της Θεοδωρακάκη Ευανθίας, μαθήτριας του Εσπερινού Γενικού Λυκείου Βόλου
Η εκπαίδευση στα Εσπερινά Σχολεία και ειδικότερα η Εκπαίδευση Ενηλίκων αντιμετώπιζε και αντιμετωπίζει πληθώρα προκλήσεων. Από τους τέσσερις θεματικούς άξονες που προτείνονται επέλεξα τον τελευταίο, διότι είμαι ευαισθητοποιημένη με το θέμα αυτό. Πιστεύω πως τα βραδινά Σχολεία είναι πολύ σημαντικός παράγοντας για μια σύγχρονη κοινωνία και χρειάζεται να γίνει μια σοβαρή και ολοκληρωμένη αναβάθμιση.
Παιδεία στον σύγχρονο κόσμο σημαίνει καινοτομία, βιωματική μάθηση και ανάπτυξη δεξιοτήτων με τη βοήθεια της τεχνολογίας πέρα από τα συνηθισμένα πλαίσια και όρια. Αυτή οφείλει να είναι η συμβολή του Σχολείου στη διαμόρφωση πολιτών με υπευθυνότητα.
Κύριο ρόλο διαδραματίζει ο εκπαιδευτικός, κρατώντας τον ρόλο του συντονιστή στην εξερεύνηση νέων πεδίων γνώσης με όχημα το βιβλίο, που δεν είναι σύμβολο του παρελθόντος αλλά ένας ανεξάντλητος θησαυρός σκέψης…
Η εσπερινή εκπαίδευση, κλήθηκε να δώσει εκπαιδευτικές διεξόδους στα άτομα εκείνα που οι εκάστοτε κοινωνικοοικονομικές συνθήκες δεν τους επέτρεψαν να έχουν πρόσβαση στην εκπαίδευση, διεκδικώντας παράλληλα την άμβλυνση του κοινωνικού τους αποκλεισμού.
Οι ενήλικες εκπαιδευόμενοι αποτελούν μια ξεχωριστή κατηγορία που έχει συγκεκριμένα ατομικά χαρακτηριστικά και ιδιαιτερότητες. Η επιστροφή τους στην εκπαίδευση ενεργοποιείται από εσωτερικά κίνητρα με προσδοκίες για προσωπική εξέλιξη και γι΄ αυτό διαφέρει από τη συμμετοχή των ανήλικων εκπαιδευομένων. Η κριτική σκέψη αποτελεί ζητούμενο κάθε υπευθύνου πολίτη.
Υπάρχει ραγδαία εξέλιξη κοινωνική και τεχνολογική με τεράστια διαφορά σύμφωνα με της εμπειρίες και τις γνώσεις των ενηλίκων πράγμα το οποίο τους δίνει συναίσθημα της ανασφάλειας, της αδυναμίας παρακολούθησης και ανταπόκρισης στα νέα τεκταινόμενα της εποχής μας.
Το νυχτερινό σχολείο αναιρεί τις ακραίες αρνητικές συνέπειες, κοινωνικές και οικονομικές του εκπαιδευτικού μας συστήματος, διότι η φοίτηση του σε αυτό δημιουργεί τη δυνατότητα να συνεχίσουν τις σπουδές τους όσοι αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν το σχολείο πριν τις ολοκληρώσουν.
Η Εκπαίδευση Ενηλίκων είναι επανορθωτική διότι προσφέρει την ατομική ολοκλήρωση της γενικής εκπαίδευσης. Παρέχει τη δυνατότητα επαγγελματικής απασχόλησης και ταυτόχρονης φοίτησης. Επίσης προσφέρει την ευκαιρία σε όσους το επιθυμούν την εισαγωγή τους σε Πανεπιστημιακά ιδρύματα ή ΤΕΙ.
Κύριο ρόλο κατέχει ο εκπαιδευτικός έχοντας το ρόλο του συντονιστή καθώς οι τεχνικές που χρησιμοποιεί έχουν στόχο την αλληλεπίδραση με τους εκπαιδευόμενους. Η πρόκληση για τον εκπαιδευτικό τον 21ο αιώνα είναι να ανακαλύψει και να χρησιμοποιήσει τη γοητεία που κρύβεται στις σελίδες ή στο διαδίκτυο ή σε χώρους Πολιτισμού, μουσεία, ιστορικά μνημεία, ακόμη και το φυσικό μας περιβάλλον.
Σημαντικός είναι ο ρόλος του εκπαιδευτικού καθώς είναι εκείνος πού θα καλλιεργήσει και θα καλύψει τα κενά κριτικής σκέψης, που είναι το ζητούμενο και που συνοδεύουν τους ενήλικες από τα μαθητικά τους χρόνια. Όπως και την δημοκρατική συνείδηση η οποία καλλιεργεί την κουλτούρα της ομαδικότητας ενώ καταργεί την ατομικότητα. Βεβαίως όλα αυτά σε συνάρτηση με τους μαθητές.
Για το λόγο αυτό οι εκπαιδευτικοί και οι μαθητές πρέπει να συνεργαστούν για το καλύτερο αποτέλεσμα. Η επικοινωνία μεταξύ τους στηρίζεται στόν αμοιβαίο σεβασμό, την ενσυναίσθηση, και την αμοιβαία συμπάθεια αφού οποιαδήποτε συμπεριφορά, τους μεταδίδει ένα μήνυμα καθώς δημιουργεί ένα πλαίσιο επικοινωνίας και ανταλλαγής απόψεων και ιδεών.
Παρά την γενική ικανοποίηση όμως επικρατεί προβληματισμός.
Συμβαίνουν όλα αυτά σε ένα ελληνικό σχολείο σήμερα, Γυμνάσιο η Λύκειο;
Η έλλειψη κτηριακής υποδομής καθότι είναι αρκετά παλαιά είναι τεράστια όπως και ο υλικοτεχνικός εξοπλισμός. Επίσης η διδακτέα ύλη είναι πεπαλαιωμένη.
Τον 21ο αιώνα θα πρέπει η πολιτεία να αναβαθμίσει τα κτηριακά συγκροτήματα, να επανδρώσει με υπολογιστές και διαδραστικούς πίνακες όλες της αίθουσες.
Να οργανώσει ιατρικές παροχές εντός των σχολικών μονάδων με απινιδωτές και εξειδικευμένο προσωπικό π.χ. (ψυχολόγους, κοινωνικούς λειτουργούς κ.α., αν θέλουμε να λεγόμαστε κοινωνικά αναπτυγμένη χώρα της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Εν κατακλείδι τα Σχολεία στην Ελλάδα χρειάζονται πολύ μεγάλες και ριζικές αναβαθμίσεις. Αν θέλουμε να λεγόμαστε κοινωνικά ανεπτυγμένη χώρα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, θα πρέπει να υπάρχουν όλα τα προαναφερθέντα.
