Σουρ Ειρ
Αφήγηση μιας θεατρικής παράστασης που παρακολούθησα και μου άρεσε(ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: Σταμπουλίδου Αικατερίνη)
Πριν λίγες μέρες επισκεφτήκαμε μαζί με τους συμμαθητές μου το Θεσσαλικό θέατρο. Η παράσταση που παρακολουθήσαμε ονομάζεται το «καπλάνι της βιτρίνας» και έχει γραφτεί από την συγγραφέα Aλκη Zέη, καθώς το έργο είναι βασισμένο σε μυθιστόρημα.
Δύο κορίτσια η Μέλια και η Μυρτώ αναγκάζονται να ζήσουν μαζί με τον παππού τους στη Σάμο, επειδή η μητέρα τους είναι άρρωστη. Μαζί με τον παππού ζούσε στο σπίτι η θεία τους Δέσποινα και η οικιακή βοηθός Σταματίνα. Όλες οι μέρες της εβδομάδας κυλούσαν βαρετά, εκτός από την Πέμπτη, διότι δεχόταν επισκέψεις στις σάλα του σπιτιού και τα κορίτσια μπορούσαν να δουν το καπλάνι μέσα από τη βιτρίνα. Το καπλάνι είναι μία βαλσαμωμένη τίγρης που για τα παιδιά είναι ζωντανή.
Το καλοκαίρι ήταν πολύ πιο διασκεδαστικό τα παιδιά πήγαιναν στο Λαμαγάρι και συναντούσαν τους φίλους τους (Νόλη, Άρτεμη και Πιπίτσα καθώς και τον ξάδελφό τους Νίκο. Ο Νίκος εξιστορούσε περιπέτειες του καπλανιού, ενώ στη χώρα κυριαρχούσε δικτατορία.
Το έργο τελειώνει όταν ο Νίκος πάει στην Ισπανία να πολεμήσει για την ελευθερία.
Τα συναισθήματα που μου δημιούργησε το έργο ήταν πολλά. Η λύπη ήταν αυτό που αισθάνθηκα περισσότερο λόγω της δικτατορίας. Ιδιαίτερη εντύπωση μου έκανε η ένδυση των ηθοποιών. Ενώ ήταν απλή ήταν ταυτόχρονα σεμνή και αριστοκρατική. Οι κινήσεις των ηθοποιών έκαναν το έργο πολύ πιο ζωντανό και σε μία σκηνή η ηθοποιός έκλαιγε, κάτι που μου είναι πολύ δύσκολο να προσποιηθείς.
Η παράσταση ήταν πολύ εντυπωσιακή λόγω των σκηνικών και των ηθοποιών πέρασε πολλά μηνύματα και θα είναι μία παράσταση που θα μου μείνει αξέχαστη.
Σουρ. Ειρ.
