Το παγκόσμια πλέον διαδεδομένο αυτό βιβλίο, που έχει μεταφραστεί σε πάρα πολλές γλώσσες, έχει στιγματίσει τις καρδιές της πλειονότητας των ανθρώπων που έχουν σπεύσει να το διαβάσουν. Το βιβλίο αυτό είναι η οριστική έκδοση του ημερολογίου της Άννας Φρανκ, χωρίς περικοπές και επιπλέον με ορισμένες προσθήκες και αλλαγές, που είχε κάνει η ίδια, λίγους μήνες πριν από τη σύλληψή της, όταν άκουσε στο ραδιόφωνο ότι γραπτά σαν τα δικά της θα δημοσιεύονταν μετά τον πόλεμο ως μαρτυρίες των απλών ανθρώπων για τη ζωή τους κάτω από τη γερμανική κατοχή στην Ολλανδία. Αλλά το ημερολόγιο της Άννας Φρανκ, εκτός από την καταγραφή της καθημερινής τραγωδίας των θυμάτων του ναζισμού, εκφράζει τον πόνο χιλιάδων ανθρώπων για τις εκατομμύρια ψυχές που χάθηκαν, ενώ συνάμα δείχνει τις δύσκολες καταστάσεις και τα εφηβικά ξεσπάσματα που δημιουργούνται σε μια τραγική περίοδο της ανθρωπότητας , από ένα κορίτσι που δεν χάνει ποτέ την αισιοδοξία του.
Η Άννα είναι ένα πολύ εκφραστικό και θαρρετό παιδί , που ζει τη ζωή της με ανεμελιά και ευθυμία, κάτω όμως από το αντισημιτικό κατεστημένο της εποχής. Αρχικά ο τόπος κατοικίας της βρισκόταν στο Άμστερνταμ, όπου ζούσε με τους γονείς της και την αδελφή της κάνοντας παρέες και προσπαθώντας να εκφράσει όλα αυτά που βίωνε με τον μοναδικό της τρόπο στο ημερολόγιο της, αφού και στις αρχές ακόμα, το φαινόμενο του μίσους εναντίον των Εβραίων ήταν υπαρκτό. Αργότερα όμως, όταν οι διωγμοί εναντίων των Εβραίων κλιμακώθηκαν, η οικογένεια προκειμένου να γλιτώσει από τους Ναζί πήρε την καθοριστική απόφαση να καταφύγει στην σοφίτα του γραφείου του πατέρα της Άννας, Όττο Φρανκ. Εκεί,, η μικρή Άννα νιώθοντας αποξενωμένη εκφράζει τα όνειρα και τον φόβο μιας έφηβης, που δε διαφέρουν από τα όνειρα και τις ανησυχίες των εφήβων οποιασδήποτε εποχής. Είναι ένα δυναμικό και ειλικρινές κορίτσι, που νιώθει πιεσμένη και δεν διστάζει να σχολιάζει θέματα για μεγάλους, όπως η πολιτική και συχνά έρχεται σε αντιπαράθεση με όσους της ασκούν αυστηρή κριτική και τη χαρακτηρίζουν ανάγωγη λόγω του χαρακτήρα της. Παράλληλα, ενώ προσπαθεί με απίστευτη ωριμότητα να κρατήσει την ψυχραιμία της, διατηρεί μια καρτερική στάση, παρόλο που τα συναισθήματά της πάντα στο τέλος την κατακλύζουν. Αισθάνεται ως ο αποδιοπομπαίος τράγος της οικογένειας και συχνά νιώθει ότι οι άλλοι γύρω την απαξιώνουν και δεν νοιάζονται για τα αισθήματά της, με αποτέλεσμα να αποφεύγει να τα εκφράσει. Έτσι, υπομένει όλες τις ασταμάτητες προσβολές που δέχεται, γράφοντας τα πάντα στο ημερολόγιο της, ενώ ονειρεύεται για ένα καλύτερο μέλλον με φιλοδοξίες για τη ζωή ως την τελευταία στιγμή, χωρίς να χάνει την ελπίδα της. Με απόλυτη ειλικρίνεια και χιούμορ, μέσα στις προσωπικές της περιγραφές, προσπαθεί να διατηρήσει μέσα στον κίνδυνο, την ελευθερία της σκέψης και τη χαρά της παιδικής της αθωότητας.
