Άραγε, μπορεί σαν χώρα η Ελλάδα να ξεχωρίσει και να διακριθεί σ” αυτόν τον μεγάλο στίβο που λέγεται Ευρώπη; Άλλοι είναι αισιόδοξοι, άλλοι είναι σκεπτικιστές.
Είναι σίγουρο ότι κάθε χώρα της Ευρώπης έχει μια ιδιαίτερη φυσιογνωμία, έχει τον δικό της «αέρα», τις δικές της παραδόσεις και τη δική της ταυτότητα. Με λίγα λόγια «κάθε χώρα είναι μια γυναίκα γεμάτη ζωντάνια που όμοιά της δεν υπάρχει πουθενά», όπως έλεγε και ο συγγραφέας Γ. Θεοτοκάς.
Μια από τις γυναίκες αυτές είναι και η Ελλάδα, με το πλούσιο παρελθόν και τις ωραίες παραδόσεις της. Όλοι θυμόμαστε τον συγγενή αυτόν που σε κάθε γιορτή, με το ζόρι, μας σήκωνε να χορέψουμε σούστα, μαλεβιζιώτη, καλαματιανό… αλλά θυμόμαστε και τις πεντανόστιμες σαρικόπιτες που έφτιαχνε η γιαγιά, τα κόκκινα αυγά τη Μεγάλη Πέμπτη …
Ωραία όλα αυτά, αλλά κατεβαίνεις να αγωνιστείς στον στίβο της Ευρώπης μόνο με αυτά τα εφόδια και χωρίς άλλη αποσκευή; Ρητορική η ερώτηση! Δεν είναι αρκετό να κοιτάς μόνο στο παρελθόν. Με το μέλλον τι γίνεται; Η νεολαία είναι το μέλλον, η ψυχή και τα φτερά κάθε χώρας! Παρά τις γκρίνιες των μεγάλων, αυτή ανοίγει νέους δρόμους!
Η δική μας νεολαία, λοιπόν, με την ευαισθησία που τη διακρίνει αλλά και με τις ιδέες, τις γνώσεις, τα όνειρα και το δυναμισμό της μπορεί να αποτελέσει το «όχημα», και να πάει τη χώρα παραπέρα προσφέροντας και στον στίβο της Ευρώπης.
Αλεξάνδρα Θεοδοσάκη Γ’1
