Tag: Δ ΤΑΞΗ

Η Δ2 κάνει μια υιοθεσία!!!

 

P1050542

Η Δ2 τάξη ευαισθητοποιήθηκε πολύ από την παρουσίαση της Ε1 τάξης για την εθελοντική οργάνωση ΑΡΧΕΛΩΝ. Έτσι άρχισε μια καθημερινή καμπάνια για να συγκεντρώσει χρήματα από γονείς και μαθητές για την υιοθεσία μιας χελώνας.

P1050541

Όπως καταλαβαίνετε, πρόκειται για συμβολική υιοθεσία που στοχεύει στην στήριξη προγραμμάτων προστασίας των απειλούμενων αυτών ζώων που κάθε χρόνο κάνουν τις φωλιές τους στις παραλίες τις χώρας μας.

Με κάθε υιοθεσία, θα λάβετε ταχυδρομικά το ειδικό πακέτο που περιλαμβάνει: Το μοναδικό λούτρινο χελωνάκι, αφίσα, αυτοκόλλητο, πληροφοριακό έντυπο, καθώς και το ειδικό πιστοποιητικό υιοθεσίας με το όνομα που επιθυμείτε να δώσετε στη χελώνα σας. Θα λαμβάνετε επίσης ηλεκτρονικά κάθε τέσσερις μήνες το ενημερωτικό δελτίο «ΑΡΧΕΛΩΝ ο Ισχυρός».

 P1050709

ΓΡΑΜΜΑ ΑΓΑΠΗΣ ΣΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΜΟΥ

 

ζωγραφική Α1

ζωγραφική Α1

P1060058

Τα παιδιά της Δ2 τάξη, στα πλαίσια του μαθήματος της θεατρικής αγωγής και του προγράμματος  αγωγής υγείας και πολιτισμού «Σέβομαι, αγαπώ, μαθαίνω να ευτυχώ. Μαθήματα ευτυχίας» που συμμετείχαν, έγραψαν τα παρακάτω γράμματα αγάπης στον εαυτό τους. Σκοπός ήταν  τα παιδιά να δημιουργήσουν δικά τους κείμενα  εμπνευσμένα όλα από την αξία της αγάπης, να διερευνήσουν βασικές προσωπικές και κοινωνικές αξίες, να ενισχύσουν το αυτοσυναίσθημά τους.

 

Αγαπημένε μου εαυτέ  σ” αγαπώ.

Είσαι τόσο όμορφος γι” αυτό σ” αγαπώ.

Κ.

 

Αγαπητή Σ. νομίζω πως δεν μιλάς άσχημα στους άλλους, πως είσαι καλή, όμορφη, αλλά και γλυκιά. Κάποιες φορές όμως μιλάς πολύ, είσαι πολύ έξυπνη όταν θες αλλά και νευρική, τους παίζεις όλους και δεν μιλάς γι’αυτούς.

Με αγάπη ο εαυτός σου.

Σ.

 

Αγαπημένε μου εαυτέ, επειδή νικάς τις αποστολές στο playstation, γι” αυτό σ” αγαπώ.

Φ.

 

Αγαπητέ εαυτέ μου αγαπάω πολύ τα μάτια και όλο το πρόσωπό μου, αλλά τα χείλη μου όχι δε μ” αρέσουν.

Α.

 

ζωγραφική Α1

ζωγραφική Α1

Αγαπημένε μου εαυτέ είσαι πολύ καλός και έξυπνος και θέλω να παραμείνεις έτσι.

Χ.

 

Αγαπημένε μου εαυτέ, σε αγαπώ πολύ. Το μόνο που θα ήθελα είναι να δούλευε λίγο περισσότερο το ένα μου μάτι και να μην φοράω γυαλιά.

Α.

 

Αγαπητέ μου, είσαι έξυπνος, δυνατός, δημιουργικός, αλλά θέλω να γίνεις λιγότερο νευρικός. Στο μπάσκετ είσαι πολύ καλός. Μπράβο που χθες έφτιαξες ένα σκαμπό μόνος σου. Ελπίζω να γίνεις μηχανολόγος μηχανικός όπως ονειρεύεσαι.

Γ.

 

Εαυτέ μου αρέσει που κάνεις τους άλλους τους άλλους να γελάνε.

Α.

 

ζωγραφική Α1

ζωγραφική Α1

Αγαπητέ εαυτέ μου θέλω να σου πω το ότι σε αγαπώ όσο τον κόσμο και το ηλιακό σύστημα. Το άλλο που “θελα να σου πω το ότι είσαι cool τύπος και μάγκας. Από εκεί και πέρα είσαι χάλια στο ψάρεμα. Αυτά ήθελα να σου πω εαυτέ μου.

Ι.

 

Αγαπημένε μου εαυτέ μου αρέσει ότι είμαι όμορφος και όλα τα παιδιά να με συμπαθούνε. Μου αρέσει ότι κάθε ημέρα πηγαίνω ποδόσφαιρο και δεν έχω αρρωστήσει ποτέ. Μου αρέσει ότι έχω δυνατό σώμα και μυαλό.

Κ.

 

Εαυτέ μου είσαι ο πιο όμορφος.

Α.

 

Αγαπημένε μου εαυτέ, πρέπει να σου μιλήσω. Πρέπει να σου πω τα σωστά και τα λάθος πράγματα της ζωής μου, προτερήματα και μειονεκτήματα. Τα προτερήματά μου είναι ότι μπορώ να διαχειριστώ το θυμό μου, να είναι ένας χαρούμενος και συναισθηματικός άνθρωπος. Νιώθω ότι είμαι έξυπνη και πιστεύω ότι είμαι και όμορφη.

Ν.

 

ζωγραφική Α1

ζωγραφική Α1

Εαυτέ μου γλυκέ, είσαι καλό και ώριμο παιδί και έχεις πολύ καλούς φίλους. Δεν είσαι ντροπαλός, κακός, πονηρός. Είσαι καλός και ψύχραιμος και ήρεμος.

Α.

 

Αγαπητέ μου εαυτέ νομίζω ότι είσαι cool, όμορφος και πολύ αστείος. Επίσης παίζεις καλό ποδόσφαιρο. Όμως δεν είσαι καλός στην θεατρική αγωγή, στα καλιγραφικά.

Α.

