Οι μαθητές του σχολειού μας παρακολούθησαν την παράσταση Μέγας Αλέξανδρος και εντυπωσιάστηκαν από την παράσταση που είδαν στο ίδρυμα ΄΄Μείζονος Ελληνισμού.
Έτσι τα απίθανα πρωτάκια μας έμαθαν για …
Την οικογένεια του
Γεννήθηκε στην Πέλλα της Μακεδονίας τον Ιούλιο του 356 π.χ. Γονείς του ήταν ο βασιλιάς Φίλιππος β της Μακεδονίας και η πριγκίπισσα Ολυμπιάδα της Ηπείρου. Ως βασιλιάς της Μακεδονίας συνέχισε το έργο του πατέρα του και ως Μακεδόνας είχε συνείδηση της ελληνικής του καταγωγής. Υπήρξε ένας από τους σπουδαιότερους στρατηγούς στην ιστορία και κατά την περίοδο των 13 ετών της βασιλείας του [336-323 ] κατέκτησε το μεγαλύτερο μέρος του τότε γνωστού κόσμου .Η συνολική επικράτεια της αυτοκρατορίας του περιλάμβανε κομμάτια από 26 σημερινές χώρες. Πέθανε στην Βαβυλώνα στο παλάτι του Ναβουχοδονόσορα Β’ στις 10 Ιανουαρίου το [323 πχ] σε ηλικία ακριβώς 32 ετών και 11 μηνών. Το σύνολο της επιρροής του συχνά τον κατατάσσει μεταξύ τον κορυφαίων παγκοσμίων προσωπικοτήτων όλων των εποχών.
Για τον γόρδιο δεσμό
Αφού ο μέγας Αλέξανδρος πέρασε από πολλές πόλεις έφτασε στο Γόρδιο και ήθελε να δει την άμαξα που ήταν δεμένη και που κανένας δεν μπορούσε να τη λύσει. Κάποιος έλεγε ότι όποιος καταφέρει και την λύση θα γίνει βασιλιάς σε όλη την Ασία. Ο Μέγας Αλέξανδρος πλησίασε και με το σπαθί του έκοψε τα σχοινιά.
Τον θρίαμβο στην Ισσό
Ο Δαρείος με 500.000 πολεμιστές ξεκίνησε από την Βαβυλώνα, πέρασε στην Συρία και στρατοπέδευσε στην πεδιάδα των Σώχων, εκεί σκόπευε να περιμένει τον Αλέξανδρο και να τον χτυπήσει. Όμως ο Αλέξανδρος καθυστέρησε στη Κιλικία γιατί αρρώστησε στην Ταρσό. Ο Δαρείος απορούσε γιατί δεν προχωρούσε ο Έλληνας βασιλιάς. Οι Πέρσες είχαν θυμώσει γιατί είχαν συνεχόμενες ήττες από τους Έλληνες .Ο Μέγας Αλέξανδρος είπε ότι στο ανοιχτό χώρο θα δυσκολευτούν με τον Δαρείο που είχε πολυάριθμη στρατιά γι΄αυτό επέλεξε τη στενή πεδιάδα της Ισσού που τη χώριζε ένας μικρός ποταμός ο Πίναρος. Ο Αλέξανδρος με το ιππικό του που βρισκόταν στο δεξιό μέρος της παράταξης του, άρχισε μια αστραπιαία επίθεση. Οι πεζοί Πέρσες δεν πρόλαβαν να αντιδράσουν.
Ο θάνατος νικάει τον ανίκητο
Ο Αλέξανδρος ήθελε να ξεκινήσει εκστρατεία στην Αραβική Χερσόνησο για να εξαπλώσει τον Ελληνικό πολιτισμό και την ελληνική γλώσσα σε όλο τον κόσμο. Στα Εκβάτανα που γίνονταν μεγάλοι αγώνες αρρώστησε και πέθανε ο παιδικός του φίλος ο Ηφαιστίωνας. Είχαν δάσκαλο τον Αριστοτέλη και πολεμούσαν δίπλα δίπλα σε όλη τη εκστρατεία. Ο Αλέξανδρος κήρυξε γενικό πένθος έστειλε τον φίλο του στην Βαβυλώνα για να ταφεί και δεν έβαλε άλλον αξιωματικό στην χιλιαρχία του Ηφαιστίωνα.
