Tag: Ευρωπαϊκή Ένωση

Συνέντευξη με την ευρωβουλευτή Ρόδη Κράτσα

Απρ. 04 Συνεντεύξεις 0 σχόλια

των μαθητών Βασιλείου Παύλου, Αρλέτου Ευαγγέλου και της μαθήτριας Νότη Δέσποινας

Ρόδη Κράτσα – Τσαγκαροπούλου. Ευρωβουλευτής της Ν.Δ. & Αντιπρόεδρος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου 2007-2012.

Α. Π. Τι ήταν αυτό που σας ώθησε στο να ασχοληθείτε με την πολιτική και ειδικότερα με ευρωπαϊκά ζητήματα;

           

Ρ. Κ. Μικρή δεν είχα ονειρευτεί ότι θα γινόμουν πολιτικός αλλά πάντα είχα οράματα και πάντα ήθελα να έχω παρέμβαση στην κοινωνία κυρίως στο κτίσιμο μιας Ενωμένης Ευρώπης. Από φοιτήτρια στην Ελβετία ήμουν δραστηριοποιημένη στα ευρωπαϊκά κινήματα για μία Ευρώπη ανθρώπινη με ισότιμη συμμετοχή όλων των λαών που προστατεύει τις αξίες της δημοκρατίας και του ανθρωπισμού. Μετά το πέρας των σπουδών μου στην πολιτική κοινωνιολογία αλλά και με μεταπτυχιακές σπουδές στην ευρωπαϊκή ολοκλήρωση είχα δύο στόχους: την ακαδημαϊκή καριέρα και την ευρωπαϊκή και διεθνή δραστηριότητα, οι οποίοι ομολογουμένως με συγκινούσαν. Απετέλεσαν τελικά και τη βάση της μετέπειτα ενασχόλησής μου με τα κοινά και της εκλογής μου ως ευρωβουλευτού. Τη στιγμή που ο τότε Πρόεδρος της Ν.Δ. Κώστας Καραμανλής με κάλεσε να συμμετάσχω στο συνδυασμό της παράταξης ως υποψήφια ευρωβουλευτής, ήμουν δραστηριοποιημένη τόσο διεθνώς όσο και στο εσωτερικό της χώρας αλλά και της παράταξης. Ήμουν δε παράλληλα δημοτική σύμβουλος Αθηναίων με δήμαρχο τον Δημήτρη Αβραμόπουλο. Πάντα αναζητούσα έμπνευση, συγκινήσεις, δραστηριότητες με στόχους συγκεκριμένους. Όλα αυτά απετέλεσαν μία καλή βάση για την μετέπειτα πολιτική ενασχόληση, η οποία πάντα με γοητεύει.

Α. Π. Πιστεύετε ότι η Ελλάδα μπορεί κάποια στιγμή να «βγει» από την οικονομική κρίση που την ταλαιπωρεί και να εξελιχθεί σε ισχύουσα δύναμη σε πολιτικό, οικονομικό, κοινωνικό επίπεδο, εμπνέοντας άλλες χώρες; Πιστεύετε ότι η Ελλάδα αποτελεί ισχυρό μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης;

                 

Ρ. Κ. Οι ενδείξεις πως το 2014 θα αποτελέσει ορόσημο θετικών εξελίξεων και ανάκαμψης για την οικονομία και την κοινωνία επαληθεύονται. Η επίτευξη 2,9 δις ευρώ πρωτογενούς πλεονάσματος πιστοποιεί το μοναδικό επίτευγμα δημοσιονομικής προσαρμογής του ελληνικού λαού σε παγκόσμια κλίμακα. Μετασχηματίζεται η οικονομία, το κράτος, αφήνουμε πίσω τις παθογένειες που μας έφθασαν στα πρόθυρα της χρεωκοπίας. Ο Πρωθυπουργός Αντώνης Σαμαράς και η κυβέρνηση προέβησαν άμεσα στην αποκατάσταση των αδικιών με την ενίσχυση Ελλήνων, με βάση εισοδηματικά και περιουσιακά κριτήρια, την αποκατάσταση των περικοπών στους ένστολους, έκτακτες ενισχύσεις για τους άστεγους, μείωση των ασφαλιστικών εισφορών για ώθηση στην απασχόληση και αύξηση αποδοχών των εργαζομένων σε όλο τον ιδιωτικό τομέα. Αναμένονται περισσότερα μέτρα ανάκαμψης και ανάπτυξης ενώ οι πληρωμές ληξιπρόθεσμων οφειλών φέτος θα φτάσουν τα 2,8 δισεκατομμύρια με άμεση ρευστότητα στην οικονομία. Παράλληλα, τα επιτεύγματα αυτά αποτελούν και διαπραγματευτικό όπλο με τους εταίρους μας για την ελάφρυνση του χρέους και πρέπει να συνδυαστεί με την αξιοποίηση των ευρωπαϊκών πόρων για την ενίσχυση της παραγωγικότητας και της παιδείας. Βέβαια, μένουν ακόμα πολλές σημαντικές διαρθρωτικές αλλαγές αναπτυξιακού χαρακτήρα για την απελευθέρωση της οικονομίας, την αύξηση της ανταγωνιστικότητας, την αντιμετώπιση των παθογενειών που λειτουργούν ακόμη ως τροχοπέδη. Για τους λόγους αυτούς πρέπει να προχωρήσουμε με πολιτική αποφασιστικότητα αλλά και κοινωνική υπευθυνότητα κι ευαισθησία. Οι μεταρρυθμίσεις δεν σταματούν αλλά πρέπει να προσαρμόζονται στις ανάγκες του διεθνούς ανταγωνισμού και των κοινωνικών ομάδων. Οι προκλήσεις αυτές αφορούν στην πολιτεία, την ίδια την κοινωνία και ολόκληρο το πολιτικό σύστημα.

Α. Π. Από ό,τι γνωρίζουμε, έχετε συναντήσει σημαντικά πρόσωπα του πολιτικού χώρου από όλο τον κόσμο. Τι σημαίνει για εσάς αυτή η εμπειρία και ποια συνάντηση σας έκανε ιδιαίτερη εντύπωση;

 

Ρ. Κ. Κάθε επικοινωνία με ένα σημαντικό πρόσωπο έχει την αξία της και τη δυναμική της. Ο Δαλάι Λάμα εκπέμπει εσωτερική δύναμη και σοφία που αγγίζει τον απλό άνθρωπο, ο Τόνι Μπλερ είναι γοητευτικός ομιλητής και συνομιλητής, ο Χέλμουτ Κολ γίγαντας, ο Λεχ Βαλέσα σύμβολο αντίστασης, ο Βάκλαβ Χάβελ δυνατό πνεύμα ελευθερίας, η Μαλάλα νεαρά ηρωίδα και τόσοι άλλοι δυνατοί, εντυπωσιακοί άνθρωποι και όχι επώνυμοι οπωσδήποτε.

Πηγή: αρχείο κας ευρωβολευτού Κράτσα Ρόδης. Με τον Tenzin Gyatso, Παναγιότατο 14ο Δαλάι Λάμα και ηγέτη του θιβετιανού βουδισμού στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο στις Βρυξέλλες (2008).

Α. Π. Σε σχέση με την Διεθνή Οργάνωση για το Βραβείο «Γυναίκες της Ευρώπης», γιατί πιστεύετε ότι αποτελεί ένα σημαντικό θεσμό και πώς πιστεύετε ότι συντείνει στην προώθηση των γυναικείων δικαιωμάτων διεθνώς;

Ρ. Κ. Η Διεθνής Οργάνωση για την Προώθηση των Γυναικών της Ευρώπης (AIPFE) είναι σημαντική γιατί αποκαλύπτει τη δύναμη των γυναικών και τη σημασία του έργου τους. Οι γυναίκες αποτελούν σημαντικό ανθρωπινό δυναμικό, τόσο ποσοτικά όσο και ποιοτικά, αναγκαίο και πολύτιμο για την υλοποίηση μιας ενωμένης ανθρώπινης και δημοκρατικής Ευρώπης. Όμως, τα σημαντικά τους επιτεύγματα συχνά στερούνται προβολής και αξιοποίησης και οι ίδιες δεν συμμετέχουν ανάλογα με τις δυνατότητές τους στις διεργασίες.

Έτσι, η Οργάνωση με παραρτήματα και συνεργαζόμενους φορείς στις περισσότερες χώρες-μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης, έχει στόχο την ενημέρωση, την αφύπνιση και την ενθάρρυνση της συμμετοχής των γυναικών στο ευρωπαϊκό γίγνεσθαι, την αναγνώριση του έργου τους υπέρ της Ευρώπης, την προβολή βέλτιστων πρακτικών αλλά και τη συνεργασία και δικτύωση μεταξύ των γυναικών της Ευρώπης. Φιλοδοξούμε λοιπόν οι γυναίκες να έχουν όλες τις δυνατότητες κι ευκαιρίες για να συμβάλλουν σε μία καλύτερη Ευρώπη κι έναν καλύτερο κόσμο. Η κρίσιμη εποχή μας απαιτεί λοιπόν μεγαλύτερη παρουσία και φωνή από τις γυναίκες.

Πηγή: αρχείο κας ευρωβουλευτού Κράτσα Ρόδης, από τη «ΑΓΟΡΑ» 2009, τη συνάντηση του δικτύου των βραβευμένων γυναικών Club de Rhodes στη Ρόδο.