 

Αγαπημένε μου εαυτέ χαίρομαι έτσι όπως είσαι, με αυτά που έχεις και κάνεις. Δε θέλω να αλλάξεις καθόλου. Χαίρομαι με τους φίλους και τους συγγενείς που έχεις. Τις συνήθειες που έχεις και τα ταλέντα που έχεις.

Ε.

 

Στον εαυτό μου νιώθω πολύ καλά γιατί τον πιστεύω τον εαυτό μου και νομίζω ότι τα πάμε καλά με τον εαυτό μου.

Ε.

 

ζωγραφική Α1

ζωγραφική Α1

Αγαπητέ μου εαυτέ σε αγαπάω πολύ γιατί έχεις προτερήματα και μειονεκτήματα. σε συγχωρώ για ότι έχεις κάνει γιατί εσύ με έχεις βοηθήσει και μόνο εσύ θα με βοηθάς στις πιο δύσκολες στιγμές που θα περάσω.

Σ.

 

Εαυτέ μου σε αγαπάω.

Θ.

 

Νομίζω ότι ο εαυτός μου είναι αρκετά χαρούμενος αλλά και μερικές φορές λυπημένος και καμιά φορά νιώθω άσχημα γιατί οι φίλοι μου μου μιλάνε άσχημα και όταν δε με παίζουν και όταν είμαι χαρούμενη είμαι γιατί με παίζουν οι φίλοι μου και μου έχουν εμπιστοσύνη.

Μ.

 

 

«Σέβομαι, αγαπώ, μαθαίνω να ευτυχώ. Μαθήματα ευτυχίας»

 

 

ζωγραφική Α1

ζωγραφική Α1

Στα πλαίσια του μαθήματος της θεατρικής αγωγής και με αφορμή το πρόγραμμα αγωγής υγείας και πολιτισμού «Σέβομαι, αγαπώ, μαθαίνω να ευτυχώ. Μαθήματα ευτυχίας» που φιλοδοξεί να προσεγγίσει με θεατρικό τρόπο κάποιες από τις βασικές προσωπικές και κοινωνικές αξίες, προέκυψαν από τα παιδιά τα ακόλουθα κείμενα εμπνευσμένα όλα από την αξία της αγάπης.

 «Τι αγαπώ στον εαυτό μου»

Από τη Γ2 τάξη

Μου αρέσει η ικανότητά μου που μπορώ να σηκώνω το ένα φρύδι μου.

Μου αρέσει το χιούμορ μου και η εξυπνάδα μου.

Μου αρέσει η καλοσύνη μου, η ευγένειά μου και ο δράκος της χαράς που έχω μέσα μου ή τουλάχιστον έτσι νιώθω.

Μου αρέσει να βοηθώ τους άλλους επειδή αξίζει.

Δε μου αρέσει να φωνάζω και να θυμώνω, γι” αυτό προσπαθώ να τα αποφεύγω.

Μ.

 

Μου αρέσει το σώμα μου, η καρδιά μου με τα 37 και παραπάνω συναισθήματα! Τα αγαπημένα μου συναισθήματα είναι η αγάπη γιατί μαθαίνω να φέρομαι πολύ ωραία στους φίλους μου και στην οικογένειά μου. Μετά από την Αγάπη η Χαρά γιατί δείχνει το πρόσωπό μου μία ωραία φάτσα!

Αγαπώ να κάνω χαρούμενα πράγματα με το σώμα μου γιατί φέρομαι καλύτερα στους φίλους μου και την οικογένειά μου.

Μου αρέσουν οι δραστηριότητες ακόμα κι αν δεν αρέσουν στους άλλους.

Β.

 

Χθες έκανα τον πατέρα μου χαρούμενο κι ένιωσα ευτυχισμένος.

Αγαπάω ότι είμαι cool.

I.

 

Μου αρέσει να χορεύω γιατί νιώθω χαρά. Επίσης μου αρέσει να φτιάχνω αρώματα, νιώθω χαρά και καμιά φορά λύπη όμως καμιά φορά και θυμό.

Μ.

 

Μου αρέσουν τα συναισθήματα, δηλαδή θυμός, εκνευρισμός, συνχισμός, χαρά, λύπη, ντροπή, φόβος, φιλία και αγάπη.

Με κάνει χαρούμενη όταν η μαμά μου γυρίζει από τη δουλειά, γιατί δουλεύει μέχρι το βράδι και λυπάμαι.

Όταν ακούω μουσική νιώθω ότι ταξιδεύω σε άλλο κόσμο.

Α.

 

Εγώ αγαπάω ότι είμαι cool.

Α.

 

Μου αρέσει που είμαι τόσο έξυπνος, που είμαι κοινωνικός κι έχω τόσους φίλους και μπορώ να παίζω στα διαλλείματα, επίσης αγαπιόμαστε ευτυχισμένη φιλία μας.

Δ.

 

Μ’αρέσει να είμαι καλό κορίτσι μέσα στην τάξη.

Μου αρέσει που προσέχω τον εαυτό μου.

Μου αρέσει πως έχω μέσα μου αγάπη για τους άλλους.

Όταν παίρνω καλό βαθμό στο σχολείο νιώθω σαν να τους σέβομαι όλους.

Ρ.

ζωγραφική Α1

ζωγραφική Α1

 

Από τη Δ1 τάξη

Αυτό που αγαπώ στον εαυτό μου είναι ότι είμαι γρήγορος και ότι μου αρέσουν τα αθλήματα.

Α.

 

Αυτό που αγαπάω από τον εαυτό μου είναι ότι έχω καλή μνήμη.

Χ.

 

Αυτό που αγαπάω είναι ότι ξέρω όλα τα comens gong.

Αυτό που αγαπάω είναι όλα τα παιχνίδια που έχω και παίζω.

Α.

 

Αγαπάω να φτιάχνω ρομπότ.

Αγαπώ να παίζω videogames.

Αγαπώ να παίζω με τα σκυλιά μου.

Αγαπώ να ανεβάζω βίντεο στο youtube.

Σ.

 

Θα ήθελα να νιώθω πιο κοντά στην αγάπη αλλά δεν μπορώ.

Α.

 

Θα ήθελα να γράψω αλλά δεν έχω νιώσει ποτέ αγάπη ή οποιοδήποτε συναίσθημα.

Β.

 

Μου είμαι άγνωστος δεν ξέρω τίποτα για μένα.

Κ.

 

Δυσκολεύομαι να γράψω τι μου αρέσει στον εαυτό μου, δεν μπορώ.

Λ.

 

ΤΙΠΟΤΑ!!!

Ν.

 

Αγαπάω να παίζω με το γάτο μου.

Αγαπάω τον εαυτό μου.

Κ.

 

Αγαπάω την προσωπικότητά μου επειδή δε μ” αρέσει να χτυπάω.

Σ.

 

Αγαπάω στον Εαυτό μου: δεν μπορώ να σκεφτώ!!!

Ε.

 

Στον εαυτό μου αγαπάω ότι φέρομαι καλά στις φίλες μου.

Νιώθω ότι αγαπάω την οικογένειά μου και έτσι αγαπάω τον εαυτό μου.

Αγαπάω τον εαυτό μου γιατί δεν βρίζω.

Φ.

 

Αυτό που μου αρέσει στον εαυτό μου είναι ότι είμαι πολύ καλός φίλος και καλός μαθητής.

Ν.

 

Αυτό που αγαπάω είναι οι τρίχες στις μασχάλες μου, τα μαλλιά και το μυαλό μου. Και πάρα πολύ μου αρέσει το χιούμορ μου και φυσικά το IQ μου.

Ν.

 

Αγαπώ πολύ στον εαυτό μου ότι δεν έχω καμία σοβαρή ασθένεια.

Ν.

 

Αγαπώ να πηγαίνω στον φίλο μου και να παίζω με τη γάτα μου. Αγαπώ να φοράω ωραία ρούχα.

Σ.

 

Μου αρέσει ότι ο εαυτός μου είναι ντροπαλός.

Μου αρέσει που ο εαυτός μου αγαπάει τα ζώα.

Μου αρέσει που ο εαυτός μου νιώθει ωραία.

Μου αρέσει που εγώ είμαι άνετη.

Μου αρέσει στον εαυτό μου πως όταν νιώθω ζέστη γύρω μου νιώθω

ζεστά μέσα μου.

Δεν μου αρέσει στον εαυτό μου όταν ακούω κάτι θετικό και σκέφτομαι αρνητικά.

Μακάρι να εκφραζόμουν καλύτερα.

Δεν ξέρω ακόμα αν πρέπει κάποια κομμάτια του εαυτού μου. Όμως αν έχω κάποιο κρυφό και σκοτεινό μέρος της ψυχής μου.

Α.

O Μέγας Αλέξανδρος

Alexander_the_Great


Το μεγάλο μυστικό…της φώκιας Μονάχους μονάχους

ΦΩΚΙΑ 2-ΝΤΟΡΑ ΔΟΥΛΗ, ΕΛΕΝΑ ΑΠΟΣΤΟΛΙΔΟΥ

ζωγραφιά: ΝΤΟΡΑ ΔΟΥΛΗ, ΕΛΕΝΑ ΑΠΟΣΤΟΛΙΔΟΥ

Με αφορμή το απόσπασμα από το βιβλίο της Γλώσσας Το μεγάλο μυστικό του Σωτήρη Κάβουρα, διαβάσαμε ολόκληρο το βιβλίο και έπειτα γράψαμε τα δικά μας κείμενα. Γίναμε φώκιες, δημοσιογράφοι, οικολόγοι, ο μικρός πρωταγωνιστής του βιβλίου, μπήκαμε στη θέση τους. Άραγε τι θέλουν να μας πουν…

 ΤΟ ΜΕΓΑΛΟ ΜΥΣΤΙΚΟ ΕΜΠΡΟΣ

 

ΟΙ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΙ

ΜΑΣ ΠΕΡΙΓΡΑΦΟΥΝ ΣΤΙΓΜΗ ΠΡΟΣ ΣΤΙΓΜΗ ΤΑ ΓΕΓΟΝΟΤΑ

Καλημέρα σας,

Βρισκόμαστε στην ακρογιαλιά, για να γιορτάσουμε τα Θεοφάνια. Αυτή τη στιγμή ο παπάς ετοιμάζεται να ρίξει τον σταυρό και οι κολυμβητές είναι έτοιμοι να πέσουν στο νερό. Κάτι όμως δεν πάει καλά.

Ο μπαρμπα Δημήτρης δεν έχει έρθει και τη θέση του θα την πάρει ο Κωνσταντής. Μα τι βλέπουμε….. μια φώκια δίπλα στον Κωνσταντή. Όλοι οι ψαράδες ορμάνε να την σκοτώσουν. Όμως ο Κωνσταντής την παίρνει στην αγκαλιά του για να την σώσει. Τους φωνάζει να μην την πειράξουν. Χάρη στον Κωνσταντή η μικρή φώκια σώζεται!

 Νεκτάριος Πανταζίδης, Ντονάλντο Ζάκα, Άρης Μαρκίδης

 

Καλημέρα σας! Σας μιλάμε από τη Χίο. Είναι η μέρα των Θεοφανείων και βλέπουμε ένα μικρό παιδί να υπερασπίζεται μια φώκια που έχει χάσει τη μάνα της. Ο πατέρας του παιδιού είναι έτοιμος να σκοτώσει τη φώκια, αλλά το παιδί δεν θέλει να πεθάνει η φώκια. Από ότι φαίνεται δεν θέλει να πεθάνει η φώκια, γιατί είναι η καλύτερη του φίλη.

Βασίλης Καλαφατέλλης

 

Σήμερα έχουμε 6 Ιανουαρίου, βρισκόμαστε στο νησί Χίο για τα Θεοφάνεια. Αυτή τη στιγμή μάθαμε ότι ο μπάρμπα Δημήτρης είναι άρρωστος. Έτσι ένας νεαρούλης, ο Κωνσταντής, παίρνει τη θέση του. Ο παπάς πετάει τον σταυρό, ο Κωνσταντής πάει να βουτήξει. Ωχ! Μα τι είναι αυτό που τρίβεται πάνω στον Κωνσταντή; Για μια στιγμή, κυρίες και κύριοι. Είναι μια φώκια Μονάχους- μονάχους. Ωχ! Όχι! Οι ψαράδες σηκώνονται από τη θέση τους και πάνε να πάρουν τα καλάμια τους. Στοχεύουν την φώκια. Ο Κωνσταντής αρχίζει να μιλάει. Ας ακούσουμε καλύτερα τι λέει. Μα τι όμορφα πράγματα που λέει…. Μιλάει για την αγάπη. στα ανθρώπινα πλάσματα, στα ορφανά και στα ζώα. Κοιτάξτε οι ψαράδες αφήνουν τα καμάκια.

Όμως ο μπαμπάς του Κωνσταντή σηκώνεται και παίρνει και αυτός ένα καμάκι. Ακούστε τι λέει αυτή τη στιγμή:

- Κωνσταντή, κάνε στην άκρη για να σκοτώσω τη φώκια.

- Όχι, πατέρα, δεν θα κάνω άκρη για να σκοτώσεις τη φώκια, θα σκοτώσεις πρώτα εμένα.

Τώρα σκύβει το σώμα του και αγκαλιάζει τη φώκια. Ο πατέρας που τα άκουσε όλα, μετανιωμένος φεύγει. Τώρα συνεχίζεται η λειτουργία. Τελειώνοντας την ζωντανή μας μετάδοση σήμερα στέλνουμε το μήνυμα πως οι άνθρωποι σε αυτό το νησί θα βοηθήσουν την φώκια και την οικογένεια του Κωνσταντή.

  Αγγελική Αγκουριδάκη

 

Σήμερα βρισκόμαστε στο νησί της Χίου, είναι 6 Ιανουαρίου, ημέρα των Θεοφανείων. Ήρθαμε εδώ για να κάνουμε ένα ρεπορτάζ για τα Θεοφάνεια.

Αυτή τη στιγμή βλέπουμε τον παπά να πετάει τον σταυρό και ο κόσμος γύρω γύρω να παρακολουθεί. Ξαφνικά, ο παπάς σταματάει στο «Εν Ιορδάνη» , γιατί βλέπει μια φώκια. Μόλις την είδαν οι ψαράδες ετοιμάζονται να την σκοτώσουν. Αλλά τι βλέπουμε; Ένας μικρός λέει « όχι! σταματήστε!» και αγκαλιάζει την φώκια για να τη σώσει. Τώρα ο πατέρας του πηγαίνει να την σκοτώσει. Ο μικρός που από ότι μας λένε είναι ο γιος του και τον λένε Κωνσταντή, φωνάζει όπως ακούτε: « Πρώτα θα σκοτώσετε εμένα και μετά τη φώκια».

Έτσι, ο πατέρας του Κωνσταντή σταματά και ο Κωνσταντής με την παρέα του, την παίρνουν και τη φροντίζουν.

 Αλέξανδρος Αντάκης, Νίκος Μπέκας

ΦΩΚΙΑ 3-ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΑΝΤΑΚΗΣ

ζωγραφιά: ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΑΝΤΑΚΗΣ

 

 

ΤΙ ΘΑ ΜΑΣ ΕΛΕΓΕ Η ΦΩΚΙΑ ΜΟΝΑΧΟΥΣ ΜΟΝΑΧΟΥΣ 

Γεννήθηκα χωρίς να γνωρίσω τον πατέρα μου. Ζούσα ευτυχισμένος με τη μητέρα μου που με τάιζε, με φρόντιζε, με κοίμιζε και με εκπαίδευε ψυχαγωγώντας με. Όλα αυτά μέχρι που οι ψαράδες την σκότωσαν. Βρήκα καταφύγιο σε μια σπηλιά. Φοβόμουν, κρύωνα και πεινούσα.

Μετά από λίγες μέρες με βρήκε μια ομάδα παιδιών. Τα παιδιά μου έμοιαζαν τρομοκρατημένα αλλά και ενθουσιασμένα. Σκέφτηκα: «ποιοί είναι αυτοί; Τι δουλειά έχουν εδώ; Πώς με βρήκαν;» Με είδαν, αλλά μετά έφυγαν. Εγώ μετά τους ακολούθησα.

Ένα παιδάκι έμοιαζε να θέλει να με σκοτώσει. Τα άλλα παιδιά με προστάτευαν.

Έφυγαν αλλά αργότερα ξαναγύρισαν με δύο κουβάδες νόστιμα ψάρια. Τον έναν τον κρατούσε το παιδί που θέλησε να με σκοτώσει. Στην αρχή φοβήθηκα όμως κατάλαβα ότι με αγαπούσανε και ότι τα ψάρια ήταν για εμένα.

Για αρκετές μέρες ύστερα, είχα απομονωθεί και τα παιδιά με έψαχναν. Τα παιδιά με βρήκαν στο μοναστήρι, καθώς πετούσαν ψάρια στη θάλασσα για να με βρουν.

Σε λίγα χρόνια έφυγα μακριά από το νησί για να βρω το ταίρι μου. Όμως ποτέ δεν ξέχασα τα παιδιά που με μεγάλωσαν.

Κωνσταντίνος Βαγουρδής, Ανδρέας Κρόκος, Μαριάννα Πετροπούλου

Είμαι μια φώκια που ζούσα με την μαμά μου. Περνούσαμε ωραία παίζαμε, τρώγαμε και κοιμόμασταν. Μια μέρα καθώς κολυμπούσαμε στη θάλασσα, ένας ψαράς τράβηξε την μαμά μου με το δίχτυ. Εγώ προσπάθησα να σκίσω το δίχτυ και να την σώσω, αλλά ήταν η μαμά μου τραυματισμένη πολύ και έτσι πέθανε. Τότε έφυγα γιατί ήρθε ο ψαράς που την είχε τραυματίσει Ευτυχώς πρόλαβα. Καθώς κολυμπούσα βρήκα μια σπηλιά και έτσι έκατσα και ηρέμησα.

Μετά το περιστατικό έπρεπε να βρω ένα σπίτι. Σκέφτηκα να μείνω στην σπηλιά. Ξαφνικά ήρθαν κάτι παιδιά και ήθελαν να με πάρουν μαζί τους. Ένα παιδί ήθελε να με σκοτώσει. Τα παιδιά είχαν πάει να βρουν αχινούς, όμως βρήκαν εμένα στη σπηλιά.

Ο Κωνσταντής, ένα από τα παιδιά, στην αρχή δεν με συμπαθούσε. Την άλλη μέρα δεν τον είδα αλλά κάτι πρέπει να άλλαξε μέσα του. Την επόμενη μέρα μου έφερε ψάρια, με αγκάλιασε και γίναμε οι καλύτεροι φίλοι και όλα πήγαν καλά.

