«Ο ναυαγός» της Χρυσής Νικολιδάκη Α5

Ο ΝΑΥΑΓΟΣ
«Υπάρχει βόμβα στο πλοίο!», ακούστηκε η φωνή του καπετάνιου. Όλοι στο πλοίο πανικοβλήθηκαν. Άλλοι έτρεχαν να σωθούν, άλλοι πίστευαν πως ήταν φάρσα, άλλοι έμειναν κοκαλωμένοι να κοιτάνε το πλήρωμα να κάνει ότι μπορεί για να σώσει τους επιβάτες. Προτού προλάβει όμως να γλιτώσει κανείς, το πλοίο ανατινάχτηκε, και εσύ βρίσκεσαι χαμένος σε μία άβυσσο!
Όταν ξύπνησες πετάχτηκες αμέσως όρθιος. Δεν ήξερες ούτε που βρισκόσουν ούτε και πως είχες επιζήσει την προηγούμενη νύχτα . Καθώς κοίταξες γύρω σου το πρώτο πράγμα που παρατήρησες ήταν η βλάστηση του νησιού στο οποίο σε είχε οδηγήσει η θάλασσα. Θεόρατοι φοίνικες , δέντρα και φυτά που δεν είχες ξαναδεί ποτέ , ενώ τα νερά της θάλασσας ήταν καταγάλανα και από παντού ακούγονταν κελαϊδίσματα πουλιών. Το νησί φαινόταν ακατοίκητο. Μια αίσθηση ευτυχίας σε πλημμύρισε, σαν να βρισκόσουν στον παράδεισο. Μόλις όμως συνειδητοποίησες τη θέση σου -ναυαγός σ’ ένα ερημονήσι!- σε πιάνει πανικός και αρχίζεις να τρέχεις κατά μήκος της παραλίας με αγωνία μήπως είχε σωθεί και κάποιος άλλος από το ναυάγιο.
Έψαχνες για ώρες κι όμως δεν βρήκες κανέναν. Σιγά σιγά άρχιζε να νυχτώνει και έπρεπε να βρεις ένα καταφύγιο για εκείνη την νύχτα. Για καλή σου τύχη βρήκες μια σπηλιά και μερικά πεσμένα ξύλα για να ανάψεις φωτιά και να περάσεις την νύχτα. Το επόμενο πρωί βγήκες από την σπήλιά και άρχισες να αναζητάς φαγητό και πόσιμο νερό για να επιζήσεις όσο χρειαστεί. Ύστερα από ώρες αναζήτησης βρίσκεις μια πηγή πόσιμου νερού και μερικές καρύδες και γυρίζεις πίσω στο καταφύγιο.
Πέρασες έτσι μερικές ημέρες. Είχες δοκιμάσει όλα τα σημάδια SOS αλλά τίποτα δεν έπιασε μέχρι που μία μέρα, όταν πια είχες χάσει κάθε ελπίδα για διάσωση , ένα πειρατικό πλοίο φαίνεται στον ορίζοντα να έρχεται προς το μέρος σου. Λίγη ώρα αργότερα είχε φτάσει στο νησί .Οι πειρατές σε δέχτηκαν στο πλοίο τους με την προϋπόθεση να γίνεις ένας από αυτούς. Εσύ φυσικά δέχτηκες και καθώς σε είδαν τραυματισμένο και κακόμοιρο θέλησαν να μάθουν τι σου είχε συμβεί. Δεν είχες άλλη επιλογή απ’ το να τους πεις την ιστορία σου. Όταν τελείωσες όλοι τους γέλασαν μαζί σου γιατί δεν πίστεψαν ότι η ιστορία σου ήταν αληθινή αλλά πίστεψε με, αυτό δεν σε ένοιαξε καθόλου.