Η εφηβεία είναι μια ηλικιακή περίοδος που αρχίζει με το τέλος της παιδικής ηλικίας. Ξεκινά βαθμιαία στην ηλικία των δέκα με δώδεκα ετών στα κορίτσια, ενώ στα αγόρια ξεκινά στην ηλικία των δώδεκα με δεκατεσσάρων. Στην εφηβεία οι νέοι κατακλύζονται από πλήθος ποικίλων, αντιφατικών και ιδιαίτερα έντονων συναισθημάτων. Οι νέοι επηρεαζόμενοι από τα πρότυπα του περιβάλλοντός τους δοκιμάζουν και επιλέγουν τις συμπεριφορές που εκφράζουν καλύτερα την εικόνα που έχουν διαμορφώσει για τον εαυτό τους και την οποία επιθυμούν να παρουσιάσουν στους γύρω τους.
Οι έφηβοι αλλάζουν συνεχώς και για αυτόν τον λόγο χρειάζεται και οι γονείς να «αλλάξουν», να πάψουν να είναι όπως πριν, δηλαδή γονείς ενός μικρού παιδιού. Ο ρόλος των γονέων στην εφηβεία είναι πολύ σημαντικός, καθώς με την παρουσία τους οι έφηβοι νιώθουν ότι μπορούν να στηριχθούν πάνω τους και να ανακαλύψουν τον εαυτό τους με την αμφισβήτηση, την κριτική στάση και την επαναστατική τους διάθεση.
Θα αναρωτηθεί κανείς όμως :Ποιος θα πρέπει να είναι ο ρόλος των γονέων στην ζωή των εφήβων; Θα πρέπει οι γονείς να ενθαρρύνουν τα παιδιά να επιλέγουν τους φίλους τους με κριτήριο τα κοινά ενδιαφέροντα και να μάθουν να εγκαταλείπουν όποιους από αυτούς είναι σκληροί. Επίσης χρειάζεται να θέτουν όρια, παρά τις αντιδράσεις των εφήβων, και να είναι δεκτικοί στη στάση τους για να μειωθούν οι μεταξύ τους συγκρουσιακές καταστάσεις. Επιπλέον θα πρέπει να ακούνε τους εφήβους με υπομονή, κατανόηση και συναίσθηση όλης της κατάστασης που αυτοί βιώνουν. Τέλος, θα πρέπει να σέβονται την ιδιωτικότητα των εφήβων. Ο ιδιωτικός χώρος που δημιουργούν γύρω τους, συμβολίζει τον καινούργιο κόσμο που φτιάχνουν για τον εαυτό τους.
Η εφηβεία είναι μια περίοδος κατά την οποία τα παιδιά απομακρύνονται από τους γονείς. Οι έφηβοι χρειάζονται απομόνωση, προσωπική ζωή και προσωπικό χώρο. Είναι αναγκαίο οι γονείς να «αλλάξουν» και να προσαρμόσουν αναλόγως το ρόλο τους.