Α. Π. Παρατηρήσαμε ότι σπουδάσατε στο εξωτερικό με ειδίκευση στην Πολιτική Κοινωνιολογία. Τι θα συμβουλεύατε τους νέους που επιδιώκουν να ακολουθήσουν σπουδές στο εξωτερικό; Τι θα συμβουλεύατε τους νέους ειδικότερα τους μαθητές της Α’ Λυκείου που υποβάλλονται σε ένα τόσο εξετασιοκεντρικό σύστημα με την τράπεζα θεμάτων και τις Πανελλήνιες;

 

Ρ. Κ. Κι εγώ έδωσα δύσκολες εισαγωγικές εξετάσεις στο Πανεπιστήμιο της Γενεύης και θεωρώ ότι ωφελήθηκα γιατί κέρδισα από την προετοιμασία. Οι σπουδές είναι σημαντικές όπου κι αν γίνονται. Οι σπουδές στο εξωτερικό προσφέρουν σίγουρα διαφορετικά κι έντονα ερεθίσματα και ανοίγουν νέους ορίζοντες. Έρχεσαι σε επαφή με ποικίλους τρόπους διδασκαλίας, φοιτητές από πολλές χώρες του κόσμου, δημιουργείς δίκτυα, εκτίθεσαι σε νέες κουλτούρες, προβάλλεις τη χώρα σου και μαθαίνεις να λειτουργείς σε πολυπολιτισμικό περιβάλλον, σημαντικό προσόν ιδιαίτερα για όποιον θέλει να ακολουθήσει ευρωπαϊκή ή διεθνή επαγγελματική πορεία.
Όσο για τις σπουδές στην Ελλάδα, πιστεύω ότι είναι σημαντικό να έχεις γνώση κι εμπειρία της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης και να αποκτάς τις βάσεις στη χώρα σου για πολλούς λόγους. Αντιλαμβάνεσαι σφαιρικά την εθνική επικαιρότητα και ταυτότητα, μαθαίνεις να χειρίζεσαι και να εκφράζεσαι καλύτερα στη μητρική γλώσσα. Σε κάθε περίπτωση, οι σπουδές πρέπει να έχουν εξωστρέφεια. Οι φοιτητές πρέπει να επιδιώκουν τη συμμετοχή σε προγράμματα ανταλλαγής φοιτητών ή σε συνέδρια, διαγωνισμούς και αργότερα μεταπτυχιακά και διδακτορικά προγράμματα που γίνονται σε διάφορα πανεπιστήμια.

Α. Π. Παρατηρήσαμε ότι έχετε εκφωνήσει αρκετούς λόγους για τις παγκόσμιες και ευρωπαϊκές ημέρες. Κατά τη γνώμη σας, ποια από αυτές θεωρείτε ως τη σημαντικότερη;

Ρ. Κ. Όλες είναι σημαντικές. Η καθιέρωση τους εμπεριέχει μηνύματα και προκλήσεις. Η Ημέρα όμως με την οποία είμαι πιο συναισθηματικά συνδεδεμένη είναι η Ευρωπαϊκή Ημέρα Θάλασσας-20 Μαΐου, η οποία καθιερώθηκε το 2008 με δική μου πρωτοβουλία. Στόχος της Ημέρας είναι η ευρεία και ουσιαστική ενημέρωση των ευρωπαίων πολιτών σχετικά με τη σημασία και τις δυνατότητες της ευρωπαϊκής θάλασσας και ναυτιλίας, η προώθηση της συνεργασίας μεταξύ των παραγόντων που δραστηριοποιούνται στη θάλασσα, αλλά και μία συνεκτικότερη προσέγγιση χερσαίων και θαλάσσιων δραστηριοτήτων από την ΕΕ και τα κράτη-μέλη. Η θάλασσα παίζει καθοριστικό ρόλο για την ευημερία της Ευρώπης και της χώρας μας.

Ο ναυτιλιακός τομέας παράγει περίπου 5% του ευρωπαϊκού ΑΕΠ και έχει ετήσιο ρυθμό ανάπτυξης 3%, καθιστώντας τον κινητήριο μοχλό για ολόκληρο τον ευρωπαϊκό τομέα εναλλακτικών μέσων μεταφοράς και το εμπορικό σύστημα. Στα 68.000 χιλιόμετρα ευρωπαϊκών ακτών, υπάρχουν μερικοί από τους πιο ελκυστικούς και δημοφιλείς τουριστικούς προορισμούς στον κόσμο, λόγω της πολιτισμικής σημασίας τους και των πλούσιων φυσικών τους πόρων, αλλά και αυξημένη εμπορική δραστηριότητα και θέσεις απασχόλησης. Παράλληλα, αναδεικνύονται νέες προκλήσεις για τις θάλασσες και τους ωκεανούς καθώς και η ανάγκη προστασίας τους και ορθολογικής διαχείρισης των υδάτινων πόρων. Αυτά πρέπει να γίνουν γνωστά και να μπουν στη ζωή μας.

Μάλιστα προωθώ και την επέκταση της Ευρωπαϊκής Ημέρας Θάλασσας στο πλαίσιο της Ένωσης για τη Μεσόγειο και της ευρωμεσογειακής συνεργασίας με την καθιέρωση «Ευρωμεσογειακής Ημέρας Θάλασσας». Η Μεσόγειος θάλασσα με το πλούσιο οικοσύστημα και τις τεράστιες δυνατότητες είναι κοινή μας υπόθεση και από τις δύο πλευρές της Μεσογείου, το βορρά και το νότο, για την επίτευξη των κοινών μας στόχων για βιώσιμη ανάπτυξη. Πρέπει όλοι μαζί να προστατεύσουμε αυτήν την ιστορική και πλούσια θάλασσα και να την αξιοποιήσουμε με αειφορία.

Πηγή: αρχείο κας ευρωβουλευτού Κράτσα Ρόδης. Το έντυπο που κυκλοφόρησε για την εκστρατεία καθιέρωσης της «Ευρωπαϊκής Ημέρας Θάλασσας».

Πηγή: αρχείο κας ευρωβουλευτού Κράτσα Ρόδης. Αναμνηστική σφραγίδα που κυκλοφόρησε από τα ΕΛΤΑ με αναφορά στην «Ευρωπαϊκή Ημέρα Θάλασσας» και με σήμα το μυθολογικό πλοίο «Αργώ» (2009).

Α. Π. Ποιά είναι κατά τη γνώμη σας, τα καίρια σημεία που πλήττουν τη χώρα μας;

Ρ. Κ. Όπως ανέφερα και παραπάνω, είναι ανάγκη καταρχήν να αντιμετωπίσουμε τις παθογένειές μας που ανακόπτουν την ανάπτυξη και την ανταγωνιστικότητά μας σε ευρωπαϊκό και διεθνές επίπεδο. Πιο αποτελεσματικές υπηρεσίες για τον πολίτη και τις επιχειρήσεις, μείωση της γραφειοκρατίας, αντιμετώπιση του παραεμπορίου, της φοροδιαφυγής και της μαύρης εργασίας. Παράλληλα, απαιτείται ένα αποδοτικότερο κοινωνικό μοντέλο και μεγαλύτερη έμφαση στην εκπαίδευση για τη διάπλαση πολιτών με άποψη, σωστή ενημέρωση, δράση στο πολιτικό και κοινωνικό γίγνεσθαι και ενδιαφέρον για την επιχειρηματικότητα, για την πρωτοβουλία. Σήμερα τα πράγματα αλλάζουν. Τα μαθήματα της κρίσης επηρέασαν και την κοινωνία και το πολιτικό σύστημα. Τα βαρίδια της νοοτροπίας και των παθογενειών αποδυναμώνονται. Τα νέα παιδιά θα δραστηριοποιηθούν σε ένα καλύτερο περιβάλλον.

Α. Π. Σε σχέση με την προεδρία που έχει αναλάβει η Ελλάδα  ποια είναι η γνώμη σας; Πιστεύετε ότι θα επωφεληθεί η Ελλάδα και θα βοηθήσει στην καταπολέμηση της οικονομικής κρίσης; Εάν ναι, πώς;

Ρ. Κ. Η Ελληνική Προεδρία του Συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Ένωση αποτελεί μια εξαιρετική ευκαιρία για τη χώρα μας που πρέπει να την αξιοποιήσουμε για πολλούς λόγους:

  • Πρώτον, να ενδυναμώσουμε την αξιοπιστία μας στην Ευρωπαϊκή Ένωση και στον υπόλοιπο κόσμο ως μία χώρα με σχέδιο και ικανότητες να φέρει εις πέρας τις υποχρεώσεις της Προεδρίας και να συμβάλλει σε μία καλύτερη Ευρώπη.
  • Δεύτερον, να προωθήσουμε πολιτικές που είναι σε εξέλιξη και να ξεκινήσουμε νέες που θα δώσουν στην ευρωζώνη και την Ευρωπαϊκή Ένωση ευρύτερα, σταθερότητα, συνοχή μεταξύ του Βορρά και του Νότου, εργαλεία ανάπτυξης, θέσεις εργασίας με προοπτική.
  • Τρίτον, να δώσουμε έμφαση σε ευρωπαϊκές πολιτικές που αφορούν άμεσα την χώρα μας, όπως ο έλεγχος της λαθρομετανάστευσης, οι θαλάσσιες μεταφορές, η προστασία του θαλάσσιου πλούτου, η αντιμετώπιση της ανεργίας.
  • Τέταρτον, να αυξήσουμε το κύρος μας στην παγκόσμια σκηνή, προωθώντας τις εμπορικές συνεργασίες της Ευρωπαϊκής Ένωσης με τον υπόλοιπο κόσμο, από τις οποίες αναμένουμε πολλαπλά οφέλη.

