Πριν από λίγους μήνες διάβασα το βιβλίο “Ο Χάρι Πότερ και το καταραμένο παιδί”, το οποίο δανείστηκα από τη βιβλιοθήκη του σχολείου και με ενθουσίασε.
Το βιβλίο αυτό μου το πρότεινε μία συμμαθήτριά μου, λέγοντάς μου ότι είναι πολύ συναρπαστικό. Η ιστορία έχει να κάνει με την εξέλιξη της ζωής του Χάρι, δεκαεννέα χρόνια μετά, και τις δυσκολίες στη σχέση του πρωταγωνιστή, Χάρι Πότερ, με τον γιο του, Άλμπους.
Όταν ο Χάρι δέχεται μία απρόσμενη επίσκεψη από τον μπαμπά του νεκρού Σέντρικ Ντίγκορι, ο Άλμπους αποφασίζει να το σκάσει από το Χόγκουαρτς και μαζί με τον κολλητό του, Σκόρπιους, και την ανιψιά του Άμος Ντίγκορι, Ντέλφι, προσπαθούν να επαναφέρουν στη ζωή τον Σέντρικ. Όμως πολλές δυσκολίες τους περιμένουν και ακόμα χειρότερα ένας προδότης βρίσκεται ανάμεσά τους.
Αυτό που μου άρεσε σε αυτό το βιβλίο είναι ότι, ενώ μοιάζει περιπετειώδες, στην πραγματικότητα αγγίζει τις ευαίσθητες χορδές των εφήβων. Πιο συγκεκριμένα, παρουσιάζει τις δυσκολίες που εμφανίζονται στις σχέσεις μεταξύ γονέα και εφήβου στη δύσκολη αυτή περίοδο της εφηβείας. Ο τίτλος του μου φάνηκε παράξενος στην αρχή αλλά, αφού το τελείωσα, κατάλαβα ότι ίσως κάθε έφηβος μπορεί να έχει νιώσει, σε κάποιες τέτοιες στιγμές της ζωής του, καταραμένο παιδί. Θίγει με έναν ευφυή τρόπο τις αγωνίες, τους προβληματισμούς, τα άγχη, τις ανασφάλειες, τις εντάσεις με τους γονείς, αλλά τελικά όλα αυτά ισορροπούν μέσα από την αγάπη.
Αυτό το βιβλίο μου δημιούργησε ανάμεικτα συναισθήματα, όπως συγκίνηση, αγωνία, χαρά, προβληματισμό και σίγουρα το προτείνω σε κάθε παιδί να το διαβάσει.
ΔΟΞΑΣΤΑΚΗ ΜΑΡΙΑ, Α1, 3ο Γυμνάσιο Ηρακλείου