Σεβεριάν Φατού, Κωνσταντίνος Παρπαριάς, Σωτήρης Γιαννακόπουλος.

ΦΩΚΙΑ 1-ΑΓΓΕΛΙΚΗ ΑΓΚΟΥΡΙΔΑΚΗ

Ζωγραφιά: ΑΓΓΕΛΙΚΗ ΑΓΚΟΥΡΙΔΑΚΗ

ΠΟΙΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΚΩΝΣΤΑΝΤΗΣ

Η μητέρα μου με φρόντιζε, με ανέτρεφε και με πήγαινε σχολείο κάθε μέρα. Δυστυχώς όταν έφυγε από την ζωή έμεινα ορφανός από μητέρα και ζω με τον αλκοολικό πατέρα μου.

Εγώ και η παρέα μου ζούμε σε ένα νησί που λέγεται Χίος.

Είμαι στεναχωρημένος που δεν πηγαίνω πια σχολείο και νιώθω αμήχανα επειδή είμαι ο μόνος που σταμάτησα μετά την έκτη δημοτικού.

Επειδή ο πατέρας μου πηγαίνει συνέχεια στο καφενείο και δεν με φροντίζει, αισθάνομαι μοναξιά.

Κάποια μέρα η ομάδα μας μπήκε σε μια σπηλιά και ο «Πιπίλας» άναψε ένα από τα σπίρτα του. Η σπηλιά φωτίστηκε και είδαμε ένα κεφαλάκι να είναι πίσω από έναν βράχο. Ανακαλύψαμε ότι είναι μια φώκια. Εγώ θυμήθηκα ότι είδα τη μαμά της να τη τραβάνε οι ψαράδες έξω από τα νερά της θάλασσας νεκρή πριν δυο μέρες. Μόλις είδα ξανά το φωκάκι ένιωσα θυμό, πήρα ένα ξύλο και προσπάθησα να την σκοτώσω. Όμως με σταμάτησαν τα παιδιά.

Μόλις πήγα σπίτι, λυπήθηκα το φωκάκι που το είχαμε αφήσει μόνο του. Έτσι, σηκώθηκα νωρίς το πρωί και ξεκίνησα να πάω στο αγίασμα κάτω από το Μοναστήρι.

Οι ψαράδες μου δώσανε ψάρια και τα πήγα στη Μοναχούλα μας, έτσι βγάλαμε το φωκάκι, για να φάει.

Μεγαλώνοντας οι ψαράδες με πήραν στη δουλειά τους και κάποια μέρα έφτιαξα ένα δικό μου πλοίο. Κι έτσι έγινα καραβοκύρης. Την Μοναχούλα δεν την ξαναείδαμε.

Σοφία Μαχαίρα, Ντόρα Δουλή

140682332267743800

ΓΙΑΤΙ ΑΓΩΝΙΖΟΝΤΑΙ ΟΙ ΟΙΚΟΛΟΓΟΙ

Η προστασία του περιβάλλοντος είναι πολύ σημαντική δουλειά, για αυτό εμείς οι οικολόγοι ασχολούμαστε με τα ζώα και τα προστατεύουμε. Σήμερα θα σας πούμε για τη φώκια μονάχους- μονάχους.

Όταν πρωτογεννηθεί είναι μαύρη με άσπρη κοιλιά, ζυγίζει 15 κιλά και όταν μεγαλώσει φτάνει 300 κιλά. Λέγεται μονάχους- μονάχους γιατί το σχήμα του κεφαλιού της μοιάζει με το καπέλο που φορούν οι καθολικοί μοναχοί.

Η μονάχους- μονάχους είναι προστατευόμενο ζώο και για αυτό υπάρχει ένα θαλάσσιο πάρκο στην Αλόννησο.

Οι φώκιες μονάχους- μονάχους ζουν περίπου 30 με 40 χρόνια αν δεν τους συμβεί κάποιο ατύχημα.

Οι φώκιες ζευγαρώνουν μια φορά τον χρόνο, η μαμά φώκια χρειάζεται 11 μήνες για να γεννήσει το φωκάκι της. Για αυτό γεννά κάθε 2 χρόνια, ένα μικρό. Τα μικρά φωκάκια μπορούν να κολυμπήσουν αμέσως μόλις γεννηθούν. Όμως δεν αρχίζουν τις καταδύσεις πριν περάσουν 4 μέρες. Δε ζουν σε κοπάδια, όπως τα 18 άλλα είδη φώκιας. Οι μεσογειακές φώκιες ζούνε μόνες τους σε ομάδες 4 ή 5 ατόμων.

Η οικογένεια της φώκιας ήταν γνωστή και αγαπητή στους Έλληνες από τα παλιά χρόνια. Ο αρχαίος ποιητής ο Όμηρος έγραφε συχνά στα ποιήματά του για τις φώκιες.

Οι φώκιες είναι κυνηγοί. Κυνηγάνε ψάρια, χταπόδια, καλαμάρια, σουπιές και αστακούς. Μια μεγάλη φώκια 300 κιλών καταφέρνει να φάει 20 κιλά ψάρια την ημέρα και κολυμπάει σε μεγάλες αποστάσεις.

Η τροφική αλυσίδα έχει ως εξής: τα μικρά ψάρια τρώνε πλαγκτόν, τα μεγαλύτερα ψάρια τα μικρότερα ψάρια, οι φώκιες τρώνε τα μεγαλύτερα ψάρια και οι όρκες τις φώκιες.

Οι άνθρωποι κάθε εβδομάδα τρώνε κρέας και ψάρι που σημαίνει ότι τρώνε ζώα. Στην ουσία οι κυνηγοί και οι ψαράδες είναι δολοφόνοι. Άλλο που δεν σκοτώνουν ανθρώπους αλλά ζώα, αφού είναι αυτά ζωντανά, αθώα πλάσματα.

Πολλά ζώα σήμερα κινδυνεύουν και από τα σκουπίδια που πετάμε εμείς οι άνθρωποι στη ξηρά και στη θάλασσα.

Πρέπει να προστατεύουμε περισσότερο τα ζώα και οι ψαράδες να προσέχουν που βάζουν τα δίχτυα τους.

