Η Πομπηία χτίστηκε τον 8ο αιώνα π.χ. στους πρόποδες του Βεζούβιου. Είχε πληθυσμό 20.000-30.000 κατοίκους και βρισκόταν στη νότια Ιταλία, κοντά στη Νάπολη. Το κλίμα της ήταν ήπιο. Η Πομπηία επηρεάστηκε από τον ελληνορωμαϊκό πολιτισμό, όταν έπεσε στα χέρια των Ρωμαίων.
Το 62 μ.Χ. ένας μεγάλος σεισμός, 6 ρίχτερ, προκάλεσε μεγάλες ζημιές στην πόλη. Οι φωτιές που ακολούθησαν πανικόβαλαν τους κατοίκους. Από το 62μ.Χ. έως το 79μ.Χ. οι κάτοικοι ασχολήθηκαν με την αποκατάσταση των ζημιών που προκλήθηκαν από τον σεισμό αν και οι έρευνες έχουν δείξει πως οι ζημιές δεν αποκαταστάθηκαν ποτέ πλήρως.
Περίπου το 79μ.Χ., ο Βεζούβιος έκανε μια τεράστια έκρηξη, που εξαφάνισε κυριολεκτικά ολόκληρη την πόλη. Η Πομπηία θάφτηκε από λάβα σε βάθος επτά μέτρων.
Μελέτες έδειξαν ότι χρειάστηκαν μόνο 15 λεπτά για να εξαφανιστεί ο πληθυσμός της Πομπηίας. Ένα μεγάλο μέρος του πληθυσμού πέθανε από ασφυξία.
Ένα τμήμα της Πομπηίας βρέθηκε τυχαία το 1592 λόγω της κατασκευής του υδραγωγείου «Τόρε Ανουντσιάτα». Οι μεγάλες ανασκαφές, όμως, έγιναν 150 χρόνια μετά, δηλαδή το 1748. Η πόλη διατηρήθηκε θαμμένη κατά τη διάρκεια των χρόνων, λόγω της έλλειψης αέρα και υγρασίας.
Ένας από τους πολλούς λόγους για να επισκεφτείς την Πομπηία είναι οι πετρωμένοι άνθρωποι που πέθαναν κατά την περίοδο της έκρηξης του ηφαιστείου.
Θεωρείται ότι στη Πομπηία με την έκρηξη του ηφαιστείου, ο χρόνος πάγωσε, γιατί βρισκόταν θαμμένη κάτω από τη λάβα για περίπου 2.000 χρόνια. Σήμερα είναι σαν μια πόλη-θαύμα, καθώς ακόμα και οι τοιχογραφίες της έχουν διατηρήσει σχεδόν το ίδιο χρώμα που είχαν τότε, λόγω της λάβας.
(Πληροφορίες για το άρθρο αντλήθηκαν από τις ιστοσελίδες: huffingtonpost.gr, el.wikipedia.org και ethnos.gr)
Κωνσταντίνος Βαϊόπουλος (Α΄1)
