Χαμόγελο από λουλούδια , Κωσταρέλλα Έλλη
Χαμογέλα μου, σαν τον ήλιο,
που λάμπει για τελευταία φορά,
πριν χαθεί, για να πάρουν τη θέση του,
το φεγγάρι και τ΄ άστρα.
Γέλα, σα να μην ξέρεις
πότε θα΄ ναι η τελευταία φορά
που θα το κάνεις,
σα να φοβάσαι πως
αν κοιτάξεις πίσω σου,
τα όσα έχεις χτίσει,
σε μια στιγμή θα χαθούν.
Και κοίταξε τα όλα, πάγωσέ τα,
Θυμήσου τα και μετά προχώρα,
Γιατί αν δεν το κάνεις,
η ζωή θα σε παρασύρει
σ΄ ένα σκοτάδι που όμοιό του
δεν έχεις ξαναδεί.
Θυμήσου τα, γιατί,
μέχρι και το πιο όμορφο τριαντάφυλλο,
μια μέρα θα χάσει τα ροδοπέταλά του
και έτσι, όπως σου δόθηκε κάτι,
έτσι θα σου παρθεί πάλι πίσω,
από μια ζωή, που σαν όμορφο λουλούδι,
έχει κι αυτή αγκάθια.