Οι επιτυχίες αυτές θα κάνουν την χώρα μας πιο δυνατή και στη διεκδίκηση των δικών της ιδιαίτερων αιτημάτων. Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο είναι ο εταίρος της ελληνικής Προεδρίας για την προώθηση της νομοθεσίας.

Πρέπει όλοι να συμβάλλουμε στην προσπάθεια της Eλληνικής Προεδρίας. Επίσης, όλες αυτές οι διαδικασίες αποτελούν μία εξαιρετική ευκαιρία ενημέρωσης των Ελλήνων πολιτών για το ευρωπαϊκό γίγνεσθαι και το ρόλο που παίζουμε ως κυβέρνηση, ως ελληνική διπλωματία και ως εκλεγμένοι στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο.

Είναι μια εξαιρετική ευκαιρία για την τοπική αυτοδιοίκηση, τους οικονομικούς και κοινωνικούς φορείς να συμβάλλουν με τις εμπειρίες και τις προτάσεις τους στους σχεδιασμούς της ΕΕ. Οι ενημερωμένοι και δημιουργικοί πολίτες είναι η δύναμη κάθε προσπάθειας σε εθνικό κι ευρωπαϊκό επίπεδο.

Πηγή: αρχείο κας ευρωβουλευτού Κράτσα Ρόδης. Ψηφίζοντας στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο.

Α. Π. Έχετε αντιμετωπίσει δύσκολες καταστάσεις στον χώρο εργασίας σας, όπως παραδείγματος χάρη να έχετε θελήσει να προωθήσετε μία ιδέα / θεσμό που τελικά δεν εφαρμόστηκε ή να έχετε έρθει σε ρήξη με κάποιον συνάδελφο σας;

Ρ. Κ. Φυσικά αντιμετωπίζω δυσκολίες πολλές φορές στην προώθηση κάποιων θεμάτων. Στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο δίνονται μάχες, γίνονται διαπραγματεύσεις μεταξύ ευρωβουλευτών από διάφορες χώρες, διάφορες πολιτικές ομάδες για όλα τα θέματα. Χρειάζονται επιμονή, γνώση, πειστικά επιχειρήματα, ατελείωτες ώρες εργασίας και συχνά σκληρές διαπραγματεύσεις. Γι’αυτό κάθε επιτυχημένη έκβαση μου δίνει μεγάλη ικανοποίηση. Λυπάμαι που λόγω έλλειψης ενημέρωσης στη χώρα μας δεν αναγνωρίζονται από τους πολίτες αυτές οι διαδικασίες.

Ετικέτες:, , , , ,

Συνέντευξη με το δημοσιογράφο Κώστα Αργυρό

Απρ. 04 Συνεντεύξεις 0 σχόλια

των μαθητών Σδράνη Ιάσονα, Ζάραγκα Θωμά και Σούτζιο Σωκράτη

Ο δημοσιογράφος Κώστας Αργυρός είναι ίσως από τους λίγους που γνωρίζουν τόσο καλά τα ζητήματα της Ε.Ε. και τα οποία πρόβαλε με μοναδικό τρόπο μέσα από την εκπομπή του 27 (που έγιναν 28) της Ευρώπης. Έτσι δεν είχαμε παρά να τον αναζητήσουμε και να του θέσουμε καίρια ερωτήματα σχετικά με την Ευρώπη. Κύριε Αργυρέ θέλουμε να σας ευχαριστήσουμε για την αποδοχή της πρόσκλησής μας.

Α. Π.: Μπορείτε να μας πείτε λίγα λόγια για τον εαυτό σας;

Κ.Α.: Γεννήθηκα το 1967 και μεγάλωσα στην Αθήνα. Από παιδί με συγκινούσε το επάγγελμα του δημοσιογράφου. Βρέθηκα από τα 18 μου στο εξωτερικό (Βιέννη-Αυστρία) και δούλεψα σαν ανταποκριτής στην Κεντρική Ευρώπη για μια δεκαετία. Επέστρεψα στην Ελλάδα το 1999. Από το 2001 εργάζομαι στην τηλεόραση και ασχολούμαι με τα ευρωπαϊκά θέματα. Εχω κάνει δεκάδες ντοκυμαντέρ και έχω ταξιδέψει σε όλες τις χώρες της ΕΕ. Εχω συνεργαστεί με εφημερίδες, περιοδικά, ραδιόφωνα, ιστοσελίδες σε Ελλάδα και εξωτερικό. Αυτή την περίοδο αρθρογραφώ και στο protagon.gr. Κατά τη γνώμη μου πάντως αν δεν γράφεις σε εφημερίδες ή στο διαδίκτυο δε μπορείς να λέγεσαι δημοσιογράφος.

Α.Π.: Έχετε δουλέψει ως ανταποκριτής για εφημερίδες και περιοδικά σε χώρες του εξωτερικού. Πώς ήταν σαν εμπειρία και τι διαφορές βρίσκετε σε σχέση με το εργασιακό περιβάλλον στην Ελλάδα;

Κ.Α.: Είναι τεράστια εμπειρία να βρεθείς από μικρή ηλικία στο εξωτερικό. Αλλάζει πολύ ο τρόπος που βλέπεις την Ελλάδα αλλά και τον εαυτό σου. Οι συνάδελφοι μας ειδικά στις χώρες του «Βορρά» διαθέτουν πολύ καλύτερα μέσα και πολύ καλύτερες συνθήκες δουλειάς από εμάς στην Ελλάδα, ειδικά τώρα με την κρίση. Αλλά και αυτοί άνθρωποι είναι, με τις αδυναμίες τους και συχνά και με τις προκαταλήψεις τους.

Α.Π.: Σε μια παλιά ανάρτηση γράφετε το εξής: «Η τηλεόραση είναι ένα μεγάλο καζάνι, που μοιάζει να μην έχει πάτο και κάθε λογής ετερόκλητα υλικά σιγοβράζουν μονίμως στο ζουμί τους και αυτό που θα σου μείνει, όποτε και αν δοκιμάσεις, είναι η έντονη γεύση του μαϊντανού». Θεωρείτε ότι η Ελληνική τηλεόραση έχει φτάσει σε ένα τέλμα και αν ναι, τι αλλαγές χρειάζονται; Μπορεί να παρέχεται αμερόληπτη ενημέρωση στους πολίτες;

Κ.Α.: Είναι αδύνατη η αμεροληψία, ειδικά όταν η τηλεόραση ελέγχεται από τους αποκαλούμενους «διαπλεκόμενους» επιχειρηματίες. Η ελληνική τηλεόραση είναι φτηνή απομίμηση άλλων τηλεοράσεων του εξωτερικού. Τονίζω το «φτηνή». Μπορείς να το πεις και φτηνιάρικη. Νομίζω ότι πάντα βρισκόταν σε τέλμα, απλά η «λάμψη» του lifestyle έκρυβε τις εγγενείς αδυναμίες της. Μόνο μια σοβαρή και ανεξάρτητη δημόσια τηλεόραση θα μπορούσε να προσφέρει κάποιες εγγυήσεις ποιότητας και αμεροληψίας. Αλλά αυτό δεν το θέλησε ποτέ καμιά κυβέρνηση. Και σήμερα τα πράγματα είναι πολύ χειρότερα σε σχέση με μερικά χρόνια πριν, γιατί μεταξύ άλλων η τηλεόραση είναι και ένα πολύ ακριβό «σπορ» και δεν υπάρχουν οι απαραίτητοι πόροι.

Α.Π.: Από τις εκπομπές που έχετε κάνει με θέματα που άπτονται της Ευρώπης θεωρείτε ότι είναι παρεξηγημένη ως έννοια και θεσμός; Ή δεν έχει καταλάβει ακόμη τη δυναμική της;

Κ.Α.: Οι Ελληνες πάντα είχαν μια στρεβλή αντίληψη της Ευρώπης με ευθύνη κυρίως της πολιτικής ηγεσίας που φρόντιζε πάντα να «κατηγορεί» για όλα τα στραβά τις Βρυξέλλες και να κρατάει τα εύσημα πάντα για τον εαυτό της. Δεν νοιώσαμε ποτέ ως μέρος της Ευρώπης. Λέμε Ευρώπη και βγάζουμε συνήθως τον εαυτό μας απ” έξω…

Α.Π.: Οι Έλληνες ως Ευρωπαίοι πολίτες τι στάσεις υιοθετούν; Είναι ευρωσκεπτικιστές;

Κ.Α.: Θα έλεγα ότι είναι συμφεροντολόγοι. Ευρωπαίοι όπου βολεύει, «πατριώτες» όπου ξεβολεύονται.

Α.Π.: Το «Αγαπάμε να μισούμε την Ευρώπη» ισχύει στην περίπτωση των Ελλήνων;

Κ.Α.: Θα μπορούσα να το διατυπώσω κι έτσι. Το ζήτημα έχει να κάνει με την κακή πληροφόρηση, με ένα λανθασμένο «πατριωτισμό» αλλά και με την «αφασία» που έχει προκαλέσει το σοκ της κρίσης στην ελληνική κοινωνία, η οποία αναζητά να βρει ποιός έφταιξε για τα δεινά της.

