«Έπρεπε να δω, ως άλλος άπιστος Θωμάς,
με τα μάτια μου, τι ακριβώς γίνεται
μέσα στον Τάφο για να πιστέψω.»
Μοναχός Μητροφάνης
Αυτά τα λόγια ίσως βρίσκονται στο μυαλό πολλών ανθρώπων που αμφιβάλλουν για το συνεχώς επαναλαμβανόμενο θαύμα μέσα στους αιώνες, την έλευση του Αγίου φωτός στον Πανάγιο Τάφο των Ιεροσολύμων, ως μόνιμη υπενθύμιση της Αναστάσεως!
Όσα έζησε και μαρτυρούν το Θαύμα της Αφής του Αγίου Φωτός, τα διηγήθηκε ο ίδιος ο Αγιοταφίτης Μοναχός Μητροφάνης Παπαϊωάννου, μετά από 55 χρόνια, το Πάσχα του 1980, στον Κύπριο ιερέα Σάββα Αχιλλέως, ο οποίος τα κατέγραψε στο σύγγραμμα «Είδα το Άγιον Φως». Το έτος εκείνο ο πατήρ Μητροφάνης ήταν 80 ετών και αριθμούσε ήδη 56 συνεχόμενα χρόνια φύλακας του αγίου Τάφου.
Το 1926, ο Μοναχός Μητροφάνης, ο οποίος καταγόταν από την Κερασούντα του Πόντου, κατάφερε να μπει απαρατήρητος μέσα στο Κουβούκλιο του Παναγίου Τάφου. Προσποιούμενος ότι ήθελε να καθαρίσει κάτι στον Τρούλο, ανέβηκε εκεί από την παραμονή του Μεγάλου Σαββάτου και κρύφτηκε.
Αμφέβαλε για πολύ καιρό για όσα γινόταν μέσα στον Τάφο και αναζητούσε για χρόνια τον τρόπο για να δώσει απάντηση στα ερωτήματά του όταν, μια μέρα που καθάριζε τον θόλο στην οροφή του Τάφου, ανακάλυψε μια μικρή εσοχή όπου μετά βίας χωρούσε το σώμα ενός άνδρα. Αυτό ήταν και το μοναδικό μέρος στο οποίο θα μπορούσε να κρυφτεί προκειμένου να παρακολουθήσει χωρίς κανείς να τον αντιληφθεί, την έλευση του Αγίου Φωτός.
Επί 12 ώρες παρέμεινε ακίνητος και σιωπηλός μέσα στον σφραγισμένο με μελισσοκέρι Τάφο. Μαζί του είχε μόνο λίγο νερό και έναν μικρό φακό. Το μεσημέρι του Μεγάλου Σαββάτου η πόρτα του Τάφου αποσφραγίστηκε και αργότερα εισήλθε ο Έλληνας Πατριάρχης.
Στο κείμενο, που ακολουθεί, περιγράφει ο ίδιος, όσα συνέβησαν μετά την είσοδο του Πατριάρχη.
«…Τότε διέκρινα τη μορφή του Πατριάρχη, που έσκυψε για να εισέλθει μέσα στο ζωοδόχο μνήμα. Εκείνη ακριβώς τη στιγμή, που η αγωνία μου βρισκόταν σε φοβερή υπερένταση μέσα στη νεκρική σιγή, που μόλις άκουγα την αναπνοή μου, ξαφνικά άκουσα έναν ελαφρύ συριγμό. Έμοιαζε με λεπτή πνοή ανέμου. Και αμέσως είδα ένα αλησμόνητο θέαμα, ένα γαλάζιο Φως να γεμίζει ολόκληρο τον ιερό χώρο του Ζωοδόχου Τάφου… Πόση ανησυχία είχε εκείνο το γαλάζιο Φως, μέσα από το οποίο έβλεπα καθαρά τον Πατριάρχη, από το πρόσωπο του οποίου κυλούσε ο ιδρώτας… Και σαν να φωτιζόταν από το Φως άρχισε να αναγιγνώσκει τις ευχές… Και αμέσως το γαλάζιο Φως άρχισε να μεταμορφώνεται σε ένα ολόλευκο Φως όπως εκείνο της Μεταμορφώσεως του Χριστού. Εν συνεχεία το ολόλευκο εκείνο Φως μεταμορφώθηκε σε μια ολόφωτη σφαίρα σαν τον ήλιο, που έμεινε ακίνητη πάνω από την κεφαλή του Πατριάρχη. Κατόπιν είδα τον Πατριάρχη να κρατάει τις δεσμίδες των 33 κεριών. Και όπως ανύψωσε αργά τα χέρια του, άναψε αυτομάτως η αγία κανδήλα και οι τέσσερις δεσμίδες των κεριών του. Εκείνη τη στιγμή εξαφανίστηκε η ολοφώτεινη σφαίρα. Τα μάτια μου γέμισαν με δάκρυα και το σώμα μου καιγόταν ολόκληρο…».
Ο γέροντας Μητροφάνης, δεν έπαψε μέχρι και το τέλος της ζωής του να διηγείται αυτή του την εμπειρία. Είναι καταγεγραμμένη με κάθε λεπτομέρεια, εδώ και πάρα πολλά χρόνια σε βιβλία που κυκλοφορούν, και μάλιστα λίγο πριν παραδώσει την ψυχή του, είχε μιλήσει ο ίδιος και σε δημοσιογράφο στη Θεσσαλονίκη, ο οποίος και κατέγραψε με κάμερα αυτή τη συγκλονιστική μαρτυρία.
Μέχρι και πριν από 15 περίπου χρόνια που πέθανε, μιλούσε για το θαύμα, που έζησε με την ίδια ακριβώς θέρμη, και το περιέγραφε πάντα με τα ίδια ακριβώς λόγια.
Πηγές: