είχε πεθάνει νωρίς ο πατέρας μου και αντιμετωπίζαμε οικονομικά προβλήματα. Πραγματικά τα κατάφερα. Δούλεψα στην εταιρία Fulgor μέχρι που βγήκα στη σύνταξη. Παντρεύτηκα και έκανα τρία παιδιά.
Τι διαφορές βλέπεις ανάμεσα στο σχολείο τότε και στο σημερινό σχολείο;
Οι διαφορές είναι πολλές. Οι δάσκαλοι τώρα είναι πιο κοντά στους μαθητές, δεν είναι βίαιοι. Τα βιβλία είναι πιο πολλά και καλογραμμένα. Η τεχνολογία βοηθάει πολύ την εκπαίδευση και υπάρχουν περισσότερες πιθανότητες να σπουδάσει ένα παιδί ακόμη κι αν δεν έχουν οι γονείς του τα οικονομικά μέσα. Υπάρχουν νέες μέθοδοι διδασκαλίας που βοηθάνε και παιδιά με μαθησιακές δυσκολίες, ενώ παλιότερα αυτοί οι μαθητές θεωρούνταν τεμπέληδες και σταματούσαν το σχολείο.
Τι άλλο σημαντικό από τη σχολική σου ζωή θα ήθελες να προσθέσεις;
Θα ήθελα να προσθέσω πως παρά τις δυσκολίες που αντιμετώπιζε το σχολείο τα παλαιότερα χρόνια, ήταν σημαντικό που λειτουργούσε και βοηθούσε τους μαθητές να διαβάζουν, να σκέφτονται και να διευκολύνουν τη ζωή τους.
