Γεωργία Ψάρρη
Το θεατρικό έργο «Στέλλα Βιολάντη» του Γρηγορίου Ξενοπούλου είναι ένα από τα πιο γνωστά και σημαντικά έργα του νεοελληνικού θεάτρου. Μέσα από την ιστορία της Στέλλας, ο συγγραφέας θίγει ζητήματα που παραμένουν επίκαιρα μέχρι και σήμερα, όπως η θέση της γυναίκας στην κοινωνία, η οικογενειακή καταπίεση και η σύγκρουση ανάμεσα στην προσωπική επιθυμία και τα κοινωνικά πρέπει.
Η Στέλλα Βιολάντη είναι η κόρη ενός αυστηρού και πλούσιου πατέρα. Ερωτεύεται έναν νέο, τον Αντρέα, που όμως δεν ανήκει στην ανώτερη κοινωνική τάξη. Ο πατέρας της αρνείται να εγκρίνει αυτόν τον γάμο, θεωρώντας πως προσβάλλει την τιμή της οικογένειας. Η Στέλλα, αντί να υπακούσει, επιλέγει να αντισταθεί. Δεν αποδέχεται το μέλλον που της επιβάλλουν και παραμένει πιστή στον εαυτό της και στα συναισθήματά της. Η απόφασή της αυτή την οδηγεί σε τραγική κατάληξη: φυλακίζεται, αρρωσταίνει και τελικά πεθαίνει.
Το έργο παρουσιάζει με ρεαλισμό τη σκληρότητα της πατριαρχικής κοινωνίας και το τίμημα της γυναικείας ανεξαρτησίας εκείνης της εποχής. Ο Ξενόπουλος, μέσα από τη Στέλλα, δείχνει μια ηρωίδα που προτιμά τον θάνατο από την υποταγή.
Είχα τη χαρά να συμμετάσχω σε μια σχολική θεατρική παράσταση βασισμένη στο έργο αυτό, όπου υποδύθηκα την υπηρέτρια. Ο ρόλος μου, αν και δευτερεύων, με βοήθησε να κατανοήσω καλύτερα το έργο και την εποχή στην οποία διαδραματίζεται. Μέσα από τις πρόβες και την παράσταση, ένιωσα το βάρος και τη συγκίνηση της ιστορίας της Στέλλας, καθώς και την πίεση που ασκείται στις γυναίκες να συμμορφωθούν με τα «πρέπει» των άλλων. Ήταν μια μοναδική εμπειρία που με έκανε να αγαπήσω περισσότερο το θέατρο και τη λογοτεχνία.
Το έργο «Στέλλα Βιολάντη» είναι μια τραγική ιστορία, αλλά ταυτόχρονα ένα ηχηρό μήνυμα ελευθερίας και αξιοπρέπειας. Μέσα από την αντίσταση της Στέλλας, ο Ξενόπουλος μας καλεί να σκεφτούμε βαθιά για την αξία της προσωπικής ελευθερίας, τη δύναμη της αγάπης και τα όρια της εξουσίας μέσα στην οικογένεια. Η συμμετοχή μου στην παράσταση με βοήθησε να καταλάβω ακόμη περισσότερο το νόημα του έργου και να το νιώσω όχι μόνο ως αναγνώστης, αλλά και ως ηθοποιός.