Α.Π.: Διαβάζοντας άρθρα σας έχουμε την πεποίθηση ότι πιστεύετε σε μια θεσμική Ένωση πέραν της οικονομικής. Είναι εφικτό να συμβεί αυτό ή η ετερότητα αποτελεί τροχοπέδη στην επικοινωνία μεταξύ των εταίρων;

Κ.Α.: Αν υπήρχε ένας σωστός διαχωρισμός εξουσιών και αρμοδιοτήτων, διαφάνεια και σωστή ενημέρωση των πολιτών, που να τους δίνει δυνατότητα συμμετοχής στις αποφάσεις η ολοκλήρωση θα μπορούσε να προχωρήσει. Οπως ο Θεσσαλός, ή ο Ηπειρώτης νοιώθει και Ελληνας θα μπορούσε να νοιώθει και Ευρωπαίος, αν είχε πειστεί ότι αυτό δεν απειλεί την ταυτότητά του. Η νεολαία στην Ευρώπη, παρά τις ιδιαιτερότητές της, ντύνεται το ίδιο, ακούει τις ίδιες μουσικές, βλέπει τις ίδιες ταινίες, έχει ίδιες συμπεριφορές, επικοινωνεί χωρίς σύνορα μέσα από το διαδίκτυο, έχει λίγο ως πολύ τα ίδια ερεθίσματα. Το σύνθημα «Ενότητα μέσα στην πολυμορφία» είναι πολύ σωστό στη σύλληψή του, άσχετα αν συχνά δεν εφαρμόζεται σωστά στην πράξη.

Α.Π.: Το παρόν τεύχος του «ΑΝΑΤΟΛΙΚΟΥ ΠΑΛΜΟΥ» είναι αφιερωμένο στην εκπαίδευση. Τα τελευταία χρόνια παρατηρείται μια μεγάλη διαρροή Ελλήνων επιστημόνων (Drain Brain) προς χώρες του εξωτερικού. Είναι σημείο των καιρών ή ισχύει αυτό που λέγεται ότι «η Ελλάδα τρώει τα παιδιά της»;

Κ.Α.: Οι Ελληνες πάντα δοκίμαζαν τις δυνάμεις τους εκτός συνόρων και μάλιστα οι περισότεροι με επιτυχία. Είναι όμως διαφορετικό να φεύγεις από δική σου επιλογή και διαφορετικό να εξαναγκάζεσαι από τις συνθήκες. Αυτό συμβαίνει μαζικά τώρα. Φοβάμαι ότι οι συνέπειες του Brain Drain είναι κάτι που θα βιώσουμε πολύ έντονα τις επόμενες δεκαετίες.

Α.Π.: Στην παρούσα φάση θεωρείτε ότι πρέπει να είμαστε πάνω στον ταύρο που μεταφέρει την Ευρώπη ή πρέπει να κατέβουμε από αυτόν;

Κ.Α.: Αυτό δεν εξαρτάται μόνο από εμάς. Δεν είναι και το απλούστερο πράγμα να ισορροπείς πάνω στον ταύρο και να διεκδικείς το χώρο που σου ανήκει. Αν κατέβεις όμως, το περπάτημα θα είναι ακόμα πιο επίπονο και μάλλον δεν θα προλαβαίνεις το ρυθμό των άλλων που θα πηγαίνουν καβάλα σε ένα τετράποδο.

Α.Π.: Οι Γερμανοί θεωρούν ότι είναι πολύ μικροί για τον κόσμο και πολύ μεγάλοι για την Ευρώπη. Για την Ελλάδα τι ισχύει; Είμαστε χαμένοι ή κερδισμένοι από την συμμετοχή μας στο Ευρωπαϊκό οικοδόμημα;

Κ.Α.: Εμείς είμαστε μια χώρα «μεσαίου μεγέθους» μέσα στην Ευρώπη. Δεν είμαστε δηλαδή αμελητέα ποσότητα. Υπάρχουν χώρες πολύ μικρότερες. Αυτό σημαίνει ότι έχουμε δικαιώματα, τα οποία πρέπει και να διεκδικούμε και να προστατεύουμε. Αλλά δεν είμαστε και «ο ομφαλός της γης», όπως νομίζουν ορισμένοι. Συνολικά είμαστε κερδισμένοι από την Ευρώπη. Ποτέ καμιά χώρα που επέλεξε τον απομονωτισμό δεν είδε την κατάστασή της να βελτιώνεται. Αλλά και καμιά χώρα που ζούσε σε ένα «συννεφάκι» μεγαλομανίας.

Α.Π.: Σύμφωνα με το γάλλο θεωρητικό Tzvetan Todorov ο πιο γοργά εξελισσόμενος εχθρός της δημοκρατίας είναι ο λαϊκισμός. Η απειλή αυτή διαφαίνεται στην Ελλάδα;

Κ.Α.: Το λαϊκισμό τον συναντάμε κάθε μέρα παντού. Σε πολιτικούς, ΜΜΕ, στις καθημερινές μας συζητήσεις. Η απειλή είναι τεράστια. Ο λαϊκισμός απευθύνεται σε ένστικτα, «καλοπιάνει» τους ανθρώπους και είναι «κατανοητός» ακόμα και από τον πιο ανόητο. Αυτή είναι η «δύναμή του». Από εκεί προέρχεται η απειλή του.

Α.Π.: Τελειώνοντας, θα θέλαμε να σας ρωτήσουμε γιατί δε γίνατε ποδοσφαιριστής της Λίβερπουλ. Τι ήταν αυτό που σας σταμάτησε από το ποδόσφαιρο ή καλύτερα τι ήταν αυτό που σας ώθησε στη δημοσιογραφία;

Κ.Α.: Μάλλον το να γίνω ποδοσφαιριστής και μάλιστα της Λίβερπουλ ήταν πιο δύσκολο… Πολλές φορές στη ζωή σε βοηθούν και οι συμπτώσεις. Εγώ είχα γράψει στην πέμπτη Δημοτικού την πρώτη μου χειροποίητη εφημερίδα. Αισθάνομαι τυχερός που έγινα δημοσιογράφος, ακόμα και τώρα που το επάγγελμα περνά βαθιά κρίση. Γνώρισα ενδιαφέροντες ανθρώπους που αλλιώς δεν θα είχα γνωρίσει, πήγα σε τόπους που πιθανώς δεν θα είχα πάει, είδα πράγματα που μπορεί να μην είχα καν μάθει ότι συμβαίνουν. Κατάλαβα πολύ καλύτερα τον κόσμο. Εμαθα να αμφιβάλω για τις απόλυτες αλήθειες, τα δόγματα και τα αξιώματα. Οτι είμαι σήμερα έχει να κάνει σε μεγάλο βαθμό με τη δουλειά που κάνω εδώ και 25 χρόνια.

Α.Π.: Θα θέλαμε να σας ευχαριστήσουμε για το χρόνο που διαθέσατε στην ομάδα μας και να σας ευχηθούμε κάθε επιτυχία στο έργο σας.

Κ.Α.: Κι εγώ σας ευχαριστώ και σας εύχομαι να ζήσετε σε μια Ελλάδα που δεν θα διώχνει τα παιδιά της και σε μια Ευρώπη που δεν θα διαχωρίζει τους πολίτες της σε «κατηγορίες».

Ετικέτες:, , , ,

Editorial

Φεβ. 14 Γενικά 0 σχόλια

Η Ελληνική προεδρία στο Συμβούλιο της Ε.Ε. κατά το α’ εξάμηνο του 2014, καθώς και οι ευρωεκλογές τον προσεχή Μάη, ήταν η αφορμή για να δρομολογήσουμε ένα πολιτιστικό πρόγραμμα στο ΓΕ.Λ. Ανατολής, με περιεχόμενο ευρωπαϊκό. Πιο συγκεκριμένα, το εγχείρημά μας ήταν η αναβίωση και επαναλειτουργία του μαθητικού εντύπου Ανατολικός Παλμός που κυκλοφόρησε στο σχολείο μας από το 2008 ως το 2010 και απέσπασε μάλιστα ειδικό έπαινο στον 15ο Πανελλήνιο Διαγωνισμό Μαθητικών Εντύπων της εφημερίδας «ΤΑ ΝΕΑ».

Αυτή τη φορά, εκδίδουμε σε ηλεκτρονική μορφή με μια συντακτική ομάδα 40 ατόμων από την Α και Β τάξη του Λυκείου μας. Η σύλληψη της ιδέας τόσο απλή και η εκδήλωση ενδιαφέροντος από τους μαθητές μαζική, κάτι που αντιβαίνει στην κοινή άποψη ότι οι νέοι σήμερα αδιαφορούν για θέματα που σχετίζονται με θεσμούς, με ζητήματα ευρωπαϊκής ταυτότητας, με συλλογικότητα.

Το 1ο τεύχος μας λοιπόν, βγαίνει σήμερα, 14 του Φλεβάρη και καταπιάνεται με τη γνωριμία μας με τους εταίρους της Ε.Ε., με βασικές ευρωπαϊκές δομές, περιλαμβάνει συνεντεύξεις, όπως επίσης και προσωπικές απόψεις των μαθητών σχετικά με το ρόλο της Ε.Ε., τον ευρωσκεπτικισμό κ.α. Τέλος, δημοσιεύουμε τα πρώτα αποτελέσματα μιας δημοσκόπησης που θα διαρκέσει μέχρι αρχές Μαΐου, με θέμα «πόσο Ευρωπαίοι είμαστε;» . Ποιο θα είναι το αποτέλεσμα;

Είμαστε πολύ περήφανοι για το πρώτο μας τεύχος, δημιούργημα συλλογικό και με εφηβικό ενθουσιασμό. Ελπίζουμε να το απολαύσετε κι εσείς!

