Γράφουν οι μαθήτριες της Γ΄ Γυμνασίου: ΦΑΝΤΑΚΗ ΦΩΤΕΙΝΗ, ΤΣΑΛΟΥΧΙΔΟΥ ΒΙΚΤΩΡΙΑ, ΣΙΓΚΟΥΝΑ ΘΕΟΔΩΡΑ

Οι περισσότεροι άνθρωποι παραδέχονται ότι υπάρχουν χρώματα που επηρεάζουν τη διάθεσή τους, ωστόσο υπάρχει κάτι περισσότερο από μια γενική αίσθηση. Η ψυχολογία του χρώματος βασίζεται στις συναισθηματικές και μερικές φορές ακόμα και στις σωματικές επιδράσεις που δημιουργούν τα χρώματα στους ανθρώπους. Λαμβάνοντας υπόψη ότι υπάρχουν πολιτισμικές παραλλαγές που επηρεάζουν το νόημα ορισμένων χρωμάτων (δηλαδή ροζ για τα κορίτσια και το μπλε για τα αγόρια), υπάρχουν κοινά αποδεκτές ψυχολογικές επιδράσεις των χρωμάτων. Έτσι, τα χρώματα που μας περιβάλλουν στην καθημερινή μας ζωή,  μπορούν να έχουν άμεση επίδραση στη διάθεσή μας.  Για παράδειγμα τα ψυχρά χρώματα μπορούν ακόμα και να προκαλέσουν θλίψη ή καταθλιπτικές σκέψεις. Συγκεκριμένα:
Το Μπλε προκαλεί συμπόνια, δηλώνει την αλήθεια και την πίστη, ενώ συνδέεται συχνά με την παραίτηση και τη μοναξιά.
Το Πράσινο ως ένα αρμονικό χρώμα, ενθαρρύνει μια χαλαρωτική, άνετη στάση, γεμάτη ελπίδα και επούλωση.
Το Μωβ ως το παραδοσιακό χρώμα των βασιλιάδων, συνδέεται με τον πλούτο και το κύρος. Χρησιμοποιείται και από την εκκλησία υποδηλώνοντας μυστήριο και πνευματικότητα.

Η ψυχολογία του χρώματος υποδηλώνει ότι τα ζεστά χρώματα μπορεί να διεγείρουν την ενέργεια και τη διάθεση, ενώ κάποιες φορές μπορεί ακόμα και να προκαλέσουν αυξημένη ευερεθιστότητα και άγχος. Έτσι:
Το Κόκκινο είναι συνδεδεμένο με τον ρομαντισμό και τον ενθουσιασμό, ενώ εκφράζει τη δύναμη και τη φιλοδοξία. Ωστόσο, μπορεί να προκαλέσει αύξηση της αίσθησης του κινδύνου, της εξέγερσης και της βίας.
Το Πορτοκαλί  λαμβάνεται, επίσης, ως ένα ενθουσιώδες και χαρούμενο χρώμα. Πιστεύεται ότι λειτουργεί ως ένα πρότυπο φροντίδας και ζεστασιάς.
Το Κίτρινο είναι γνωστό ως το χρώμα της ευτυχίας. Αυτό το παραδοσιακά χαρούμενο χρώμα ξυπνά τη φιλία και τη φαντασία. Ωστόσο, δεν πρέπει να ξεχνάμε και την άλλη πλευρά του κίτρινου χρώματος, αφού χρησιμοποιείται για να επιδείξει την προσοχή και τον κίνδυνο.

Υπάρχουν ακόμη και τα ουδέτερα χρώματα, όπως:
Το Λευκό, το οποίο  αναδεικνύει την αγνότητα και την αθωότητα. Αυτό το χρώμα συνδέεται παγκοσμίως με την καθαριότητα. Ωστόσο, είναι επίσης ένα «σκληρό» χρώμα, που συνδέεται ακόμα και με το θάνατο.
Το Γκρι είναι ο «βασιλιάς» της ουδετερότητας.  Αυτό το χρώμα αντιπροσωπεύει τον συμβιβασμό και προσδίδει μια αίσθηση γαλήνης. Ωστόσο, μερικές φορές συνδέεται με τη θλίψη ή τη μελαγχολία.
Το Καφέ είναι  γνωστό ως το χρώμα της «φύσης».  Το καφέ συνδέεται με την άνεση και τη ζεστασιά. Ωστόσο, επειδή θεωρείται ένα κάπως «μουντό» χρώμα, μπορούμε να πούμε πως έχει έναν μελαγχολικό τόνο.
Το Μαύρο, το οποίο  από μία θετική άποψη  μπορεί να θεωρείται ακόμη και μυστηριώδες. Ωστόσο, στις περισσότερες κουλτούρες συνδέεται με τη νοσηρότητα και το θάνατο.

Έχει παρατηρηθεί, επίσης, ότι ο άνθρωπος επιλέγει να διακοσμήσει τον χώρο του ή να ντυθεί με τα χρώματα τα οποία εναρμονίζονται τέλεια με την ψυχολογική του κατάστασή. Ένας άνθρωπος που πάσχει από κατάθλιψη θα προτιμήσει τα σκούρα χρώματα, ενώ παρατηρούμε στα παιδιά και στους ευτυχισμένους ανθρώπους την προτίμησή τους στα ζωηρά και φωτεινά χρώματα. Τέλος, σίγουρα, θα έχετε ακούσει για τη μέθοδο των παιδοψυχολόγων που δίνουν στα παιδιά να ζωγραφίσουν κάτι και στη συνέχεια μελετούν τα χρώματα που έχει επιλέξει το παιδί για να ζωγραφίσει.