Στο βιβλίο αυτό αναφέρεται η ζωή μιας οικογένειας πολιτικών προσφύγων, που ζουν εξόριστοι στη Μόσχα της Ρωσίας. Αφηγητής είναι ένα πάνινο γαϊδουράκι ,δώρο των παιδιών από τον θείο Πλάτωνα, που ζει στην Ελλάδα.

Το βιβλίο αυτό το διάβασα κατά τη διάρκεια της καραντίνας και μου άρεσε πολύ, καθώς διατήρησε αμείωτο το ενδιαφέρον μου μέχρι το τέλος.

Τα συναισθήματα που μου προκάλεσε ήταν ανάμεικτα. Στην αρχή ένιωσα έντονη στεναχώρια, βλέποντας αυτή την οικογένεια να βρίσκεται μακριά από τη χώρα της, αλλά και τα αγαπημένα τους πρόσωπα, προσπαθώντας να χτίσουν μία νέα ζωή μακριά από τις συμφορές του εμφυλίου. Στη συνέχεια ένιωσα την αγωνία τους αλλά και την ελπίδα για επαναπατρισμό και στο τέλος ήρθε η ανακούφιση και η χαρά, γιατί επιτέλους κατάφεραν να επιστρέψουν  στην Ελλάδα.

Η πιο αγαπημένη μου σκηνή ήταν αυτή του αποχαιρετισμού, η οποία ήταν πολύ συγκινητική τόσο για τους ήρωες όσο και για μένα. Από τη μία πλευρά ήταν κάτι που περίμεναν με ανυπομονησία τόσα χρόνια, αλλά από την άλλη, δυσκολεύτηκαν να πουν αντίο στους γνωστούς και φίλους που είχαν κάνει εκεί όλο αυτό το διάστημα που έζησαν εκεί.

Η γλώσσα είναι απλή και κατανοητή, με αμεσότητα και λιτότητα στους διαλόγους. Επίσης κυριαρχούν όμορφες εικόνες της Σοβιετικής Ένωσης και πολλές ρεαλιστικές σκηνές, όπως τα παιχνίδια και η πρώτη μέρα στο σχολείο.

Πιστεύω ότι αυτό το βιβλίο είναι ιδανικό για εφήβους οι οποίοι γνωρίζουν τα ιστορικά γεγονότα και μπορούν να κατανοήσουν καλύτερα το περιεχόμενό του.

Ο βαθμός που θα έβαζα είναι 8/10 και σίγουρα θα πρότεινα στα παιδιά της ηλικίας μου να το διαβάσουν.

Γιάννης Αρμάος, (Γ3)