Εν τέλει, βέβαια, οι Ναζί ανακαλύπτουν την κρυψώνα τους και λεηλατούν τα προσωπικά αντικείμενα της οικογένειας και των ατόμων που υπήρχαν στην σοφίτα και τους διατάζουν να ετοιμαστούν για να τους μεταφέρουν στα στρατόπεδα συγκέντρωσης. Δυστυχώς ,παρόλο το κουράγιο που έδειξε η Άννα ,ο τύφος, οι κακουχίες στο στρατόπεδο αλλά κυρίως η σκέψη ότι όλα τα μέλη της οικογένειάς της ήταν νεκρά, την οδηγούν και την ίδια στο θάνατο. Το μόνο μέλος της σοφίτας που επέζησε από την οικογένεια της Άννας ήταν ο Όττο Φρανκ, που επιστρέφοντας στην Ολλανδία ,μετά τον πόλεμο, βρήκε το ημερολόγιο της κόρης του, το οποίο εκδόθηκε μετά τον θάνατο του.
Το βιβλίο αυτό, με άγγιξε πραγματικά και βαθιά και μου δημιούργησε ανάμεικτα συναισθήματα με κυρίαρχο το αίσθημα του θαυμασμού προς όλους αυτούς τους ανθρώπους που υπέμειναν μέχρι τελικής πτώσεως όλα αυτά που τους προκάλεσε ο ρατσισμός και ο πόλεμος. Πρόκειται για ένα βιβλίο με ιστορικά στοιχεία που σχετίζονται με τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, όχι στα πεδία μάχης, αλλά στις διώξεις που υπέστησαν οι Εβραίοι από τους Ναζί ,όπως το περιβόητο Ολοκαύτωμα, που οδήγησε στο θάνατο και στα βασανιστήρια εκατομμύρια ανθρώπους. Διαβάζοντας το βιβλίο αυτό διαπιστώνει κανείς την απόλυτη φρίκη του πολέμου, που καταστρέφει τον άνθρωπο, οδηγώντας τον σε πράξεις απάνθρωπες, που προσβάλλουν την υπόστασή του και τις πνευματικές αξίες της ζωής.
Επιπλέον, το ημερολόγιο της Άννας Φρανκ, κεντρίζει αμέσως το ενδιαφέρον του αναγνώστη, έχοντας σε μεγάλο βαθμό στοιχεία μυστηρίου και έντονης δράσης. Το βιβλίο απευθύνεται σε όλες τις ηλικίες, ενώ κατά τη γνώμη μου θα ήταν καλό να διαβάζεται κυρίως από νεαρές ηλικίες ,ώστε τα παιδιά να μάθουν από μικρά να αναλογίζονται την σοβαρότητα του πολέμου και των ρατσιστικών επιθέσεων, έτσι ώστε να αποφεύγουν κάθε μορφή βίας, προτιμώντας πάντα τον διάλογο και τη συμφιλίωση στις κοινωνικές τους σχέσεις.
Τέλος, κάτι που θεωρώ ακράδαντα ως πολύ σημαντικό, θα ήταν η συχνότερη προβολή αυτής της σημαντικής περιόδου της παγκόσμιας ιστορίας στο έθνος της Γερμανίας και πιο συγκεκριμένα στους νέους, που οφείλουν να είναι ενήμεροι γι΄ αυτό το τραγικό κομμάτι του παρελθόντος, διότι προσωπικά πιστεύω ότι και αυτοί αντίστοιχα υποχρεούνται να γνωρίζουν όλα όσα συνέβησαν τότε. Μόνο έτσι θα διαμορφώσουν τη δική τους άποψη περί του συγκεκριμένου θέματος, αντικρούοντας με τον τρόπο αυτό οποιονδήποτε προσπαθεί να αναβιώσει τις αντιλήψεις του ναζισμού και να αμφισβητήσει την ύπαρξη του Ολοκαυτώματος .
Η Άννα Φρανκ για μένα αποτελεί θαυμαστό πρότυπο και παράδειγμα προς μίμηση. Παρότι είναι ένα απλό αθώο κορίτσι που βρέθηκε στη δίνη του πολέμου, βρήκε το θάρρος και τη δύναμη, με εργαλείο το ιδιαίτερο χάρισμά της να γράφει, να μείνει στην ιστορία μεγαλουργώντας μετά θάνατον.
Για να συνοψίσω , πιστεύω ότι όλοι μας αξίζει να διαβάσουμε ένα τόσο ιδιαίτερο βιβλίο καθώς, εκτός από την ιστορική του αξία και την απεικόνιση όλων των παραπάνω γεγονότων που αναφέραμε, μας βοηθά στην απόκτηση μιας πιο φιλοσοφημένης και καλλιεργημένης σκέψης, ώστε να είμαστε σε θέση να αποτρέψουμε τη δημιουργία παραπλήσιων βάναυσων και σκληρών συμπεριφορών στο μέλλον. Ο σεβασμός των ανθρώπινων δικαιωμάτων και το δικαίωμα της ελευθερίας της σκέψης είναι οι απαρχές του πολιτισμού και χωρίς αυτά δεν νοείται οποιαδήποτε πνευματική εξέλιξη για το ανθρώπινο είδος.
Αργυρώ Γιαλυράκη (Γ3)
