«Καταλάβαμε τι σημαίνει να είσαι μετανάστης στο Παρίσι, όταν οι άλλοι γύρω σου δεν είναι»: Όταν είσαι μετανάστης σε μια πόλη στην οποία οι άλλοι γύρω σου δεν είναι, σημαίνει πως είσαι δακτυλοδεικτούμενος.
Είσαι ο πρώτος ύποπτος για οτιδήποτε άσχημο συμβαίνει. Το άτομο που θα θεωρηθεί υπεύθυνο για τυχόν ζημιές, κλοπές και διακίνηση ουσιών. Η διαφορετικότητα από μόνη της είναι ικανή να κάνει το όργανο της τάξης να σε συλλάβει.
Οι μετανάστες πολλές φορές νιώθουν πως χάνουν για δεύτερη φορά την πατρίδα τους. Την έχασαν μια φορά, με σκοπό να έχουν μια καλύτερη τύχη. Και ζώντας στο περιθώριο στην καινούργια τους πατρίδα, νιώθουν όχι μόνο ξένοι αλλά και παρείσακτοι.
Τα συναισθήματα που συχνά τους κατακλύζουν είναι θυμός, πίκρα, λύπη και πολλές φορές απογοήτευση, γιατί τη ζωή που ονειρεύτηκαν ίσως να μην καταφέρουν να την ζήσουν.
Σταματία Τύρη, Β4
«Καταλάβαμε τι σημαίνει να είσαι μετανάστης στο Παρίσι, όταν οι άλλοι γύρω σου δεν είναι» : Οι σκέψεις και τα συναισθήματα που μου προκαλεί η φράση αυτή στο τέλος του διηγήματος είναι πολλά. Ο αφηγητής με τα λόγια αυτά εννοεί πως είναι δύσκολο να είσαι μετανάστης σε μια πόλη, στην οποία όλοι γύρω σου είναι διαφορετικοί από εσένα. Αυτό μου προκαλεί στεναχώρια αλλά και ταυτόχρονα θυμό, διότι με κάνει να απορώ για ποιο λόγο μερικοί άνθρωποι πρέπει να είναι τόσο σκληροί με τους συνανθρώπους τους. Το να είσαι έγχρωμος δεν σημαίνει πως είσαι άνθρωπος κακός, παραβατικός ή άνθρωπος χωρίς συναισθήματα. Αυτό πιστεύουν όμως κάποιοι, και θεωρώ πως τους αδικούν, διότι τους έγχρωμους μπορεί να τους βλέπουμε διαφορετικά εξωτερικά, αλλά δεν παύουν να είναι άνθρωποι όπως όλοι μας.
Ζωή Τρικαλινού, Β4
