γράφει η μαθήτρια της Β” Γυμνασίου, Γκουτσίδου Χρύσα

   Η Καθαρά Δευτέρα είναι μια ιδιαίτερη μέρα για τη χώρα μας ,είναι η πρώτη μέρα της σαρακοστής ,δηλαδή της νηστείας πριν τη μεγάλη γιορτή του Πάσχα.

   Η μέρα γιορτάζεται συνήθως στην εξοχή, όπου τρέχουν μικροί και μεγάλοι, για να πετάξουν τον χαρταετό. Οι παλαιότεροι ερμήνευαν το έθιμο αυτό ως επιθυμία του ανθρώπου να διώξει το κακό μακριά.  Η βόλτα μας συνήθως συνοδεύεται και με παραδοσιακά σαρακοστιανά εδέσματα , όπως λαγάνα, ελιές ,ταραμά, αλλά και χαλβά.

   Άλλα έθιμα της Καθαράς Δευτέρας είναι το γαϊτανάκι ,ένα χορευτικό δρώμενο γύρω από ένα κοντάρι που έχει χρωματιστές κορδέλες που κρατούν οι χορευτές. Το έθιμο έφεραν μαζί τους οι πρόσφυγες από τη Μικρά Ασία. Στη Μεθώνη της Μεσσηνίας αναβιώνει ένα έθιμο «Του Κουτρούλη ο γάμος» που φαίνεται ότι ξεκίνησε τον 14 αιώνα, ενώ στη Θήβα γίνεται βλάχικος γάμος. ι άνθρωποι στο Γαλαξίδι πηγαίνουν στην αγορά ,όπου γίνεται το μουτζούρωμα και το αλεύρωμα, και διασκεδάζουν όλοι μαζί.

    Σε αρκετές περιοχές έχουμε το έθιμο του Αγά ,που δικάζει με τον τρόπο του ντόπιους και περαστικούς , έθιμο που κρατάει από την Τουρκοκρατία. Στη Νάουσα  χορεύουν στον δρόμο  όλη μέρα οι Γενίτσαροι και οι Μπούλες , ενώ στον Τύρναβο συγκεντρώνονται όλοι στο εκκλησάκι του Προφήτη Ηλία για να φτιάξουν το μπουρανί.

   Η Καθαρά Δευτέρα τελειώνει και οι χριστιανοί περιμένουν το Πάσχα.