Λήδα Μαρκίδη, Αμαλία Ταμπακοπούλου

 

Με αφορμή το ότι σκότωσαν μια φώκια Μονάχους- μονάχους στη Χίο, θέλουμε να διαμαρτυρηθούμε επειδή είναι κακό να σκοτώνουμε τις φώκιες, γιατί είναι ασέβεια προς εκείνες και τις οικογένειές τους. Βάλτε εσάς στη θέση των ζώων. Θα σας άρεσε κάθε τρεις και λίγο να χάνετε κάποιον συγγενή; Θα πρέπει από εδώ και πέρα να σεβόμαστε τα θαλάσσια ζώα και να μην πετάμε σκουπίδια στις θάλασσες, γιατί μπορεί να κινδυνεύσουν κι άλλα ζώα. Έτσι έγινε και με τις χελώνες Καρέτα- καρέτα, γιατί πετάγαμε σακούλες στη θάλασσα. Νόμιζαν ότι ήταν τσούχτρες τις τρώγανε και γίνανε είδος υπό εξαφάνιση. Πολύ πιθανόν σε λίγα χρόνια να εξαφανιστούν και οι φώκιες και τα δελφίνια γιατί τα σκοτώνουν οι ψαράδες.

Φιλίππα Κάρλου, Χριστίνα Μπαλλιάν

 monaxoulis - Αντίγραφο

 

Ο «ΕΦΙΑΛΤΙΚΟΣ» ΚΟΣΜΟΣ ΤΩΝ ΜΕΓΑΛΩΝ!!!!

Η ΦΑΝΤΑΣΙΑ ΜΟΥ-ΜΑΡΙΑΝΝΑ ΠΕΤΡΟΠΟΥΛΟΥ

Η ΦΑΝΤΑΣΙΑ ΜΟΥ-ΜΑΡΙΑΝΝΑ ΠΕΤΡΟΠΟΥΛΟΥ

Με αφορμή το ποίημα του ΤΖΙΑΝΙ ΡΟΝΤΑΡΙ «Ο ΜΑΥΡΟΣ ΗΛΙΟΣ», αποτυπώσαμε τις σκέψεις μας γύρω από το ερώτημα:

Βλέπουν οι μεγάλοι τον κόσμο  με τον ίδιο τρόπο όπως τα παιδιά;

ΟΧΙ! γιατί έχουν λιγότερη φαντασία, επειδή:

εργάζονται ,
δεν έχουν ελεύθερο χρόνο για βόλτες,
δε βλέπουν παιδικά έργα,
δεν πιστεύουν σε πράγματα που δεν υπάρχουν,
έχουν πολλές υποχρεώσεις,
δεν διαβάζουν πολλά βιβλία,
έχουν περισσότερες γνώσεις και εμπειρίες σε σχέση με εμάς,
δεν πάνε σχολείο,
δεν κάνουν δραστηριότητες που κάνουν εμάς χαρούμενους αλλά κάνουν τον «ταξιτζή» πηγαίνοντας μας σε αυτές,
δεν παίζουν,
έχουν άγχος πώς θα πληρώσουν τον ΕΝΦΙΑ,
φροντίζουν για εμάς αλλά δεν ασχολούνται πολύ μαζί μας,
δεν ζητάνε από κανέναν παιχνίδια,
εμείς δεν κάνουμε χάρες στους μεγάλους ενώ εκείνοι κάνουν σε εμάς.

Τέλος ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΠΑΙΔΙΚΕΣ ΧΑΡΕΣ και ΠΑΙΔΟΤΟΠΟΙ για αυτούς!!!!

ΜΙΑ ΜΕΡΑ ΠΟΛΥ ΜΠΕΡΔΕΜΕΝΗ-ΝΙΚΟΛΑΣ ΜΠΕΚΑΣ, Αφιερωμένο εξαιρετικά στους γονείς μας

ΜΙΑ ΜΕΡΑ ΠΟΛΥ ΜΠΕΡΔΕΜΕΝΗ-ΝΙΚΟΛΑΣ ΜΠΕΚΑΣ, Αφιερωμένο εξαιρετικά στους γονείς μας

ΤΑ ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΑ ΠΑΙΔΙΑ ΤΟΥ Δ1

ΕΡΕΥΝΑ: ΑΓΑΠΗΜΕΝΑ ΠΑΙΧΝΙΔΙΑ ΣΗΜΕΡΑ ΚΑΙ ΣΤΟ ΧΤΕΣ

Με αφορμή τα σχεδιαγράμματα στα μαθηματικά μας κάναμε και εμείς μία έρευνα σχετικά με τα παιχνίδια που ήταν αγαπημένα στα παιδιά 30 χρόνια πίσω και στα παιδιά του σήμερα.

Παρακάτω μπορείτε να μελετήσετε τα αποτελέσματα στα σχεδιαγράμματα που παραθέτουμε.

Εμείς πάντως βγάλαμε το συμπέρασμα ότι  ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΣΗΜΕΡΑ ΠΑΙΖΟΥΝ ΠΙΟ ΜΟΝΑΧΙΚΑ ΠΑΙΧΝΙΔΙΑ ΣΕ ΣΥΓΚΡΙΣΗ ΜΕ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΤΡΙΑΝΤΑ ΧΡΟΝΙΑ ΠΡΙΝ.

ΑΓΑΠΗΜΕΝΑ ΠΑΙΧΝΙΔΙΑ ΤΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ ΠΡΙΝ 30 ΧΡΟΝΙΑ

ΑΓΑΠΗΜΕΝΑ ΠΑΙΧΝΙΔΙΑ ΤΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ ΠΡΙΝ 30 ΧΡΟΝΙΑ

 

 

ΑΓΑΠΗΜΕΝΑ ΠΑΙΧΝΙΔΙΑ ΤΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ ΣΗΜΕΡΑ

ΑΓΑΠΗΜΕΝΑ ΠΑΙΧΝΙΔΙΑ ΤΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ ΣΗΜΕΡΑ

 

 

 

Το σχολείο μου!!!

P1010495 

Το σχολείο μου είναι το 70 Δημοτικό σχολείο και βρίσκεται στην Αθήνα, στην περιοχή του Μακρυγιάννη. Δεν γνωρίζω πότε χτίστηκε, αλλά σίγουρα είναι αρκετά παλιό και μάλλον θα έχουν συμβεί πολλά σ’ αυτό.

Εξωτερικά είναι μεγάλο και μοιάζει με πλοίο, καθώς έχει δύο φουγάρα στη ταράτσα και στρογγυλά παράθυρα που είναι τα πιο εντυπωσιακά στοιχεία στην εξωτερική του εμφάνιση. Είναι φτιαγμένο από γερά υλικά, όπως τσιμέντο και τούβλα. Είναι βαμμένο με φωτεινά και ανοιχτά χρώματα. Εσωτερικά είναι ευρύχωρο, έχει τρία επίπεδα, μεγάλους διαδρόμους και πολλές αίθουσες διδασκαλίας. Τέλος , έχει μια αίθουσα εκδηλώσεων και μια υπολογιστών.

Θυμάμαι τις πολλές πρόβες που κάναμε για τις σχολικές γιορτές!

 

ΘΕΜΙΣΤΟΚΛΗΣ ΚΑΡΑΓΙΑΝΝΗΣ Δ2

Ένα ατύχημα που είδα!

P1050111 

Ήταν 12 Σεπτεμβρίου. Την ημέρα εκείνη άνοιγαν τα σχολεία για τον αγιασμό. Μετά τον αγιασμό πήγα με τους φίλους μου και τους γονείς μας στο πεζόδρομο του Μακρυγιάννη. Ξεκινήσαμε να παίζουμε όταν ξαφνικά, ακούσαμε ένα παιδί να κλαίει και γύρω του μαζευτήκαμε μεγάλοι και παιδιά.

Το παιδί που είχε πέσει κάτω, έπαιζε μπάλα με τους φίλους του και όπως πήγε να αποκρούσει τη μπάλα, γλίστρησε και έπεσε στα μάρμαρα. Αμέσως έτρεξαν κοντά του οι γονείς του και ένας περαστικός που ήταν γιατρός. Αφού εξέτασε τον αστράγαλο του παιδιού, διαπίστωσε ότι έσπασε το κόκκαλο και κάλεσε ασθενοφόρο.

Βλέποντας το παιδί να πονάει και να κλαίει, στεναχωρήθηκα πάρα πολύ και τότε σταματήσαμε να παίζουμε από το φόβο μη χτυπήσουμε κι εμείς. Φεύγοντας αναρωτιόμασταν όλοι πώς και πότε θα μπορέσει να έρθει στο σχολείο.

ΝΑΓΙΑ ΓΙΟΒΑΝΑΚΗ Δ2

17 Νοέμβρη 1973

P1040689

P1040695

P1040697

P1040701

 

 

ΠΟΙΗΜΑ-ΔΡΩΜΕΝΟ
ΟΙ ΟΔΟΚΑΘΑΡΙΣΤΑΙ (ΜΠΑΡΛΑΣ ΦΑΙΔΡΟΣ 1925-1975)

Ξημερώνει. Απάνω οι άγγελοι πλένουν το στερέωμα,
παραδίδουν τον ουρανό στίλβοντα και υγρό.
οι οδοκαθαρισταί κάτω καθαρίζουν τους δρόμους.

Οι οδοκαθαρισταί
διαγράφουν τα ίχνη των νεκρών
της χθεσινής ημέρας.
εξαφανίζουν τους λεκέδες απ`το αίμα
του σκοτωμένου ποδηλάτη,
το άδειο πακέτο των τσιγάρων, το γράμμα
που δεν φυλάχτηκε  στο συρτάρι

Οι οδοκαθαρισταί σκουπίζουν, σκουπίζουν
φανατικά ασυμβίβαστοι.
Σηκώνονται, φωνάζουν στους αγγέλους:
«Εμείς, συνάδελφοι, το χρέος μας το κάναμε.
η ευθύνη ανήκει τώρα στο θεό.
ανήκει στους κυβερνήτες. Ανήκει στο έθνος».

Αποσύρονται . ανεβαίνει ο ήλιος,
ξεκινούν τα λεωφορεία, ξυπνούν
οι δημόσιοι υπάλληλοι.

Eμπνευστήκαμε,  και κάναμε αυτή την ωραία παράσταση!

Από μέρες προετοιμαζόμουνα, διάβαζα τον ρόλο μου. Την Πέμπτη φόρεσα το μπλε παντελόνι και το άσπρο μου πουκάμισο και πήγα. Είχα λίγο άγχος για το πώς θα βγω, πώς θα πω τα λόγια μου αλλά όταν ήρθε η σειρά μου πιστεύω ότι τα πήγα μια χαρά. Οι γονείς μας φάνηκε να το απολαμβάνουν κι εμείς νιώσαμε χαρούμενοι που τα καταφέραμε. Χάρηκα που τραγουδήσαμε για αυτούς που αγωνίστηκαν στο Πολυτεχνείο. Θα ήθελα του χρόνου να έχω μεγαλύτερο κείμενο να πω. Περάσαμε μια υπέροχη μέρα. Ελπίζω οι γονείς μας και οι δάσκαλοί μας να είναι περήφανοι για εμάς.

ΦΩΤΗΣ ΚΩΣΤΕΛΟΣ

Χάρηκα που οι γονείς μας ήρθαν να δουν την προσπάθειά μας. Μου άρεσαν τα τραγούδια και που μας βοήθησαν με το πιάνο, τα βιολιά και τις φλογέρες. Οι δασκάλες μας, μας έδειχναν πού να στεκόμαστε, με πόση έμφαση να πούμε τα λόγια μας και, το βασικότερο, μας έλυναν όποιες απορίες είχαμε. Η σκηνή του καφενείου ήταν από τις πιο αστείες, όπως και εκείνη που ο Νίκος ο Μπέκας, που έκανε τον σύζυγό μου, είπε «Τι έγινε συμφώνησε ο Παπανδρέου με τον Μητσοτάκη;». Στο σημείο αυτό έπεσε πολύ γέλιο από όλους τους θεατές.

ΝΑΓΙΑ ΓΙΟΒΑΝΑΚΗ

Ο δικός μου ο ρόλος μου άρεσε περισσότερο από όλους επειδή έκανα τον Λευτέρη, έναν νέο που αγωνιζότανε με τον τρόπο του για τη Δημοκρατία. Επίσης μου άρεσαν τα σκηνικά καθώς και τα τραγούδια που ερμηνεύσαμε. Αυτό που θα μου μείνει αξέχαστο ήταν που στο τέλος όλοι σηκωθήκαμε όρθιοι και είπαμε τον Εθνικό μας Ύμνο.

