Το Πάσχα είναι η σημαντικότερη θρησκευτική γιορτή της Χριστιανοσύνης. Είναι η γιορτή των γιορτών. Είναι η γιορτή της αγάπης, γιατί ο ίδιος ο Χριστός μας θυσιάστηκε για τη σωτηρία τη δική μας. Είναι το καλύτερο δείγμα της αγάπης Του για εμάς.
Το Πάσχα είναι κινητή γιορτή! Γιορτάζεται την Κυριακή μετά την Πανσέληνο του Μαρτίου και διαρκεί δύο εβδομάδες: Από την Κυριακή των Βαΐων μέχρι την Κυριακή του Θωμά.
Η πρώτη εβδομάδα ονομάζεται Μεγάλη Εβδομάδα, περίοδος κατάνυξης, συντριβής και επίπονης νηστείας.
Η επόμενη εβδομάδα ονομάζεται Διακαινήσιμος, και είναι εβδομάδα της χαράς για την Ανάσταση του Κυρίου.
Μετά το Σάββατο του Λαζάρου έρχεται η Κυριακή των Βαΐων. Εκείνη την ημέρα σε κάποιες περιοχές της Ελλάδας τα παιδιά ψάλλουν:
«Βάγια, Βάγια των Βαγιών
τρώνε ψάρι και κολιό
και την άλλη Κυριακή
κόκκινο αυγό κι αρνί»
Το πρωί η εκκλησία είναι στολισμένη με κλαδιά δάφνης και γίνεται η λειτουργία στο τέλος της οποίας ο παπάς μοιράζει στους πιστούς κλαδάκια δάφνης, τα οποία τα βάζουμε στα εικονίσματα.
Το βράδυ γίνεται η ακολουθία του Νυμφίου. Το μεσημέρι συνηθίζουμε να τρώμε ψάρι.
Την Μεγάλη Δευτέρα, Τρίτη και Τετάρτη πηγαίνουμε κάθε βράδυ στην εκκλησία. Την Μ. Τρίτη ψάλλεται το Τροπάριο της Κασσιανής.
Την Μ. Πέμπτη το πρωί βάφουμε τ” αυγά και φτιάχνουμε τα τσουρέκια. Το βράδυ στην εκκλησία ακούμε τα δώδεκα Ευαγγέλια. Μετά το έκτο ο παπάς βγάζει τον Εσταυρωμένο Χριστό λέγοντας το «Σήμερον κρεμάται επί ξύλου…»
Την Μ. Παρασκευή δεν κάνουμε καθόλου δουλειές και νηστεύουμε και το λάδι. Οι καμπάνες όλη τη μέρα χτυπούν λυπητερά. Το πρωί ψάλλουν στην εκκλησία τα εγκώμια και στολίζουμε τον Επιτάφιο με τα λουλούδια που πηγαίνουν οι πιστοί. Όταν στολιστεί ο Επιτάφιος προσκυνούν οι πιστοί και τα παιδιά περνούν από κάτω. Το βράδυ γίνεται η περιφορά του Επιταφίου. Όλος ο κόσμος με τις λαμπάδες ακολουθεί. Σε κάθε σταυροδρόμι στέκονται και ψάλλουν.
Το Μ. Σάββατο το πρωί συνηθίζεται να κοινωνούμε. Στη εκκλησία γίνεται η πρώτη Ανάσταση με το «Ανάστα ο Θεός», που λέει ο παπάς και πετάει φύλλα δάφνης.
Το βράδυ μικροί και μεγάλοι με τις λαμπάδες πηγαίνουν στην εκκλησία. Όταν ο ιερέας προβάλλει στην ωραία πύλη και πει: «Δεύτε λάβετε φως» όλοι παίρνουν το φως ανάβοντας τις λαμπάδες. Σε λίγο βγαίνει έξω από την εκκλησία και λέει το Ευαγγέλιο για την Ανάσταση του Χριστού και ψάλλει το «Χριστός Ανέστη«. Όλοι φιλιούνται και ψάλλουν μαζί του. Πέφτουν βαρελότα και οι καμπάνες ηχούν χαρούμενα. Όταν πάμε σπίτι τρώμε τη μαγειρίτσα που έχουμε ετοιμάσει από το πρωί και τσουγκρίζουμε τα κόκκινα αυγά.
Την Κυριακή του Πάσχα ψήνουμε το αρνί στη σούβλα, τρώμε, χορεύουμε και διασκεδάζουμε. Μέσα στις ευωδιές της άνοιξης αντηχεί σε χωριά και πόλεις το αισιόδοξο μήνυμα της Ανάστασης. Δεν υπάρχει ελληνική ψυχή που να μην σκιρτάει τις μεγάλες αυτές μέρες των Παθών και της Ανάστασης από συγκινήσεις, από αναμνήσεις, από πόθο, από νοσταλγία να γιορτάσει κοντά στους δικούς της. Σε βουνά και κάμπους, σε στεριές και θάλασσες πανηγυρίζει η Ρωμιοσύνη!
