Η ζωή του
Ο Χαρίσιος Μεγδάνης γεννήθηκε το 1768 και καταγόταν από οικογένεια αρματωλών από το Ριάχοβο Σερβίων. Οι πρόγονοί του ήταν μάλιστα οπλαρχηγοί της περιοχής. Ο Μεγδάνης είχε οξύτατο μυαλό, ήταν επιμελής, εύγλωττος, ευλαβής, και άριστος στα εκκλησιαστικά. Στην εμφύλια τοπική διαμάχη μεταξύ Ρούση Κοντορούση και Γ. Αυλιώτη έχασε τα περουσιακά του στοιχεία και για να επιβιώσει ασκούσε το επάγγελμα του διορθωτή ρολογιών το οποίο είχε μάθει στην Πέστη. Επίσης μυήθηκε στη Φιλική Εταιρία από τον Δημήτριο Τακιατζή. Πέθανε το 1823 από φόβο, όπως μνημονεύει στην Ιστορία της Κοζάνης ο Π. Λιούφης. Προσκλήθηκε στα Σέρβια σαν γιατρός από κάποιο μπέη για να τον θεραπεύσει. Εκεί διαπίστωσε την ανίατη ασθένεια από την οποία έπασχε αυτός και έπαθε αποπληξία από το φόβο του με τις απειλές του άρρωστου Τούρκου, ότι θα του κόψει το κεφάλι αν δεν τον θεραπεύσει.
Ο Μεγδάνης ιερέας
Ο Μεγδάνης ήταν να γίνει ιερέας, αλλά για να το αποφύγει μεταβαίνει κρυφά στην Πέστη της Ουγγαρίας όπου εκεί ασκεί το επάγγελμα του οικοδιδάσκαλου. Δεχόταν πιέσεις από τον επίσκοπο Θεόφιλο και τους προκρίτους της πόλης. Σύμφωνα με τη δισέγγονη του Χαρισίου Μεγδάνη, Πηνελόπη Τσοπανόγλου, ιερέας έγινε για τον παρακάτω λόγο. «Η μητέρα του αποκτούσε όλο κορίτσια. Έταξε αν γεννηθεί αγόρι να τον κάμει παπά. Έτσι ο παππούς όταν μεγάλωσε, για να εκπληρώσει το τάμα της μητέρας του, έγινε παπάς χωρίς να εκτελεί κανονικά τα ιερατικά του καθήκοντα».
Η προτομή του Μεγδάνη
Για την προτομή του, παρουσιάστηκε μεγάλο ενδιαφέρον στην πόλη της Κοζάνης το 1966 σύμφωνα με απαντητική επιστολή που βρέθηκε στα ιστορικά αρχεία της Δημοτικής βιβλιοθήκης. Τελικά, η προτομή στήθηκε με δαπάνη του Συνδέσμου Γραμμάτων και Τεχνών Ν. Κοζάνης επί της οδού Χ. Μεγδάνη, μπροστά από τη Μητρόπολη και το 1ο Δημοτικό σχολείο Κοζάνης.
Γράφει ο Στέλιος Μπάμπας Γ2
ΠΗΓΕΣ:
http://14dim-kozan.koz.sch.gr/?page_id=43
https://basileiosapostolou.blogspot.com/2021/04/blog-post_27.html
Μπράβο!