Αγγελίνα Κολυβά
Στην Ελλάδα, τα περιστατικά ενδοοικογενειακής βίας είναι συχνότερα και τραγικότερα, από τα μέσα της καραντίνας – λόγω του κορονοϊού – στο διάστημα 2020 με 2022 και συνεχίζονται δυστυχώς μέχρι και σήμερα.
Σύμφωνα με μελέτες που έχουν γίνει, από τις αρχές του προηγούμενου χρόνου μέχρι και τουλάχιστον τον Οκτώβριο, έχουν σημειωθεί 9.860 καταγγελίες ενδοοικογενειακής βίας, από τις οποίες οι 8.409 είχαν ως θύματα γυναίκες. Τα περιστατικά αυτά αποτελούν ένα μεγάλο και ανησυχητικό πρόβλημα για την κοινωνία μας, ενώ η ενδοοικογενειακή βία “κατακτά τον τίτλο” ως το πλέον τρομακτικό κοινωνικό φαινόμενο για την χώρα μας, αλλά και ξεχωριστά για τον κάθε πολίτη της. Για να διευκρινίσω, επειδή η αύξηση της ενδοοικογενειακής βίας είναι απότομη, οι άνθρωποι – και κυρίως οι γυναίκες – “βγαίνουν” στην κοινωνία με έναν εσωτερικό φόβο μην τους συμβεί κάτι παρόμοιο από αυτά που ζουν τα θύματα της.
Μιλώντας για τα θύματα, αυτό που βιώνουν είναι φρικτό και τις περισσότερες φορές επώδυνο. Πρέπει να σημειωθεί πως οι πιο συχνές μορφές ενδοοικογενειακής βίας περιλαμβάνουν τη ψυχολογική βία, την σωματική βία, τη σεξουαλική κακοποίηση και προφανώς την ανθρωποκτονία. Τα 6 στα 10 θύματα δεν ζητούν βοήθεια από τις αρχές με φόβο τις συνέπειες από την αντίδραση του θύτη. Η αστυνομία θα έπρεπε να βοηθάει τα θύματα ώστε να τιμωρηθούν οι θύτες, για να μην ξαναυπάρξει παρόμοιο περιστατικό, αρκεί βέβαια τα θύματα να σπάσουν την σιωπή τους. Γιατί, οι αρχές δεν είναι εύκολο να επέμβουν σε καταστάσεις όπου τα θύματα δεν επιθυμούν να μιλήσουν και δεν είναι εφικτό για κανέναν να βοηθήσει, αν προβάλλεται προς στον κόσμο, την εικόνα μια υγιούς οικογενειακής κατάστασης.
Καλό θα ήταν λοιπόν τα θύματα να μιλούν, και εμείς οι υπόλοιποι να βοηθάμε με σκοπό να οδηγηθούμε στην καλλιέργεια τέτοιων στρατηγικών ώστε να εξαλειφθεί οριστικά το συγκεκριμένο φαινόμενο.
Φώτο: Newspost.gr
