Το βυζαντινό φρούριο της Γλαύκης είναι ένα σημαντικό μνημείο της περιοχής. Από τους ντόπιους ονομάζεται και «Καλέ» (τουρκ.κάστρο). Βρίσκεται στην κορυφή ενός οχυρού λόφου και απέχει μόνο δύο χιλιόμετρα νοτιοδυτικά από τη Γλαύκη. Μπορεί να το επισκεφτεί κάποιος από τρεις πλευρές: είτε να πεζοπορήσει από τη Μάνταινα, είτε να διασχίσει τη ρεματιά της Γλαύκης, περνώντας τον παλιό νερόμυλο και ακολουθώντας το ανηφορικό μονοπάτι προς το Μεσεγκούνι, είτε ακολουθώντας ένα χωματόδρομο από τη Μύκη.

Το σχήμα του ειναι ορθογώνιο κι η περίμετρός του είναι περίπου 225 μέτρα. Δυστυχώς, όμως, από ολόκληρο το κάστρο σήμερα σώζονται μόνο δύο πύργοι. Ο ένας είναι τετράπλευρος (εικ.1) ενώ ο άλλος κυλινδρικός (εικ.2). Ο πρώτος, που είναι και μεγαλύτερος, βρίσκεται στη βορειοανατολική πλευρά και περιβάλλεται από τάφρο (εικ.3). Έχει ύψος 8 μέτρα, πλάτος προς τα ανατολικά 4 μέτρα και το συνολικό μήκος του υπολογίζεται ότι έφτανε τα 4 έως 8 μέτρα (εικ.4). Στο μέσο της ανατολικής πλευράς υπάρχει καταχύτρα ή ζεματίστρα (δηλαδή ένας εξώστης με τρύπα στο κάτω μέρος από την οποία οι αμυνόμενοι έχυναν καυτό λάδι στους επιτιθέμενους) και σε ύψος 2 μέτρων ψηλότερα υπάρχει στενό τοξωτό παράθυρο (εικ.5). Συνήθως για την άνοδο στα ψηλότερα τμήματα του πύργου χρησιμοποιούσαν ξύλινη σκάλα, γιατί μέσα στο κάστρο δεν υπήρχαν χτιστές κλίμακες. Σήμερα το δυτικό τμήμα του πύργου είναι γκρεμισμένο ενώ το εσωτερικό του είναι κούφιο. Ο πύργος χωριζόταν σε ορόφους με ξύλινα δάπεδα που έχουν καταστραφεί και σήμερα σώζονται οι υποδοχές τους στην εσωτερική πλευρά του πύργου (εικ.6). Ο δεύτερος πύργος βρίσκεται στη βορειοδυτική γωνία του κάστρου και σώζεται σε ύψος 4 μέτρων.

Αξίζει να σημειώσουμε ότι για την κατασκευή του φρουρίου χρησιμοποιήθηκαν βουνίσιες πέτρες της περιοχής, λίγα κομμάτια πλίνθων άτακτα τοποθετημένα ανάμεσα στις πέτρες και κονίαμα για συνδετικό υλικό (εικ.7).

Μεσα στο κάστρο διασώζονται λιθοσωροί και ερείπια από οικοδομήματα (εικ.8). Έξω από τον περίβολο του κάστρου υπάρχουν ερείπια κτισμάτων. Μάλιστα έξω από την ανατολική πλευρά ανακαλύφθηκε ένα νεκροταφείο με κιβωτιόσχημους τάφους.

 Ταχήρ Χαφούζ Σεμά

Μανόλοβα Τζένα

ΠΗΓΕΣ

1. Αρχαιολογικό Δελτίο, τ.37 (1982), Χρονικά, σσ.342-343 πίν.227
2. Ε.Α Παπαθανασίου, «Τα βυζαντινά μνημεία της Θράκης», σσ.70-74 στο Θράκη.  Ιστορία – Πολιτισμός – Τέχνη, Μέρος Β΄, Αθήνα 2011
3. Περιβαλλοντική ομάδα Ενιαίου Λυκείου Γλαύκης, Ορεινά μονοπάτια στα πομακοχώρια της Ξάνθης. Φύση – Ιστορία – Πολιτισμός, Ξάνθη 2001, σσ.22-23
4. Δ΄ Σώμα Στρατού. Ορεινή Θράκη. Φύση – Ιστορία – Πολιτισμός, 2003, σσ. 111, 245
5. Ν.Κόκκας – Ν. Κωνσταντινίδης – Ρ. Μεχμεταλή, Τα πομακοχώρια της Θράκης. Ιστορία – Γλώσσα – Περιήγηση – Λαϊκός πολιτισμός, Αθήνα 2003, σσ.126-127

ΕΙΚΟΝΕΣ

Εικ.1 Ο τετράπλευρος πύργος στη ΒΑ πλευρά

Εικ.2 Ο κυλινδρικός πύργος στη ΒΔ πλευρά

Εικ.3 Τάφρος 

Εικ.4 Πλάτος τετράπλευρου πύργου 

Εικ.5 Η εσωτερική πλευρά του πύργου 

Εικ.6 Οι εγκοπές για το ξύλινο δάπεδο 

Εικ.7 Η τοιχοδομία του πύργου

Εικ.8 Η ανατολική πλευρά έξω από το κάστρο