Η φιλοξενία από το φιλώ + ξένος αναφέρεται στην πράξη της περίληψης και φροντίδας ενός ξένου στο σπίτι κάποιου .
Ήταν θεσμός για τους αρχαίους να υποδέχονται και να περιποιούνται τους τους ξένους στο σπίτι τους . Την θεωρούσαν ηθικό χρέος και ιερό κανόνα των θεών . Ήταν προστάτης τους ο (Ξένιος Ζευς ) ο Δίας.
Το τυπικό μέρος της φιλοξενίας
Ηθικές υποχρεώσεις της φιλοξενίας:
- Να προσφέρεται σε κάθε περαστικό ανεξάρτητα από την κοινωνική του θέση, την οικονομική κατάσταση ή την πολιτική.
- Να αντιμετωπίζονται όλοι με τον ίδιο σεβασμό .
- Να μην σηκώσουν ποτέ όπλα ο ένας στον άλλο .
Υλικές υποχρεώσεις
- Να υποδεχτούν και να περιποιηθούν τον ξένο .
- Να του προσφέρουν γεύμα .
- Να του προσφέρουν λουτρό και ύπνο .
- Να τον αποχαιρετούν με ευχές .
Οι αρχαίοι Έλληνες πίστευαν ότι οι ίδιοι οι θεοί μεταμορφωμένοι τους επισκέπτονταν για να ελένξουν ποιοι άνθρωποι τηρούν τους θρησκευτικούς κανόνες .
Ο τρόπος ζωής των Ελλήνων που με τα ταξίδια βρισκόταν συχνά στους δρόμους και είχαν ανάγκη και αυτοί από στέγη και τροφή. Οι ξένοι ήταν πηγή πληροφοριών για τον υπόλοιπο κόσμο .
Ο Δίας απέδιδε δικαιοσύνη εάν κάποιος θεσμός δεν τηρούνταν . Οι τιμωρίες μπορεί να ήταν σκληρές εως και και υπερβολικές αλλά ο Δίας ήταν πάντα πρόθυμος να συγχωρέσει, εάν οι θνητοί έδειχναν ότι είχαν μετιανιώσει .
Επιμέλεια άρθρου:
Φερεντίνου Αγγελική
