γράφουν οι Κυροπούλου Κωνσταντίνα, Κατσαβού Ελένη, Κόντρα Άντζελα, Καμπούρη Μαργαρίτα, μαθήτριες Β” τάξης

   Στις ΒΔ παρυφές  του σημερινού χωριού «Διμήνι», 5 χλμ από την πόλη του Βόλου πάνω σε ένα χαμηλό λόφο με εξαιρετική θέα προς τον Παγασητικό κόλπο βρίσκεται ο προϊστορικός οικισμός του Διμηνίου. Τα δομικά υλικά που κυριαρχούν στο χώρο είναι η πέτρα/ο λίθος και για αυτό ονομάζεται «νεολιθικός οικισμός». Πολύ σημαντικό χαρακτηριστικό του Διμηνίου αποτελεί η συνεχής κατοίκηση του από τη νεότερη νεολιθική ως το τέλος της ύστερης εποχής του χαλκού, γεγονός που μας δείχνει ότι στόχος των ανθρώπων ήταν η πρόσβαση σε πεδινές εκτάσεις κατάλληλες για γεωργική καλλιέργεια και κτηνοτροφία που αποτελούσαν τις κύριες ασχολίες των κατοίκων της εποχής. Επίσης επειδή η θάλασσα τότε βρίσκονταν ένα χιλιόμετρο από τον χώρο εκείνο, οι κάτοικοι ασχολούνταν και με την αλιεία.

   Ο συγκεκριμένος νεολιθικός οικισμός θεωρείται σημαντικός γιατί προσφέρει την πιο ολοκληρωμένη εικόνα ενός νεολιθικού οικισμού που έχει σωθεί ως σήμερα και επιπλέον μας δίνει πολλές πληροφορίες για την αρχιτεκτονική οργάνωση των προιστορικών οικισμών.  Το Διμήνι ξεχωρίζει από τους υπόλοιπους νεολιθικούς οικισμούς διότι έχει ένα μοναδικό αρχιτεκτονικό στοιχείο, τους έξι περιβόλους που είχαν χτιστεί ανά ζεύγη γύρω από τον οικισμό.Στο χώρο υπάρχει μία κεντρική αυλή και χτίστηκαν γύρω από αυτήν έξι περίβολοι. Ανάμεσα στα ζεύγη περιβόλων χτίστηκαν σπίτια  με λίθινα θεμέλια . Στο ΒΔ άκρο της αυλής είχε χτιστεί ένα μέγαρο που αποελούνταν από δύο δωμάτια και ένα πρόδομο.  Η ύδρευση του οικισμού χρονολογείται περίπου στα 4800  π.χ. ,δηλαδή μετά την προκεραμική εποχή και πριν την τελική νεολιθική εποχή.

    Στο λόφο σώζονται ακόμη 16 τάφοι της μέσης εποχής του χαλκού (2η χιλιετία π.Χ.) . Περίπου 150 μέτρα νότια και ΝΔ του λόφου σώζονται τα πιο σημαντικά λείψανα του μυκηναϊκού οικισμού και ανακτορικού κέντρου της περιοχής. Στα όρια του οικισμού προς τα ανατολικά υπάρχει ένας κεραμικός κλίβανος και ένα δεύτερο εργαστήριο.

   Τέλος, το Διμήνι είναι ένας ωραίος νεολιθικός χώρος που χαρήκαμε που τον επισκεφτήκαμε.Εκεί πριν από πολλά χρόνια ζούσαν άνθρωποι σαν εμάς και παρόλο που δεν είχαμε τον ίδιο τρόπο ζωής, ο οικισμός τους παραμένει  ξεχωριστός.