Ζαχαρίας Γουσέτης, Κωνσταντίνος Κουρούμαλος, Μάρκος Μαμφρέδας, Ροάν Σένκο
Ο Γρηγόριος Ξενόπουλος (1867-1951) ήταν σπουδαίος Έλληνας συγγραφέας, δημοσιογράφος και θεατρικός συγγραφέας με βαθιές ρίζες στη Ζάκυνθο, την οποία συχνά εξυμνούσε μέσα στα έργα του με έντονη νοσταλγία και αγάπη. Αν και γεννήθηκε στην Κωνσταντινούπολη και έζησε πολλά χρόνια στην Αθήνα, θεωρούσε τη Ζάκυνθο πατρίδα της ψυχής του. Η νοσταλγία του για τη Ζάκυνθο φαίνεται έντονα τόσο στα πεζογραφήματά του, όσο και στα άρθρα με τις αναμνήσεις του.
Περιγράφει το νησί, όχι απλώς ως τόπο, αλλά έναν κόσμο γεμάτο ομορφιά, πολιτισμό, μουσική, λογοτεχνία, πάθη. Η Ζάκυνθος για τον Ξενόπουλο, δεν ήταν απλά ένα σκηνικό για τα έργα του, αλλά ένας ζωντανός οργανισμός που διαμόρφωσε χαρακτήρες. Η Ζάκυνθος, λοιπόν, είναι ο τόπος της αθωότητας, των πρώτων συγκινήσεων ένας χαμένος παράδεισος. Συχνά, ο Ξενόπουλος, αναφέρεται στα έργα του στις μυρωδιές και τους ήχους του νησιού, συγκρίνοντας τα με τη ρουτίνα και τη σκληρότητα της αστικής ζωής. Έτσι λοιπόν στο διήγημα «Η Κουλούρα» ο Ξενόπουλος περιγράφει πόσο νοσταλγούσε τη Ζάκυνθο και ταυτόχρονα και το έθιμο της κουλούρας των Χριστουγέννων, το οποίο συνεχίζεται μέχρι και σήμερα στο νησί της Ζακύνθου σε όλα τα Ζακυνθινά σπίτια. Αναφέρει πόσο του έλειψε το έθιμο, η μυρωδιά της κουλούρας και η γεύση της, και αν και η μητέρα του, του έστελνε κάθε χρόνο στην Αθήνα, η γεύση ήταν πολύ διαφορετική από αυτή που θυμόταν να γεύεται στο νησί του κατά την παιδική του ηλικία…
