Με αφορμή την παγκόσμια ημέρα περιβάλλοντος, στις 5 Ιουνίου, στρέφουμε και φέτος το ενδιαφέρον μας στα πολλαπλά προβλήματα, μείζονος σημασίας, που αφορούν στην περιβαλλοντική καταστροφή. Τα εν λόγω προβλήματα απασχολούν την παγκόσμια κοινότητα για πολλές δεκαετίες, ωστόσο, με την πάροδο του χρόνου, αυτά αντί να επιλύονται επιδεινώνονται διαρκώς. Ο πλανήτης μας, λοιπόν, εκπέμπει SOS και απαιτείται η προσοχή όλων μας ιδίως προς τους τομείς που προβλέπεται να αποτελέσουν παράγοντα έντονης ανησυχίας στο μέλλον.
Πρωταρχικά, το φαινόμενο του θερμοκηπίου επιτείνει έτι περαιτέρω τη σφοδρότητα των ακραίων καιρικών φαινομένων υπονομεύοντας τη βιωσιμότητα και το μέλλον του πλανήτη μας. Εξαιτίας των υψηλών επιπέδων διοξειδίου του άνθρακα και χλωροφθοριούχων ανθράκων που εγκλωβίζονται στην ατμόσφαιρα, το στρώμα του όζοντος πυκνώνει, με αποτέλεσμα η θερμοκρασία διαρκώς να αυξάνεται. Η υπερθέρμανση του πλανήτη επιφέρει καύσωνες και ξηρασίες μεγάλης έντασης καθώς και τήξη των παγετώνων με άνοδο της στάθμης των θαλασσών, που ανέρχεται στα 3,33 χιλιοστά ετησίως. Το εν λόγω φαινόμενο, σε συνδυασμό με τη ρύπανση των υδροφόρων οριζόντων, συμβάλλει στην υποβάθμιση της ποιότητας του νερού, στην εξάπλωση των νεκρών ζωνών στους ωκεανούς, καθώς και στον περιορισμό των υδάτινων πόρων.
Επιπρόσθετα, η καταστροφική κλιματική αλλαγή προκαλεί την αναπόφευκτη επιδείνωση των δασικών πυρκαγιών και ενδεχομένως την ολοκληρωτική αποψίλωσή τους, γεγονός που έχει ως συνέπεια τη σταδιακή εξαφάνιση σημαντικών ειδών φυτών και ζώων του πλανήτη μας, με άλλα λόγια τη μείωση της βιοποικιλότητας.
Περαιτέρω, παρατηρούμε την εμφάνιση κινδύνων για την ανθρώπινη υγεία. Ειδικότερα, διακρίνονται νέες μεταλλάξεις ασθενειών που τείνουν να μεταδίδονται ευκολότερα, ενώ εντοπίζονται και θάνατοι ανάλογοι των επενεργειών της κλιματικής αλλαγής («αιφνίδιοι θάνατοι» λόγω του καύσωνα κ.ά.) σε κάθε περιοχή του πλανήτη. Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί και η πανδημία COVID-19, η οποία ανέτρεψε τα δεδομένα της καθημερινότητας, διατηρώντας σε συνεχή επαγρύπνηση την παγκόσμια κοινότητα.
Προκειμένου να επιλυθούν τα παραπάνω ζητήματα απαιτείται η υιοθέτηση μιας φιλοσοφίας και στάσης ζωής βασιζόμενης στην οικολογική συνείδηση και στην παραδοχή ότι η φύση αποτελεί αυταξία, αλλά και η διεθνής συνεργασία για την αξιοποίηση των φυσικών πόρων με όρους αειφορίας.
Συνοψίζοντας, η φετινή «Παγκόσμια Ημέρα Περιβάλλοντος» αποδεικνύεται σημαντικότερη σε σύγκριση με εκείνες του παρελθόντος, λόγω των ιδιαίτερων συνθηκών που επικρατούν παγκοσμίως (επιπτώσεις της πανδημίας…). Μέσα σε αυτά τα νέα δεδομένα, καλούμαστε να εργαστούμε και να βελτιώσουμε τους όρους διαβίωσης μας, σεβόμενοι όμως παράλληλα το φυσικό οικοσύστημα του πλανήτη, το οποίο καθίσταται αναγκαίο να βρεθεί -σε κάθε περίπτωση- στα κέντρα λήψης των αποφάσεων.
Βροντάκη Δήμητρα, Γ5
