Μετά από πρόταση της Περιφέρειας Κρήτης και με τη συμβολή του Παγκοσμίου Συμβουλίου Κρητών, το 2019 έχει ανακηρυχθεί ως «Έτος Ερωτόκριτου», σύμφωνα με απόφαση του Υπουργείου Πολιτισμού και Αθλητισμού.
Πρόκειται για μια απόφαση που θα φέρει στο επίκεντρο τον Κρητικό πολιτισμό στην Ελλάδα και το εξωτερικό, με απώτερο στόχο τη διεθνοποίηση του μηνύματος του Ερωτόκριτου και την προώθησή του στην άυλη πολιτιστική κληρονομιά της UNESCO.
Το σκεπτικό της πρότασης και των ενδεικτικών δράσεων που υποβλήθηκαν στο Υπουργείο Πολιτισμού, όπως προβλέπει η σχετική διαδικασία, καλύπτει τη σύνδεση της πολιτιστικής «οντότητας» του Ερωτόκριτου με πολλαπλή σημειολογία, εντός κι εκτός Ελλάδος.
Οι τομείς που επιδιώκεται να συνδεθούν διαθεματικά είναι οι ακόλουθοι:
- εκπαίδευση, επιστήμες και καλές τέχνες, φυσικό περιβάλλον, θρησκεία
- πολιτική, οικονομία, επιχειρηματικότητα, αθλητισμός
- διατροφή, τουρισμός, κοινωνία και ελληνική παιδεία
Το αξιακό μήνυμα του έργου, επιδιώκεται να προαχθεί ,μέσα από τις εξής κατευθυντήριες γραμμές:
- η παράδοση και η αναγέννηση
- η επιμονή και ο αγώνας
- η ευγενής άμιλλα
- το θάρρος και η αξιοπρέπεια
- το πάθος, η θυσία και η αγάπη
Οι καιροί μάς αποδεικνύουν περίτρανα ότι η αφοσίωση, η επιμονή, η υπομονή και, πάνω από όλα, η ανιδιοτέλεια των αισθημάτων, η προσωπική αρετή και το φιλότιμο οδηγούν στη δικαίωση και τη συνεργασία, ενάντια σε όλα τα εσωτερικά και εξωτερικά κοινωνικά εμπόδια.
Οι ακατάλυτες στον χρόνο Γνώση κι Αρετή,σε αντίθεση με τα πλούτη και την εξουσία ,που είναι αγαθά φθαρτά κι εφήμερα, υπογραμμίζουν τον πρωταρχικό ρόλο της προσωπικότητας του ατόμου απέναντι στην κοινωνική τάξη από την οποία προέρχεται.
Ο χαρακτήρας του ποιήματος του Βιτσέντζου Κορνάρου,είναι συμβολικός και αλληγορικός και καθιστά το έργο διαχρονικό κι επίκαιρο, αφού ο λόγος του είναι πάντα δυνατός για κάθε άνθρωπο που αναζητά αξίες και ιδανικά, για να “τρέφει” και να δυναμώνει την ψυχή του…
«Όλα τα πλούτη κι οι αφεντιές εσβήνουν και χαλούσι
και μεταλλάσσουν, κι οι καιροί συχνιά τα καταλούσι,
μα η γνώση εκεί που βρίσκεται και τσ” ευγενιάς τα δώρα
ξάζου άλλο παρά βασιλειά, παρά χωριά και χώρα·
ουδ” ο τροχός δεν έχει εξάν, ως θέλει να γυρίσει,
τη γνώση και την αρετή ποτέ να καταλύσει».
Σοφία Δρούκα, καθηγήτρια (ΠΕ02)