Οι αρχισυντάκτες

Μέμου Χριστίνα

Χρήστου Περικλής

Ετικέτες:, , , , , , ,

Πόσο Ευρωπαίοι είμαστε;

Φεβ. 14 Ευρωπαϊκή Ένωση 0 σχόλια

των μαθητριών Βάρφη Χριστίνας, Κύρκου Γλυκερίας, Σκουτελιά Έλλης, Φώτη Νεφέλης και του μαθητή Πολυχρονιάδη Ορέστη

Μετά τη πραγματοποίηση ερωτηματολογίου με θέμα τη γνώση των μαθητών σχετικά με την Ευρωπαϊκή Ένωση σε μαθητές αριθμού εξήντα εννιά ατόμων, προέκυψαν μέχρι στιγμής τα ακόλουθα αποτελέσματα:

Η πρώτη ερώτηση που τέθηκε στους μαθητές ήταν ποιος είναι ο ύμνος της Ευρωπαϊκής Ένωσης, στην οποία οι σαράντα επτά μαθητές απάντησαν το Ode To Joy του φημισμένου καλλιτέχνη Beethoven, οι δεκαέξι το Four Seasons του Vivaldi και οι υπόλοιποι πέντε το The Nutcracker Suite του Tchaikovsky.

Η δεύτερη ερώτηση που απαντήθηκε ήταν ποια ημέρα έχει καθιερωθεί ως Ευρωπαϊκή ημέρα, στην οποία οι είκοσι εννιά μαθητές απάντησαν στις εννιά Μαΐου, οι είκοσι δύο στις πέντε Μαΐου και οι δέκα οχτώ στις τέσσερις Απριλίου.

Πόσα αστέρια έχει η σημαία της Ευρωπαϊκής Ένωσης ήταν η τρίτη ερώτηση, στην οποία οι πενήντα τέσσερις μαθητές απάντησαν ότι έχει δώδεκα αστέρια, οι δώδεκα μαθητές ότι έχει δεκαπέντε αστέρια και οι τρεις μαθητές ότι έχει δέκα αστέρια.

Τέταρτη ερώτηση ήταν πότε δημιουργήθηκε η Ευρωπαϊκή Ένωση, στην οποία απαντήθηκε από τους σαράντα έξι ότι δημιουργήθηκε το 1952, από τους δέκα εφτά το 1970 και από τους έξι το 1995.

Η πέμπτη ερώτηση που τέθηκε και απαντήθηκε ήταν πότε μπήκε η Ελλάδα στην Ευρωπαϊκή Ένωση, στην οποία οι πενήντα ένας μαθητές απάντησαν το 1981, οι έντεκα μαθητές το 1989 και οι επτά μαθητές το 1975.

Έκτη ερώτηση ήταν πόσα είναι τα μέλη – κράτη της Ευρωπαϊκής Ένωσης, στην οποία οι τριάντα επτά απάντησαν 28, οι είκοσι επτά 26 και οι πέντε 18.

Η έβδομη ερώτηση ήταν πού εδρεύει το Ευρωκοινοβούλιο, στην οποία οι εξήντα δύο μαθητές απάντησαν στις Βρυξέλλες, οι τέσσερις μαθητές στο Λουξεμβούργο και οι δύο στο Βερολίνο.

Όγδοη ερώτηση για το ερωτηματολόγιο μας ήταν ποιος παρέχει την πολιτική καθοδήγηση στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή, στην οποία οι είκοσι δύο απάντησαν  ο Πρόεδρος, οι τριάντα το Συμβούλιο και οι δέκα επτά τα Κράτη – Μέλη.

Στην ένατη ερώτησή μας, η πλειοψηφία των ερωτηθέντων θεωρούν ότι μπορεί να γίνει μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης μια χώρα η οποία προστατεύει τις μειονότητες, ακόμη κι αν η πλειοψηφία θα ήθελε να ασκείται μεγαλύτερη πίεση στις μειονότητες.

Τέλος, δέκατη και τελευταία ερώτηση που τέθηκε ήταν κατά πόσο ενδιαφέρεται ο κάθε μαθητής για την Ευρωπαϊκή Ένωση, στην οποία οι είκοσι ένας μαθητές απάντησαν ότι ενδιαφέρονται αρκετά, οι δέκα επτά λίγο, οι δώδεκα καθόλου, οι οχτώ πάρα πολύ, οι έξι πολύ και οι πέντε πολύ λίγο.

Το ερωτηματολόγιο θα είναι ανοιχτό ως αρχές Μαΐου. Αναμένουμε τις απαντήσεις σας, προκειμένου να ολοκληρώσουμε την έρευνά μας!

Ετικέτες:, , , ,

Γνωρίζω τους εταίρους μου

Φεβ. 14 Ευρωπαϊκή Ένωση 0 σχόλια

των μαθητριών Καρασταμάτη Λαμπρινής, Παπαδοπούλου Εύης, Τσουμάνη Στεφανίας και Γούση Βασιλικής

austria

Χώρα: Αυστρία.

Πρωτεύουσα: Βιέννη.

Πληθυσμός: 8.355.260 (εκτίμηση 2009).

Είσοδος στην Ευρωπαϊκή Ένωση: Το 1995.

Νόμισμα: Ευρώ.

Θρησκεία: Το 7,3% του πληθυσμού είναι Ρωμαιοκαθολικοί, ενώ το 4,3% είναι Προτεστάντες. Περίπου το 12% του πληθυσμού δεν ανήκει σε κάποια εκκλησία ή θρησκευτική κοινότητα, περίπου 180.000 είναι μέλη της Ανατολικής Ορθόδοξης Εκκλησίας, περίπου 7.300 είναι Εβραΐοι και περίπου 300.000 είναι μέλη διαφόρων Μουσουλμανικών θρησκευτικών κοινοτήτων.

Πολιτισμός: Schloss Schönbrunn, τα διάσημα ανάκτορα της Βιέννης.

Σπεσιαλιτέ: Ένα αρκετά δημοφιλές πιάτο στη Βιέννη είναι το Wiener Schnitzel, το γνωστό σε όλους μας σνίτσελ. Το Tafelspitz είναι ένα διαδεδομένο παραδοσιακό πιάτο με βραστό μοσχαρίσιο κρέας.

belgium

Χώρα: Βέλγιο.

Πρωτεύουσα: Βρυξέλλες.

Πληθυσμός: 10.666.866 (εκτίμηση 2008).

Είσοδος στην Ευρωπαϊκή Ένωση: Το Βέλγιο ήταν από τα κράτη μέλη που συμμετήχαν στην δημιουργία της Ευρωπαικής Ένωσης στις 23 Ιουλίου του 1952.

Νόμισμα: Ευρώ.

Θρησκεία: Το 75% των κατοίκων ασπάζονται το ρωμαιοκαθολικό δόγμα, το οποίο συνδέεται σε ένα βαθμό με τη βελγική παράδοση ως στοιχείο της βελγικής εθνικής ταυτότητας. Οι Ρωμαιοκαθολικοί ιερείς, 7.000 περίπου, υπηρετούν στις 260 εκκλησιαστικές περιφέρειες, που υπάγονται σε 8 αρχιεπισκοπές. Από τις υπόλοιπες θρησκευτικές κοινότητες ξεχωρίζουν οι Διαμαρτυρόμενοι Χριστιανοί, κυρίως Αγγλικανοί και Ευαγγελικοί (22% περίπου του πληθυσμού). Υπολογίζεται ότι 285.000 (σχεδόν το 2,5% του πληθυσμού) είναι Μουσουλμάνοι και 35.000 Ιουδαίοι.

Πολιτισμός: Το Καμπαναριό της Μπριζ ένα από τα πιο δημοφιλή αξιοθέατα της Μπριζ (μια θαυμάσια πόλη του Βελγίου). Το Ατόμιουμ στις Βρυξέλλες του Βελγίου ένα από τα πιο παράξενα κτήρια του κόσμου.

Σπεσιαλιτέ: Στο Βέλγιο πρέπει οπωσδήποτε να δοκιμάσετε τις τηγανητές πατάτες που πωλούνται παντού. Συνοδεύονται με διάφορες σώς ή και με μύδια. Ένα ξεχωριστό πιάτο που ποικίλει σε διάφορες περιοχές του Βελγίου είναι το βοδινό μαγειρεμένο σε μπύρα (La Carbonade Flamande). Πάνω από όλα όμως είναι τα αχνιστά μύδια για τα οποία φημίζονται οι Βέλγοι.

Χώρα: Βουλγαρία.

Πρωτεύουσα: Σόφια.

Πληθυσμός: 7.351.234. (με την απογραφή του 2011)

Είσοδος στην Ευρωπαϊκή Ένωση: Το 2007.

Νόμισμα: Λέβ.

Θρησκεία: Η πλειονότητα των Βουλγάρων (82,6%) είναι Ορθόδοξοι Χριστιανοί, ο Μουσουλμανισμός είναι η δεύτερη μεγαλύτερη θρησκευτική ομάδα στο βουλγαρικό έθνος, η οποία φτάνει τις 131.000 μέσα στην Βουλγαρία. Τέλος υπάρχει μικρός αριθμός Προτεσταντών, περίπου 25.000 σύμφωνα με την βουλγαρική απογραφή του 2001.

Πολιτισμός: Η πόλη του Μπάνσκου στη Βουλγαρία αποτελεί ένα από τα πιο γνωστά παραθεριστικά και χειμερινά θέρετρά της. Το μοναστήρι της Ρίλα (μνημείο Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς).

Σπεσιαλιτέ: Οι Βούλγαροι συνηθίζουν να συνοδεύουν το φαγητό τους με αλκοολούχα ποτά, για παράδειγμα βουλγαρικά κρασιά, ρακή και ποτό μαστίχα. Συνήθως, ένα βουλγαρικό γεύμα ξεκινά με κάποιο είδος σούπας, για να συνεχίσει με σαλάτα και ένα κυρίως πιάτο, με βάση κυρίως το κρέας. Η Βουλγαρία παρουσιάζει μια από τις μεγαλύτερες κατά κεφαλήν καταναλώσεις γιαουρτιού, ενώ έχει γίνει η υπόθεση ότι το γιαούρτι, με τη μορφή που το ξέρουμε σήμερα, έχει τις ρίζες του εδώ, καθώς η χρήση του στην περιοχή χρονολογείται ήδη από το 3000π.Χ.

