Όπως όλοι γνωρίζουμε, η Ευρωπαϊκή Ένωση σταδιακά διευρύνεται ενσωματώνοντας όλο και περισσότερες χώρες. Αυτό προκαλεί, αρχικά, φόβο μήπως η ενοποίηση αυτή οδηγήσει στην απώλεια των εθνικών μας ιδιαιτεροτήτων, των μοναδικών χαρακτηριστικών της κάθε χώρας-μέλους της Ε.Ε. Η προέλευση όμως αυτού του φόβου δε σχετίζεται με την ενοποίηση. Η επέκταση της αγοράς, η σύνδεση των τοπικών κοινωνιών με τον διεθνή χώρο μέσα από το διαδίκτυο έχει οδηγήσει στην τυποποίηση των πολιτιστικών προϊόντων. Παρουσιάζεται μάλιστα το φαινόμενο να επηρεάζεται πολλές φορές η πολιτιστική ταυτότητα λαών από την κυριαρχία άλλων πιο ισχυρών και προβεβλημένων χωρών του κόσμου.
Ωστόσο, εκτός από φόβους αναπτύσσονται και προσδοκίες από αυτή την ενοποίηση. Πρώτα από όλα, ελπίζω τα κράτη-μέλη της Ε.Ε. να εγγυηθούν ειρήνη μεταξύ των ίδιων, αλλά και στις σχέσεις τους με τις άλλες χώρες του κόσμου. Επιπροσθέτως, ελπίζω όλα τα κράτη-μέλη να αγωνιστούν για την οικονομική ενίσχυση των φτωχών λαών που πλήττονται από φτώχεια, οικονομική εξαθλίωση, ανεργία και ασθένειες. Πρέπει οι λαοί, να σταθούμε δίπλα σε κράτη που έχουν ανάγκη από βασικά αγαθά ως μέλη της Ε.Ε. Τέλος, θα πρέπει όλα τα κράτη-μέλη να συνεργαστούν με ουσιαστικό διάλογο για την αντιμετώπιση σημαντικών κοινωνικών και περιβαλλοντικών προβλημάτων, βασική μου ελπίδα για το μέλλον. Η Ευρώπη, αλλά και όλος ο κόσμος, αντιμετωπίζει συνεχώς προβλήματα που αφορούν την υγεία, την εκπαίδευση, το περιβάλλον, τις κοινωνικές ανισότητες, τα οποία χρειάζονται επειγόντως επίλυση.
Συμπερασματικά, έχω σοβαρές ανησυχίες και φόβους για αυτή την ενοποίηση της Ε.Ε., η οποία συνεχώς εξελίσσεται, όμως και αρκετές ελπίδες ότι στο μέλλον θα επωφεληθούμε από αυτό. Για αυτό τον λόγο, υπερτερούν κατά τη γνώμη μου οι αισιόδοξες προοπτικές από τους φόβους.