ΙΩΑΝΝΗΣ ΤΣΑΧΑΛΗΣ

Εμένα μου άρεσαν όλα τα παιδιά όπως έπαιξαν τον ρόλο τους, μου άρεσε που κάναμε πρόβες θέλοντας την Πέμπτη 17 Νοεμβρίου όλοι όσοι θα μας παρακολουθούσαν να θυμηθούν αυτό το ιστορικό γεγονός. Κι αυτό που μου άρεσε περισσότερο ήταν που η μαμά μου με έβλεπε να λέω τα λόγια μου.

ΣΩΤΗΡΗΣ ΚΟΡΙΤΣΙΑΔΗΣ

Από τους ρόλους μου άρεσε ο ρόλος του Γιώργου του Κουτρούλη που έπαιζε ένα νέο φοιτητή που τον πυροβολούν στην καρδιά και εκείνος βγάζει από το πουκάμισό του κόκκινα ροδοπέταλα που συμβολίζουν το αίμα του. Μαζί του έπαιζε έναν ωραίο ρόλο η συμμαθήτριά μας Μαρία Μπεζάτ που έκανε μια φοιτήτρια. Μετά η Ισιδώρα και η Αναΐς απάγγειλαν ένα ποίημα ως επικήδειο.

ΑΛΚΙΒΙΑΔΗΣ ΣΑΪΤΗΣ

Στην παράσταση που δώσαμε μου άρεσαν πολλές σκηνές και βεβαίως η δική μου. Μία άλλη σκηνή που μου άρεσε ήταν αυτή του Νικόλα και της Νάγιας. Διασκεδάσαμε πολύ!

ΚΑΛΛΙΡΡΟΗ ΚΑΡΑΛΕΚΑ

Εκτός από τον δικό μου ρόλο μου άρεσε η σκηνή στο καφενείο με τον πελάτη που ζητούσε περιποιημένο μεζέ από τον κυρ Βασίλη τον καφετζή.

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΘΕΟΧΑΡΗΣ

Εγώ ήμουν αστυνομικός, φόρεσα και ένα ωραίο καπέλο. Ήμουν και οδοκαθαριστής, είχα και μια σκούπα και σκούπιζα τις οδούς. Μου άρεσε που δεν ήταν πολύ μεγάλος και δύσκολος ο ρόλος μου. Ήρθε και η περσινή μας δασκάλα, η κυρία Βαρβάρα, να μας δει και να μας φέρει δωράκια.

ΑΓΓΕΛΟΣ ΑΒΟΥΡΗΣ

Από όλη την παράσταση αυτό που μου άρεσε περισσότερο ήταν ότι όλα τα παιδιά έλεγαν τον ρόλο τους σαν να τον ζούσαν πραγματικά. Επίσης με συγκίνησαν τα τραγούδια που τραγουδήσαμε και η χαρά των γονιών μας όταν τελείωσε η γιορτή.

ΣΤΕΛΛΑ ΚΟΡΟΥ

Μου άρεσαν τα κείμενα, τα τραγούδια και οι ζωγραφιές που έφτιαξε ο κύριος Μάνος. Χάρηκα που με τη συμμετοχή όλης της τάξης φτιάξαμε μια τόσο ωραία παράσταση. Μου άρεσαν οι ρόλοι μας και ότι όλοι προσπαθήσαμε, κυρίως οι δασκάλες μας για να γίνει αυτό το θεατρικό έργο.

ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΟΥΤΡΟΥΛΗΣ

Η γιορτή είχε θέμα την εποχή που ο Παπαδόπουλος μαζί με άλλους στρατιωτικούς πήραν την εξουσία με τα όπλα χωρίς να το θέλουν οι Έλληνες. Μετά από 7 χρόνια οι φοιτητές ξεσηκώθηκαν, κλείστηκαν στο Πολυτεχνείο και προσπάθησαν να ξεσηκώσουν τους Έλληνες για να διώξουν τους δικτάτορες και να ξαναφέρουν τη Δημοκρατία. Έτσι και εμείς εμπνευστήκαμε και κάναμε αυτή την ωραία παράσταση. Όταν ήρθε η σειρά μου να παίξω φοβήθηκα ότι μπορεί να με κοροϊδέψουν που έκανα τη «μαμά». Τελικά όλα πήγαν καλά και ο κόσμος μας έδωσε ένα μεγάλο χειροκρότημα.

ΑΜΑΛΙΑ ΤΑΜΠΑΚΟΠΟΥΛΟΥ

Η παράσταση δεν μου πολυάρεσε γιατί το πρώτο τραγούδι δεν το είπαμε πολύ καλά. Επίσης μου φαίνεται ότι είπα τον ρόλο μου πολύ γρήγορα. Κατά τα άλλα την κάναμε πολύ καλά.

ΕΛΕΝΑ ΑΠΟΣΤΟΛΙΔΟΥ

Μου άρεσε πολύ η σκηνή  μου, αυτό δεν σημαίνει ότι δεν μου άρεσαν οι σκηνές των άλλων παιδιών. Εκτός από τη δική μου, ήταν πολύ αστεία και μου άρεσε η σκηνή της Λήδας που υποδυόταν τη μάνα που μάλωνε την κόρη. Όλο το θεατρικό ήταν υπέροχο!

ΦΙΛΙΠΠΑ ΚΑΡΛΟΥ

Ήρθε πολύς κόσμος να μας δει, ήταν όλοι οι γονείς των φίλων μου. Μου άρεσε πολύ η σκηνή του καφενείου, αλλά και οι άλλες που ήταν πότε αστείες πότε σοβαρές. Ο μπαμπάς μου που μας είδε είπε «Τι πράγματα είναι αυτά που σας μαθαίνουνε!».
Στο τέλος έμαθα ότι είχε έρθει και η κ. Βαρβάρα να μας δει όπως και μια φίλη της μαμάς μου η κ. Γιούκα.

ΙΣΙΔΩΡΑ ΑΡΚΟΥΛΑΚΗ

Από τα θεατρικά μου άρεσαν οι διάλογοι στη σκηνή του καφενείου, το σημείο που ακούστηκε το ραδιόφωνο, οι μυστικοί αστυνομικοί με τις εφημερίδες και τα μαύρα γυαλιά!

ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΠΑΡΠΑΡΙΑΣ

Top