Η τελευταία μεγάλη μάχη
Ο Αλέξανδρος ανακοινώσε τα σχέδια του, να πολεμήσει με τον στρατό του για ακόμα μια φορά στην Ινδία. Έντεκα περίπου μήνες αργότερα κατάφερε να υποτάξει πολλές Ινδικές φυλές, στις όχθες του ποταμού Ινδού. Οι στρατιώτες του κοίταζαν με δέος το μεγάλο ποτάμι, που δεν είχαν δει ως τώρα ούτε στην Ελλάδα ,αλλά ούτε και στην Περσία. Έκαναν πολλές θυσίες κοντά στην όχθη του ποταμού. Από εδώ απλώνονταν το βασίλειο του βασιλιά Ταξίλου. Είχε από πριν δηλώσει στον Αλέξανδρο πως θα τον δεχόταν σαν φίλος, έτσι τον υποδέχτηκε με φιλικά αισθήματα. Όμως ο πιο ισχυρός βασιλιάς της Ινδίας ο Πώρος θα πολεμούσε με όλες του τις δυνάμεις τον Αλέξανδρο. Έτσι ο Αλέξανδρος προετοίμασε ισχυρές δυνάμεις για να αντιμετωπίσει τον Πώρο. Όταν οι στρατιώτες του Πώρου είδαν την στρατιά του Μ. Αλεξάνδρου γούρλωσαν τα μάτια τους.
Ο δύσκολος δρόμος της επιστροφής
Ο Μέγας Αλέξανδρος είχε ένα μεγάλο θαυμασμό προς τον νικημένο βασιλιά των Ινδιών γιατί τους θεωρούσε άξιους και γενναίους αντίπαλους . Πάντοτε τους θαύμαζε, τους σεβόταν και τους εκτιμούσε. Πήρε μια μεγάλη απόφαση και είπε: «βασιλιάδες σαν εσένα είναι κρίμα να χάσουν το βασίλειο τους.» Ένα μήνα περίπου έμεινε στον Υδάσπη Ποταμό για να ξεκουραστεί ο στρατός του. Χάρηκε για τη μεγάλη νίκη του εναντίον των Ινδιών του Πώρου. Ξαφνικά πήρε και μια μεγάλη στεναχώρια πέθανε ο πιστός και αγαπημένος του φίλος , που τον οδήγησε στις σημαντικές νίκες και τους θριάμβους. Ο αγαπημένος του φίλος το άλογο του ο Βουκεφάλας , πέθανε από την πολλή ζέστη της Ινδίας . Όταν είδε το άλογο του νεκρό τον τα μάτια του βούρκωσαν, ένιωσε βάρια δεν μπορούσε χωρίς το πιστό, καλόκαρδο άλογο του να χαίρονται τις νίκες. Λοιπόν για να τιμήσει τον Βουκεφάλα διέταξε να χτίσει μια πόλη με το όνομα Βουκεφάλας. Την επομένη είπε στους στρατιώτες του «Γενναίοι μου, δεν μπορώ να συνεχίσω μόνος μου. Θα γυρίσουμε πίσω».
για τον θάνατο του Μ. Αλεξάνδρου
Έφτασε το καλοκαίρι του 323 οι προετοιμασίες για την εκστρατεία του στην Αραβική χερσόνησο είχαν τελειώσει. Μετά από ολονύκτιο γλέντι ένιωσε ότι είχε πυρετό που κράτησε για αρκετές μέρες αποδυναμώνοντας τον βασιλιά. Ο Αλέξανδρος ένιωθε ότι δεν πρόκειται να γίνει καλά έτσι όλοι έλεγαν ότι πριν πεθάνει πρέπει να αφήσει κάποιον αντιστράτηγο τότε τον ρώτησαν ποιον θα άφηνε στην θέση του και άνοιξε τα μάτια του και είπε: <<ας γίνει ο καλύτερος>>. Στης 13 Ιουνίου 323 έφυγε από τη ζωή αυτός που δεν νικήθηκε σε καμία μάχη. Όταν έμαθαν το θάνατο του στεναχωρήθηκαν όλοι στην Ελλάδα και οι Πέρσες γιατί πέθανε ο Βασιλιάς τους. Πέθανε ο Αλέξανδρος, μα έμεινε ο θρύλος του ζωντανός.
