Αναμνήσεις από το ελληνικό Δημοτικό σχολείο μιας άλλης εποχής…
Με αφορμή το κείμενο του Ν. Καζαντζάκη, «Η Νέα Παιδαγωγική» στη Λογοτεχνία της Α` Γυμνασίου, τα εγγόνια παίρνουν συνέντευξη από τους παππούδες και τις γιαγιάδες τους στο πλαίσιο διαθεματικής εργασίας.
Την επιμέλεια των εργασιών είχε η φιλόλογος και διδάσκουσα του μαθήματος, Ευγενία Καλομοίρη
Συνεντεύκτρια: Νεφέλη Βλαχοπούλου, Α1
Συνεντευξιαζόμενη: Σοφία Μήτρου
Πού και πώς ήταν το Δημοτικό σχολείο που πήγαινες, όταν ήσουν παιδί;
Το σχολείο που πήγαινα ήταν το 4ο Δημοτικό Σχολείο Κορίνθου. Ήταν ένα διώροφο κτίριο και ο κάθε όροφος είχε τέσσερεις αίθουσες .
Πώς πηγαίνατε στο σχολείο; Υπήρχαν λεωφορεία ή πηγαίνατε με τα πόδια;
Πήγαινα με τα πόδια. διότι το σπίτι μου ήταν απέναντι από το σχολείο. αλλά και τα άλλα παιδιά ερχόντουσαν με τα πόδια γιατί δεν υπήρχαν λεωφορεία.
Τι ρούχα φορούσατε στο σχολείο; Υπήρχαν σχολικές στολές;
Υπήρχαν οι σχολικές ποδιές που είχαν χρώμα μπλε ανοιχτό με άσπρο γιακά και την φορούσαμε όλα τα κορίτσια.
Πόσα παιδιά υπήρχαν στην τάξη σου;
Υπήρχαν περίπου 20 με 25 παιδιά.
Πώς ήταν η σχολική τσάντα, τα βιβλία και τα τετράδιά σας;
Η τσάντα ήταν σαν χαρτοφύλακας, δεν ήταν πολύ μεγάλη, χωρούσαν όμως μέσα το αναγνωστικό, τα τετράδια της γραφής, της ορθογραφίας και της αριθμητικής.
Ποιο ήταν το αγαπημένο σου μάθημα και γιατί;
Η ανάγνωση και η γραφή, γιατί μάθαινα να μιλάω και να γράφω σωστά ελληνικά.
Πότε και πώς σας εξέταζαν ; Γράφατε τεστ και διαγωνίσματα ;
Οι δάσκαλοι μας εξέταζαν κάθε μέρα. Μας έκαναν ερωτήσεις από το μάθημα της ημέρας και εμείς σηκώναμε το χέρι μας και ο δάσκαλος επέλεγε έναν μαθητή, για να απαντήσει στην ερώτηση. Στις τελευταίες τάξεις του Δημοτικού γράφαμε τεστ και διαγωνίσματα.
Είχατε μελέτη και εργασίες για το σπίτι;
Είχαμε ανάγνωση, γραφή και αριθμητική και να μάθουμε απέξω τα δευτερεύοντα μαθήματα.
Πώς ήταν και πώς σας συμπεριφέρονταν γενικά οι δάσκαλοι;
Οι δάσκαλοι ήταν πιο αυστηροί απ’ ότι είναι τώρα και πολλές φορές μας έβαζαν και τιμωρίες.
Είχες κάποιον δάσκαλο που σου έκανε ιδιαίτερη εντύπωση και για ποιους λόγους;
Ο δάσκαλος που μου είχε κάνει εντύπωση ήταν της ΣΤ’ τάξης ο Κύριος Μπάρτζης ο οποίος ήταν αυστηρός εκεί που έπρεπε, αλλά ταυτόχρονα μας έκανε και αστεία.
Κάνατε εκδρομές ή σχολικές γιορτές; Αν ναι, πώς ήταν;
Βεβαίως κάναμε γιορτές! Στις Εθνικές επετείους κάναμε διάφορα σκετς και λέγαμε ποιήματα. Επίσης, γιορτές κάναμε τα Χριστούγεννα και στο τέλος της σχολικής χρονιάς κάναμε γυμναστικές επιδείξεις.
Τα παιδιά τότε έκαναν αταξίες στο σχολείο; Αν ναι, ποια είναι η χειρότερη που θυμάσαι;
Κάποια παιδιά έκαναν αταξίες. Η χειρότερη ήταν, όταν σκαρφάλωναν στα δέντρα της αυλής.
Υπήρχαν τιμωρίες στο σχολείο; Αν ναι, τι είδους;
Η κάθε τάξη είχε μία βέργα από ξύλο και κάθε φορά που κάποιο παιδί ήταν άτακτο έτρωγε ξύλο με τη βέργα.
Τι παιχνίδια παίζατε στο διάλειμμα;
Στο διάλειμμα παίζαμε τα μήλα, σκοινάκι και μακριά γαϊδούρα.
Είχες κάποιον αγαπημένο φίλο στο σχολείο που θυμάσαι ακόμα;
Η αγαπημένη μου φίλη ήταν η Ισμήνη Τσικαλάκη.
Τι όνειρα είχες ως παιδί για το μέλλον σου όταν ήσουν στο σχολείο;
Θα ήθελα να είχα σπουδάσει αλλά ο τρόπος που μας μεγάλωναν ήταν, για να κάνουμε οικογένεια σε μικρή ηλικία.
Τι διαφορές βλέπεις ανάμεσα στο σχολείο τότε και στο σημερινό σχολείο;
Το σχολείο τότε ήταν πολύ αυστηρό, δεν είχαμε πολλά εφόδια. Αν θέλαμε κάποια πληροφορία ανοίγαμε την εγκυκλοπαίδεια να την βρούμε, ενώ τώρα τα παιδιά έχουν περισσότερα ερεθίσματα και συλλέγουν αρκετές πληροφορίες από το διαδίκτυο.
Τι άλλο σημαντικό από τη σχολική σου ζωή θα ήθελες να προσθέσεις;
Στην εποχή μου, τα παιδιά έπαιζαν όλα μαζί αγαπημένα, δεν υπήρχαν κινητά τηλέφωνα ούτε σταθερά τηλέφωνα ώστε να επικοινωνούμε με τους φίλους μας μετά το σχολείο.
