Η ΠΟΛΗ( ΧΑΡΗΣ)
Η πόλη μου μυρίζει
ρόδι κατακόκκινο
και μήλο.

ΧΕΙΜΩΝΑΣ (ΑΘΗΝΑ)

Νιφάδες πέφτουν,
τα πάντα λευκά
και τα παιδιά χαίρονται.

Η ΘΑΛΑΣΣΑ (ΕΛΛΗ)
Ακούω το κύμα
της θάλασσας
που σκάει στην αμμουδιά.

ΚΑΤΑΙΓΙΔΑ (ΔΗΜΗΤΡΗΣ)
Η καταιγίδα,
άφησε τα σημάδια της
στο χωράφι.

ΟΙ ΠΕΤΑΛΟΥΔΕΣ (ΛΥΔΙΑ)

Οι πεταλούδες
είναι όμορφες
όπως και τα λουλούδια.

ΤΑ ΖΩΑ (ΣΤΕΛΛΑ)
Ζουν στο δάσος
ζώα καλά,
κακά διαφορετικά ζώα.

ΦΘΙΝΟΠΩΡΟ (ΑΛΕΞΙΑ)
Τα φύλλα κιτρινίζουν.
Οι πρώτες βροχές
ποτίζουν τη γη.

ΠΑΝΩ ΣΤΟΝ ΟΥΡΑΝΟ (ΜΙΧΑΛΗΣ)
Πάνω
στον μεγάλο ουρανό
φέγγουν όλα τα αστέρια.

ΑΣΗΜΕΝΙΑ ΨΑΡΙΑ (ΓΑΒΡΙΕΛΛΑ)
Ασημένια ψάρια
χορεύουν στην πλάση
γαλάζιων νερών.

ΗΛΙΟΒΑΣΙΛΕΜΑ (ΟΡΦΕΑΣ)
Θάλασσα,
ηλιοβασίλεμα
και ρόδινα συννεφάκια.

ΤΑ ΓΕΝΕΘΛΙΑ ΜΟΥ (ΤΖΟΣΕΛ)
Τα γενέθλια μου έφτασαν
και υπέροχα δώρα
πήρα.

ΛΟΥΛΟΥΔΙ (ΚΛΕΑΡΧΙΑ)
Στη βεράντα
μέσα στη γλάστρα
ένα λουλουδάκι γελά.

ΕΡΩΤΑΣ (ΣΤΗΒΕΝ)
Στα χίλια χρόνια
γεννιέται έρωτας.
Σαν τον δικό μας!

ΑΝΟΙΞΗ(ΑΓΓΕΛΟΣ)
Λουλούδια ανθίζουν,
πουλιά πετούν
και η φύση γιορτάζει.

ΤΑ ΦΡΟΥΤΑ (ΜΥΡΤΩ)
Τα τρώμε
είναι ζουμερά, υγιεινά
και φανταστικά!

  Το χαϊκού είναι η πιο σύντομη μορφή ποίησης στον κόσμο και προέρχεται από την Ιαπωνία του Μεσαίωνα. Παραδοσιακά αποτελείται από τρεις ομάδες των 5, 7, 5 συλλαβών, οι οποίες τοποθετούνται σε τρεις στίχους ή σε έναν χωρισμένο με κενά, και συνήθως περιγράφει μια στιγμιαία εμπειρία, μια αίσθηση, ένα συναίσθημα, μια εικόνα της φύσης. Υπάρχουν επίσης ποιητές χαϊκού οι οποίοι ακολουθούν μια πιο ελεύθερη φόρμα Στην  Ελλάδα, εισηγητής των χαϊκού α είναι ο Γιώργος Σεφέρης («Δεκαέξι χαϊκού», Τετράδιο Γυμνασμάτων (1928-1937) ).