Η πρώτη χρονιά στο γυμνάσιο φτάνει στο τέλος της, και για εμάς, τους μαθητές της Α” Γυμνασίου, ήταν μια εμπειρία που δύσκολα θα ξεχαστεί. Μια χρονιά γεμάτη «πρώτες φορές»: Πρώτη φορά σε καινούργιο σχολείο, πρώτη φορά με πολλούς καθηγητές, πρώτη φορά που κρατήσαμε πρόγραμμα και σημειώσεις μόνοι μας, πρώτη φορά που αισθανθήκαμε λίγο πιο μεγάλοι.
Στην αρχή όλα έμοιαζαν άγνωστα. Οι διάδρομοι πιο μεγάλοι, οι ώρες πιο πολλές, τα μαθήματα πιο απαιτητικά. Νιώθαμε άγχος, απορίες, ακόμα και φόβο για το άγνωστο. Όμως, μέσα από την καθημερινότητα, αρχίσαμε να προσαρμοζόμαστε. Οι καινούργιοι φίλοι, η βοήθεια από τους καθηγητές και το κλίμα συνεργασίας μας έδωσαν θάρρος και σιγουριά.
Μέσα στη χρονιά μάθαμε όχι μόνο μαθηματικά, γλώσσα και ιστορία, αλλά και πώς να οργανώνουμε τον χρόνο μας, πώς να αντιμετωπίζουμε το άγχος, πώς να δουλεύουμε ομαδικά. Είχαμε διαγωνίσματα, εργασίες, ομαδικά πρότζεκτ – όλα αυτά ήταν προκλήσεις που μας έκαναν πιο υπεύθυνους.
Και τώρα, καθώς πλησιάζουν οι πρώτες μας τελικές εξετάσεις, τα συναισθήματα είναι έντονα. Υπάρχει άγχος, ναι, αλλά και χαρά. Γιατί ξέρουμε ότι φτάσαμε ως εδώ με κόπο και προσπάθεια. Είναι η πρώτη φορά που δίνουμε εξετάσεις και αυτό από μόνο του είναι σημαντικό. Δεν είναι μόνο ένα τεστ γνώσεων – είναι και μια απόδειξη ότι μεγαλώνουμε, ότι προχωράμε.
Καταλήγοντας, καταλαβαίνουμε πως αυτή η χρονιά ήταν πολύ περισσότερο από σχολικά βιβλία. Ήταν μια χρονιά ωρίμανσης. Κάναμε λάθη, μάθαμε, γελάσαμε, στενοχωρηθήκαμε, αλλά στο τέλος της μέρας, γίναμε πιο δυνατοί. Η πρώτη γυμνασίου τελειώνει, αλλά η πορεία συνεχίζεται. Τώρα νιώθουμε πιο έτοιμοι από ποτέ για τα επόμενα βήματα…
Γρατσίας Γιώργος Α4