Χώρα: Γαλλία.

Πρωτεύουσα: Παρίσι.

Πληθυσμός: 65.821.885 (εκτίμηση 2011).

Είσοδος στην Ευρωπαϊκή Ένωση: Η Γαλλία ήταν από τα ιδρυτικά μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης στις 23 Ιουλίου του 1952.

Νόμισμα: Ευρώ.

Θρησκεία: Οι κυριότερες θρησκείες που απαντώνται στη Γαλλία είναι η Χριστιανική (Καθολικοί και Διαμαρτυρόμενοι), η Μουσουλμανική και η Εβραϊκή.

Πολιτισμός: Ο Πύργος του Άιφελ στο Παρίσι. Το μνημείο της Αψίδας του Θριάμβου.

Σπεσιαλιτέ: Coq au Vin ή αλλιώς κόκορας κρασάτος ένα υπέροχο παραδοσιακό γαλλικό πιάτο όπως και το Le Pot au Feu, το δικό μας βραστό.

Χώρα: Γερμανία.

Πρωτεύουσα: Βερολίνο.

Πληθυσμός: 80.327.900 (απογραφή 2011).

Είσοδος στην Ευρωπαϊκή Ένωση: Η Δυτική Γερμανία ήταν από τα ιδρυτικά μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης στις 23 Ιουλίου του 1952.

Νόμισμα: Ευρώ.

Θρησκεία: Το μεγαλύτερο μέρος του πληθυσμού είναι Χριστιανοί, από αυτούς το 33% είναι Προτεστάντες και το υπόλοιπο 33% είναι Καθολικοί.

Πολιτισμός: Ο Καθεδρικός Ναός Κολωνίας (το πιο διάσημο γοτθικό κτίριο της Γερμανίας). Το παραμυθένιο κάστρο Neuschwanstein  (στη νοτιοδυτική Βαυαρία, Γερμανία).

Σπεσιαλιτέ: Το πασίγνωστο hot-dog της Φρανκφούρτης.

Χώρα: Δανία.

Πρωτεύουσα: Κοπεγχάγη.

Πληθυσμός: 5.519.259 (εκτίμηση 2009).

Είσοδος στην Ευρωπαϊκή Ένωση: Το 1973.

Νόμισμα: Δανική κορόνα.

Θρησκεία: Η επίσημη θρησκεία των Δανών είναι ο Προτεσταντισμός.

Πολιτισμός: Το Κάστρο του Ρόζενμποργκ (στην Κοπεγχάγη). Το παλάτι Fredensborg (στα βόρεια του νησιού Seeland).

Σπεσιαλιτέ: Το Hakkebøf (στα ελληνικά: Ψιλοκομμένη μπριζόλα είναι ένα παραδοσιακό δανικό φαγητό).

Χώρα: Ελλάδα.

Πρωτεύουσα: Αθήνα.

Πληθυσμός: 10.815.197 (Απογραφή 2011).

Είσοδος στην Ευρωπαϊκή Ένωση: Το 1981.

Νόμισμα: Ευρώ.

Θρησκεία: Το μεγαλύτερο μέρος του πληθυσμού είναι Χριστιανοί Ορθόδοξοι, υπάρχουν όμως μειονότητες που είναι Έλληνες πολίτες, Μουσουλμάνοι στο θρήσκευμα.

Πολιτισμός: Ο εκθαμβωτικός Παρθενώνας. Το αρχαίο θέατρο της Επιδαύρου.

Σπεσιαλιτέ: Το πεντανόστιμο σουβλάκι και η φασολάδα, παραδοσιακό ελληνικό πιάτο.

Χώρα: Εσθονία.

Πρωτεύουσα: Ταλλίν.

Πληθυσμός: 1.282.963.

Είσοδος στην Ευρωπαϊκή Ένωση: Το 2004.

Νόμισμα: Ευρώ.

Θρησκεία: Το 16% των κατοίκων πιστεύει στον θεό, το 54% πιστεύει στην πίστη σε ένα πνεύμα ή σε μία δύναμη ζωής και το 26% δεν πιστεύει σε καμία μορφή πίστης.

Πολιτισμός: Το κάστρο του Μάριενμπεργκ ή κάστρο Ορλόφ (Πιρίτα, Τάλιν).

Σπεσιαλιτέ: ψητό χοιρινό «μαύρη αιματιά» και σουκρούτ (ξινολάχανο, μελόψωμο δηλ. ψωμί με μπαχαρικά πασπαλισμένο με ζάχαρη).

Χώρα: Ηνωμένο Βασίλειο.

Πρωτεύουσα: Λονδίνο.

Πληθυσμός: 61.113.205.

Είσοδος στην Ευρωπαϊκή Ένωση: Το 1973.

Νόμισμα: Στερλίνα.

Θρησκεία: Προτεστάντες. Ο Αγγλικανισμός εγκαθιδρύθηκε στην Αγγλία το 1534 όταν οργανώθηκε η εκκλησία της Αγγλίας ως επίσημη θρησκεία.

Πολιτισμός: Big Ben, Trafalgar Square, ανάκτορα του Μπάκινχαμ.

Σπεσιαλιτέ: τηγανητός μπακαλιάρος με πατάτες.

Χώρα: Ιρλανδία.

Πρωτεύουσα: Δουβλίνο.

Πληθυσμός: 6.399.115.

Είσοδος στην Ευρωπαϊκή Ένωση: Το 1973.

Νόμισμα: Ευρώ.

Θρησκεία: Η πλειοψηφία του πληθυσμού είναι ρωμαιοκαθολικοί ενώ ένα ποσοστό 3% είναι αγγλικανοί και το υπόλοιπο 4% ανήκει σε άλλα δόγματα.

Πολιτισμός: Αρχαιολογικό Σύνολο του Νιούγκρεϊντζ.

Σπεσιαλιτέ: παραδοσιακό πρωϊνό «Ulster fry» (τηγανητά αυγά με μπέικον, λουκάνικα και παραδοσιακό ψωμί σόδας ή ψωμί από πατάτα).

Χώρα: Ισπανία.

Πρωτεύουσα: Μαδρίτη.

Πληθυσμός: 46.853.045.

Είσοδος στην Ευρωπαϊκή Ένωση: Το 1986.

Νόμισμα: Ευρώ.

Θρησκεία: Χριστιανοί (Ρωμαιοκαθολικοί).

Πολιτισμός: Εθνικό Πάρκο Ντονάνα, Μέγαρο Καταλανικής Μουσικής (Βαρκελώνη).

Σπεσιαλιτέ: το cocido madrileno, ένα βραστό με αρακά, πατάτες, λάχανο και μια πλειάδα κρεατικών – μπέικον, βοδινό, chorizo (το ισπανικό σαλάμι) και κοτόπουλο.

Χώρα: Ιταλία.

Πρωτεύουσα: Ρώμη.

Πληθυσμός: 60.090.430.

Είσοδος στην Ευρωπαϊκή Ένωση: Η Ιταλία υπογράφει τη συνθήκη της Ρώμης και εισέρχεται στην Ευρωπαϊκή Ένωση το 1957.

Νόμισμα: Ευρώ.

Θρησκεία: Χριστιανοί (Ρωμαιοκαθολικοί).

Πολιτισμός: Κολοσσαίο.

Σπεσιαλιτέ: Γνωστή σε όλο τον κόσμο για τα ζυμαρικά, τα πανίνι και τις πίτσες της.

Χώρα: Κροατία.

Πρωτεύουσα: Ζάγκρεμπ.

Πληθυσμός: 4.489.409.

Είσοδος στην Ευρωπαϊκή Ένωση: Το 2013.

Νόμισμα: Κούνα.

Θρησκεία: 76,5% ρωμαιοκαθολικοί, 11,1% ορθόδοξοι (κυρίως Σέρβοι), 1,2% σημαντική μειονότητα μουσουλμάνων, 0,4% προτεστάντες, ενώ ο υπόλοιπος πληθυσμός δεν πιστεύει καμία θρησκεία ή ακολουθεί διάφορα άλλα δόγματα.

Πολιτισμός: Δαλματικές ακτές.

Σπεσιαλιτέ: μεσογειακές γεύσεις, ψητό ψάρι και άλλες θαλασσινές λιχουδιές, κρασί.

Χώρα: Κύπρος.

Πρωτεύουσα: Λευκωσία.

Πληθυσμός: 862.011.

Είσοδος στην Ευρωπαϊκή Ένωση: Το 2004.

Νόμισμα: Ευρώ.

Θρησκεία: Χριστιανοί Ορθόδοξοι. Συναντώνται επίσης ο ρωμαιοκαθολικισμός, ο μαρονισμός, ο αρμενισμός και μία Τουρκική κοινότητα η οποία αποτελείται κυρίως από Μουσουλμάνους.

Πολιτισμός: Τοιχογραφημένοι ναοί στην περιοχή του όρους Τρόοδος.

Σπεσιαλιτέ: Σεφταλιά και χαλούμι.

Χώρα: Λετονία.

Πρωτεύουσα: Ρίγα.

Πληθυσμός: 2.231.503.

Είσοδος στην Ευρωπαϊκή Ένωση: Το 2004.

Νόμισμα: Ευρώ.

Θρησκεία: Χριστιανοί.

Πολιτισμός: Καθεδρικός Ναός της Ρίγας.

