Ο Κλέοβις και ο Βίτων ήταν Αργείοι, γιοι της Κυδίππης, ιέρειας της θεάς Ήρας. Έγιναν γνωστοί για την αγάπη και τη στοργή που έδειξαν στη μητέρας τους.
Συγκεκριμένα, η Κυδίππη επιθυμούσε διακαώς να δει από κοντά ένα μεγάλο άγαλμα της θεάς Ήρας. Το άγαλμα όμως ήταν μακριά, η Κυδίππη δεν μπορούσε να περπατήσει και τα βόδια που επρόκειτο να σύρουν την άμαξά της δεν είχαν έρθει. Τότε τα παιδιά της, προκειμένου να ικανοποιήσουν την επιθυμία της, ζεύτηκαν την άμαξα και την έσυραν σ’ όλη τη διαδρομή, περίπου οκτώ χιλιόμετρα. Όταν έφτασαν στον ναό οι παρευρισκόμενοι εξήραν την πράξη τους, μακαρίζοντας ταυτόχρονα τη μητέρα τους για την ευτυχία να έχει τέτοια τέκνα. Αυτοί εξαντλημένοι απ’ την υπερπροσπάθεια ξάπλωσαν έξω από τον ναό και κοιμήθηκαν. Η Κυδίππη συγκινημένη από την αφοσίωση τους ζήτησε από την Ήρα το καλύτερο δώρο που θα μπορούσε να δώσει ο Θεός στον άνθρωπο. Τότε η Θεά τους χάρισε ανώδυνο θάνατο· θάνατο την πιο ευτυχισμένη στιγμή. Στην Αρχαία Ελλάδα θεωρούσαν τον συγκεκριμένο θάνατο ως θεϊκή ανταμοιβή.
Έτσι, σύμφωνα με την παράδοση, ο Κλέοβις και ο Βίτων κέρδισαν μέσω του θανάτου τους την αθανασία και την αιώνια υστεροφημία για την ευσέβεια και την αγάπη που επέδειξαν προς την μητέρα τους.
Πηγές
http://odysseus.culture.gr/
https://chilonas.com/
https://el.wikipedia.org/
Νίκη Χαραλάμπους ( μαθήτρια της Γ΄ Γυμνασίου )