Σπεσιαλιτέ: Πιροσκί.

Χώρα: Λιθουανία.

Πρωτεύουσα: Βίλνιους.

Πληθυσμός: 3.553.179.

Είσοδος στην Ευρωπαϊκή Ένωση: Το 2004.

Νόμισμα: Λίτας.

Θρησκεία: Χριστιανοί.

Πολιτισμός: ΠΥΛΗ της Dawn.

Σπεσιαλιτέ: Κρύα Παντζαρόσουπα.

Χώρα: Λουξεμβούργο.

Πρωτεύουσα: Λουξεμβούργο.

Πληθυσμός: 500.000.

Είσοδος στην Ευρωπαϊκή Ένωση: Ιδρυτικό μέλος (1952).

Νόμισμα: Ευρώ.

Θρησκεία: Χριστιανοί.

Πολιτισμός: Παλάτι του Δούκα.

Σπεσιαλιτέ: Λαγός Σαλμί.

Χώρα: Μάλτα.

Πρωτεύουσα: Βαλέττα.

Πληθυσμός: 400.000.

Είσοδος στην Ευρωπαϊκή Ένωση: Το 2004.

Νόμισμα: Ευρώ.

Θρησκεία: Χριστιανοί.

Πολιτισμός: Μεγαλιθικοί ναοί.

Σπεσιαλιτέ: Μινεστρόνε.

Χώρα: Ολλανδία.

Πρωτεύουσα: Άμστερνταμ.

Πληθυσμός: 16.481.139.

Είσοδος στην Ευρωπαϊκή Ένωση: Ιδρυτικό μέλος (1952).

Νόμισμα: Ευρώ.

Θρησκεία: Χριστιανοί.

Πολιτισμός: Το Βασιλικό Παλάτι.

Σπεσιαλιτέ: Τηγανητές πατάτες σε χάρτινα χωνιά με σος μαγιονέζας.

Χώρα: Ουγγαρία.

Πρωτεύουσα: Βουδαπέστη.

Πληθυσμός: 10.000.000.

Είσοδος στην Ευρωπαϊκή Ένωση: Το 2004.

Νόμισμα: Φιορίνι.

Θρησκεία: Χριστιανοί.

Πολιτισμός: Βασιλική του Αγίου Στεφάνου.

Σπεσιαλιτέ: Γκουλάς.

Χώρα: Πολωνία.

Πρωτεύουσα: Βαρσοβία.

Πληθυσμός: 38.100.000.

Είσοδος στην Ευρωπαϊκή Ένωση: Το 2004.

Νόμισμα: Ζλότυ.

Θρησκεία: Χριστιανοί.

Πολιτισμός: Κάστρο MALBORK.

Σπεσιαλιτέ: Παντζαρόσουπα.

Χώρα: Πορτογαλία.

Πρωτεύουσα: Λισαβόνα.

Πληθυσμός: 10.707.924.

Είσοδος στην Ευρωπαϊκή Ένωση: Το 1986 μπήκε στην Ευρωπαϊκή Ένωση.

Νόμισμα: Ευρώ.

Θρησκεία: Χριστιανοί (Ρωμαιοκαθολικοί).

Πολιτισμός: Προϊστορικά Μνημεία πέτρινης τέχνης στην Κοιλάδα Κόα και το Πανεπιστήμιο της Κοΐμπρα.

Σπεσιαλιτέ: Η Πορτογαλική κουζίνα ποικίλλει ανά περιοχή, ωστόσο τα φρέσκα ψάρια και τα οστρακοειδή αποτελούν τη βάση για τα εθνικά πιάτα των Πορτογάλων όπως είναι το bacalhau και το ususzyli posolili. Ψητές σαρδέλες και σαυρίδια, είναι επίσης δημοφιλή στις παράκτιες πόλεις και πολλά άλλα είδη ψαριών που είναι γνωστά με την επωνυμία «Caldeirada».

Χώρα: Ρουμανία.

Πρωτεύουσα: Βουκουρέστι.

Πληθυσμός: 20.121.641.

Είσοδος στην Ευρωπαϊκή Ένωση: Το 2007.

Νόμισμα: Λέου.

Θρησκεία: Ελληνοκαθολική.

Πολιτισμός: Το Μουσείο του Χωριού (Μουζέου Σάτουλουι).

Σπεσιαλιτέ: Η Ρουμανία διαθέτει γευστικότατες σπεσιαλιτέ, όπως τα mititei (ψητά μπιφτέκια), τα branza (τυρόπιτες) και τα pattttricieni (λουκάνικα). Πολύ γνωστά είναι επίσης τα Papanasi (λουκουμάδες με κρέμα και τυρί).

Χώρα: Σλοβακία.

Πρωτεύουσα: Μπρατισλάβα.

Πληθυσμός: 5.413.548.

Είσοδος στην Ευρωπαϊκή Ένωση: Το 2004.

Νόμισμα: Ευρώ.

Θρησκεία: Επικρατεί ο Χριστιανισμός (Καθολικοί 68,9%, Προτεστάντες 10,8, Έλληνες Καθολικοί 4,1%), ενώ αξιοσημείωτο είναι και το ποσοστό των άθεων (13%, σύμφωνα με απογραφή του 2001).

Πολιτισμός: Τα Καρστικά Σπήλαια της Σλοβακίας και οι ξύλινες Εκκλησίες του σλοβακικού τμήματος της Ορεινής Περιοχής των Καρπαθίων.

Σπεσιαλιτέ: Τα περισσότερα παραδοσιακά σλοβάκικα φαγητά έχουν ως βάση τις πατάτες και το σιτάρι ή το λάχανο. Αγαπημένο φαγητό είναι το bryndzovi halusky (πίτα με γέμιση πατάτας ή πρόβειο τυρί), η λαχανόσουπα και οι τηγανίτες με λουκάνικο ή πατάτες. Επίσης, τα στρούντελ, το γκούλας και τα σνίτσελ. Αγαπημένο ποτό είναι το Slivovica, μπράντι από δαμάσκηνα.

Χώρα: Σλοβενία.

Πρωτεύουσα: Λιουμπλιάνα.

Πληθυσμός: 2.059.114.

Είσοδος στην Ευρωπαϊκή Ένωση: Το 2004.

Νόμισμα: Ευρώ.

Θρησκεία: Το 94% του πληθυσμού είναι ρωμαιοκαθολικοί και το 2% χριστιανοί ουνίτες. Το 3% είναι ορθόδοξοι χριστιανοί (Σέρβοι, Σκοπιανοί) και εβραίοι και 1% είναι μουσουλμάνοι.

Πολιτισμός: Σπήλαια του Σκόκγιαν.

Σπεσιαλιτέ: Το κρέας αλόγου είναι προϊόν ευρείας κατανάλωσης στη Σλοβενία. Αν δεν θέλετε να το δοκιμάσετε, τσεκάρετε ότι το όνομα της μπριζόλας σας δεν είναι zrebickov zrezek (zrebickov=πουλάρι, zrezek=μπριζόλα). Αν σας τρώει η περιέργεια, χάμπουργκερ αλόγου σερβίρονται στο εστιατόριο Hot Horse αλλά και σε διάφορα fast found της πόλης.

Χώρα: Σουηδία.

Πρωτεύουσα: Στοκχόλμη.

Πληθυσμός: 9.259.044.

Είσοδος στην Ευρωπαϊκή Ένωση: Το 1995.

Νόμισμα: Σουηδική Κορόνα.

Θρησκεία: Λουθηρανική Χριστιανική.

Πολιτισμός: Βραχογραφίες του Τανούμ και το λιμάνι της Καρλσκρόνα.

Σπεσιαλιτέ: Σουηδικοί κεφτέδες σερβιρισμένοι με cream σως, πουρέ πατάτας και πίκλες. Ένα δημοφιλές πιάτο της κατσαρόλας είναι το Janssons frestelse που αποτελείται από πατάτα, καρυκευμένο γαύρο, κρεμμύδια και κρέμα γάλακτος.

Χώρα: Τσεχία.

Πρωτεύουσα: Πράγα.

Πληθυσμός: 10.211.904.

Είσοδος στην Ευρωπαϊκή Ένωση: Το 2004.

Νόμισμα: Κορόνα Τσεχίας.

Θρησκεία: 39,9% της χώρας είναι άθεοι, Καθολικοί 39,2%, 0,7% Προτεστάντες και 13,2% άλλες θρησκείες.

Πολιτισμός: Κάστρο του Λίτομυσλ.

Σπεσιαλιτέ: Η Τσέχικη κουζίνα είναι τυπική της Κεντρικής Ευρώπης, με Γερμανικές, Αυστριακές, Πολωνικές και Ουγγρικές επιρροές. Είναι πολύ χορταστική, με κρέμες, ντάμπλινγκ (ζύμη στον ατμό σε διαφορετικές γεύσεις), γαρνιτούρες με πατάτες και ρύζι μαζί με κάποια βαριά σάλτσα, ενώ τα πιάτα σερβίρονται συνήθως με κάποια λαχανικά ή λάχανο τουρσί.

Χώρα: Φινλανδία.

Πρωτεύουσα: Ελσίνκι.

Πληθυσμός: 5.325.115.

Είσοδος στην Ευρωπαϊκή Ένωση: Το 1995.

Νόμισμα: Ευρώ.

Θρησκεία: Προτεστάντες (Υπάγονται στην Ευαγγελική Λουθηρανική Εκκλησία της Φινλανδίας).

Πολιτισμός: Κάστρο της Σουομενλίνα.

Σπεσιαλιτέ: Η Φινλανδική γαστρονομία έχει επηρεαστεί από την ευρωπαϊκή, τη ρωσική και τη σουηδική κουζίνα. Παραδοσιακά πιάτα είναι οι σπεσιαλιτέ με βάση το ψάρι (κυρίως σολομό και αυγά καλκανιού) και το κρέας ταράνδου. Σπεσιαλιτέ που αξίζει να δοκιμάσετε είναι η καριαλανπίρακα (ένα είδος πίτας με ρύζι και πατάτες) και το καλακούκο (πίτα με ψάρι και χοιρινό).

Πηγή: όλες οι φωτογραφίες προέρχονται από τις Οπτικοακουστικές Υπηρεσίες της Ευρωπαϊκής Επιτροπής. © European Union, 2014.

Ετικέτες:, , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , ,

Η Ευρωπαϊκή Ένωση μέσα από τα μάτια των νέων

Φεβ. 14 Απόψεις 0 σχόλια

της Κοέν Τζένης-Μύριαμ

Η Ευρωπαϊκή Ένωση (ΕΕ) είναι μια οικονομική και πολιτική ένωση είκοσι οκτώ ευρωπαϊκών κρατών. Η Ελλάδα είναι μια από αυτές τις χώρες κράτη-μέλη, κάτι το οποίο σημαίνει πως μπορεί να απολαμβάνει τα προνόμια της Ένωσης.

Πηγή: European Youth Portal, copyright shutterstock.com – Petrenko_Andriy

Εμείς οι νέοι αποτελούμε μια ξεχωριστή μερίδα της κοινωνίας που σε λίγα χρόνια θα κληθούμε να αντιμετωπίσουμε τα υπάρχοντα προβλήματα της χώρας. Ίσως χρειαστεί να εξετάσουμε τα πράγματα από μια άλλη οπτική γωνιά, οι ορίζοντές μας να διευρυνθούν και να αρχίσουμε να σκεφτόμαστε πιο προοδευτικά, ώστε να είμαστε σε θέση να φτάσουμε ένα υψηλό βιοτικό επίπεδο και να το διατηρήσουμε. Και ίσως η ΕΕ μπορεί να βοηθήσει σε αυτό το κομμάτι.

Όμως κατά πόσο εμείς ως νέα γενιά αισθανόμαστε πως μπορούμε να εμπιστευτούμε την ΕΕ; Πώς μπορούμε να είμαστε σίγουροι ότι θα είμαστε ασφαλείς και θα έχουμε τη συμπαράστασή της; Η οικονομική κρίση την οποία βιώνει η Ελλάδα αυτή την περίοδο, έχει περιπλέξει τα πράγματα, έχει, θα λέγαμε, «θολώσει τα νερά». Επομένως, είναι δύσκολο να έχουμε μια ξεκάθαρη και αποκρυσταλλωμένη άποψη και στάση απέναντι στην Ένωση και τις πρωτοβουλίες της.

Μπορούμε να εξετάσουμε και να αναλύσουμε τις αιτίες για τις οποίες βρισκόμαστε σε σύγχυση, και σίγουρα υπάρχουν πολλές, όμως η άγνοιά μας σε θέματα που αφορούν άμεσα την ΕΕ, είναι πρωταρχικής σημασίας αιτία.

Θα μπορούσαμε πράγματι, να την αναγνωρίσουμε ως λόγο που οι απόψεις μας είναι διφορούμενες και αυτό, γιατί δεν γνωρίζουμε πρώτα απ’όλα τους στόχους και τα σχέδια της ΕΕ, πόσο μάλλον τις δυνατότητες που μας προσφέρει. Δεν είμαστε πλήρως ενημερωμένοι και τα μόνα ερεθίσματα που δεχόμαστε καθημερινά, είναι μέσα από τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης. Σίγουρα είναι σημαντικό το να παρακολουθούμε τις εξελίξεις, και η αλήθεια είναι πως κυρίως η τηλεόραση και το διαδίκτυο αποτελούν καθημερινά πηγή πληροφοριών πάνω σε θέματα της Ένωσης. Ωστόσο, πιθανώς θα έπρεπε να πραγματοποιούνται ξεχωριστές εκδηλώσεις, στις οποίες ο νέος μπορεί να ενημερωθεί πλήρως για όλα εκείνα τα οποία του προσφέρει η συμμετοχή της Ελλάδας στην Ένωση. Κατά αυτόν τον τρόπο, θα βρισκόμασταν σε πλεονεκτικότερη θέση, έχοντας πάρει τουλάχιστον κάποιες στοιχειώδεις πληροφορίες.

Πηγή: European Commission, copyright Fotolia.com, Franz Pfluegl

Οι γονείς και οι εκπαιδευτικοί, παίζουν βασικό ρόλο στην ενημέρωση των μαθητών σαν εμάς πάνω σε θέματα της Ευρώπης και της Ένωσης ειδικότερα. Με αυτόν τον τρόπο, κάποιοι από εμάς υιοθετούν θετική στάση και αντιμετώπιση, όμως δυστυχώς, αυτά τα ποσοστά είναι ιδιαίτερα αδύναμα.

Μερικοί ανήκουμε στους τυχερούς που οι γονείς μας φροντίζουν για την ενημέρωσή μας πάνω σε θέματα της Ένωσης, καθώς ερευνούν εάν μπορούν να μας προσφέρουν ένα καλύτερο μέλλον. Καθώς είμαστε περισσότερο καταρτισμένοι και έχοντας κάποιες τουλάχιστον βασικές γνώσεις στο τι μπορεί να προσφέρει η ΕΕ, βλέπουμε θετικά τη συμμετοχή της Ελλάδας σ’αυτήν. Αντιλαμβανόμαστε την ύπαρξη περισσότερων ευκαιριών, σε θέματα όπως η εκπαίδευση, με τα πολυάριθμα προγράμματα υποτροφιών ή μειωμένων διδάκτρων για προπτυχιακές σπουδές κ.ά. Έτσι, λογικά υποστηρίζουμε ότι η ποιότητα ζωής αυξάνεται, εφόσον η χώρα ωθείται να ακολουθήσει το πρότυπο ενός σύγχρονου κράτους, οικονομικά ανεξάρτητου και πολιτιστικά ανερχόμενου. Παράλληλα, υπάρχουν εκείνοι οι νέοι που θέλουν να ταξιδέψουν και να ανακαλύψουν τον κόσμο, να γνωρίσουν νέες κουλτούρες και να εντρίψουν σε ιστορίες άλλων λαών.

Ακόμα και αν πολλές φορές ξέρουμε πως πρέπει να αφήσουμε έναν άνεμο προόδου να επηρεάσει τις απόψεις και τα πιστεύω μας, η ελληνική νοοτροπία εμποδίζει αυτή την εξέλιξη.

Παρόλα αυτά, από την άλλη μεριά, οι περισσότεροι από εμάς, αντιμετωπίζουμε τις καινοτομίες της ΕΕ ιδιαίτερα επιφυλακτικά. Αυτό μπορεί να στηριχτεί στο γεγονός πως έχουμε διαπαιδαγωγηθεί με τέτοιον τρόπο, ώστε να κυριαρχόμαστε από αισθήματα έντονου τοπικισμού και πατριωτισμού. Επιπλέον, είμαστε πολύ δεμένοι με τη χώρα μας, και δεν επιθυμούμε να την εγκαταλείψουμε. Θα μπορούσαμε να πούμε πως οι Έλληνες είναι συναισθηματικά δεμένοι με το παρελθόν, γεγονός που οδηγεί στα παραπάνω. Ταυτόχρονα, η μοναδικότητά μας ως λαός και η διαφορετική και τόσο ιδιαίτερη νοοτροπία μας, μας ωθεί να αποστρεφόμαστε στη μαζοποίηση, από φόβο μήπως η κληρονομιά μας χάσει την αυθεντικότητά της. Όλοι οι παραπάνω είναι λόγοι για τους οποίους οι πρωτοβουλίες της ΕΕ βρίσκουν συχνά εμάς τους Έλληνες έφηβους ασυγκίνητους απέναντί της.

Η οικονομική κρίση έχει σίγουρα επιφέρει αλλαγές και στον τρόπο που βλέπουμε τις πρωτοβουλίες και εκτός Ελλάδας, καθιστώντας όλα τα σχέδια της ΕΕ πολύ τολμηρά για την τωρινή κατάσταση της χώρας μας.

Ένας εξίσου σημαντικός παράγοντας, που έχει επηρεάσει όλους τους τομείς της ζωής μας, είναι η κρίση, με την οποία η χώρα μας, καθώς και πολλές άλλες, προσπαθούν να αγωνιστούν και να την νικήσουν. Κάποιοι υποστηρίζουν πως εξαιτίας της κρίσης, μπορούμε να θεωρήσουμε την ΕΕ ως τη μόνη μας διέξοδο. Που σημαίνει ότι η χώρα μας πρέπει να παραμείνει στους κόλπους της, προκειμένου να υποβοηθηθεί η ανοικοδόμησή της. Το φλέγον ερώτημα είναι, αν η συμμετοχή μας στην ΕΕ μπορεί να μας βοηθήσει και να μας προσφέρει επιπλέον εφόδια ώστε να πετύχουμε τον στόχο μας, γιατί να μην τα αξιοποιήσουμε προς όφελός μας; Έτσι λοιπόν, ίσως καταλήγουμε στο συμπέρασμα πως δεν θα πρέπει να είμαστε τόσο απόλυτοι και στενόμυαλοι. Ας δώσουμε στην Ένωση μια ευκαιρία να μας παρουσιάσει τα σχέδιά της, και ίσως μας φέρει προ εκπλήξεως!

Ετικέτες:,
Top